Πώς μια σκηνή μόλις δύο δευτερολέπτων καταφέρνει να γίνει σημείο αναφοράς και να προκαλέσει τεράστια συζήτηση.
Η απόφαση του Netflix να αξιοποιήσει generative AI για τη δημιουργία μιας σκηνής κατάρρευσης κτιρίου στη νέα του sci-fi σειρά El Eternauta έχει πυροδοτήσει έντονες συζητήσεις στον χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Το El Eternauta, βασισμένο στο εμβληματικό αργεντίνικο graphic novel του Héctor Germán Oesterheld, αφηγείται μια μεταποκαλυπτική ιστορία επιβίωσης και αντίστασης.
Η εν λόγω σκηνή αποτέλεσε ένα από τα πιο τεχνολογικά φιλόδοξα σημεία της παραγωγής, καθώς το Netflix επέλεξε να παρακάμψει τα παραδοσιακά οπτικά εφέ και να βασιστεί στην τεχνολογία generative AI για να αποδώσει την καταστροφή ενός κτιρίου.
Μια σύντομη σκηνή μόλις δύο δευτερολέπτων
Σύμφωνα μάλιστα με το Primetimer, η σύντομη σκηνή εμφανίζεται στο επεισόδιο 6, στο λεπτό 59:49 και διαρκεί μόλις δύο δευτερόλεπτα - αρκετά για να περάσει απαρατήρητη από τους θεατές, όμως εξαιρετικά σημαντική στη σημασία της ως η πρώτη AI‑παραγωγής σε μια σειρά Netflix Original.
Αυτή η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Η δημιουργία μιας σκηνής κατάρρευσης κτιρίου με πρακτικά εφέ ή με παραδοσιακό CGI απαιτεί εβδομάδες ή και μήνες δουλειάς, εξειδικευμένες ομάδες καλλιτεχνών και τεχνικών, ακριβά γυρίσματα, μοντάζ και post-production, ενώ το κόστος μπορεί να εκτοξευθεί. Με τη χρήση generative AI, το Netflix κατάφερε να παραγάγει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε κλάσμα χρόνου και κόστους.
Η σκηνή ενσωματώθηκε στο τελικό cut με ελάχιστη επεξεργασία, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη συζήτηση για το αν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ανταγωνιστεί -ή ακόμα και να ξεπεράσει- τις παραδοσιακές τεχνικές εφέ.
Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε ο συν-διευθύνων σύμβουλος Ted Sarandos κατά τη διάρκεια των οικονομικών αποτελεσμάτων του δεύτερου τριμήνου του 2025, η συγκεκριμένη σκηνή ολοκληρώθηκε δέκα φορές ταχύτερα απ’ ό,τι θα ήταν εφικτό με τις παραδοσιακές μεθόδους οπτικών εφέ (VFX), ενώ το κόστος παραγωγής ήταν αντίστοιχα πολύ χαμηλότερο, καθιστώντας την οπτική αυτή έκρηξη απολύτως εφικτή στο πλαίσιο του περιορισμένου προϋπολογισμού της σειράς, περίπου 15 εκατομμυρίων δολαρίων.
Οι υποστηρικτές αυτής της κίνησης τονίζουν πως πρόκειται για την απαρχή μιας νέας εποχής. Η γενετική τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προσφέρει στους δημιουργούς εργαλεία που παλαιότερα θα απαιτούσαν τεράστιες παραγωγές και επενδύσεις.
Ένας σκηνοθέτης ή ένας ανεξάρτητος δημιουργός, με περιορισμένο budget, μπορεί πλέον να οραματιστεί σκηνές καταστροφής, εξωπραγματικά τοπία ή περίπλοκα εφέ και να τα υλοποιήσει με λίγους αλγορίθμους και ένα ισχυρό workstation.
Για τους φίλους της τεχνολογίας και του sci-fi, αυτή η σκηνή στο El Eternauta δεν είναι απλώς μια λεπτομέρεια: είναι η απόδειξη ότι η δημιουργική παραγωγή μπορεί να απελευθερωθεί από τους περιορισμούς του κόστους και του χρόνου.

Ωστόσο, οι επικριτές βλέπουν την κίνηση του Netflix ως ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Οι ανησυχίες δεν περιορίζονται μόνο στην καλλιτεχνική αξία, αλλά και στις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις.
Η χρήση generative AI για την παραγωγή σκηνών που παραδοσιακά απαιτούσαν δεκάδες καλλιτέχνες σημαίνει λιγότερες θέσεις εργασίας στον κλάδο των οπτικών εφέ, μειωμένες ευκαιρίες για επαγγελματίες και πιθανή συρρίκνωση ενός ήδη πιεσμένου επαγγελματικού χώρου.
Οι ενώσεις καλλιτεχνών και VFX artists, ειδικά μετά τις πρόσφατες απεργίες στο Χόλιγουντ για ζητήματα που άπτονται της AI, βλέπουν αυτή την πρακτική ως την αρχή μιας επικίνδυνης διολίσθησης.
Παράλληλα, τίθεται και ζήτημα καλλιτεχνικής ταυτότητας. Μπορεί μια σκηνή φτιαγμένη από AI να διατηρήσει την αισθητική και αφηγηματική συνέπεια ενός έργου;
Ορισμένοι κριτικοί εκτιμούν πως το αποτέλεσμα, όσο τεχνικά άρτιο κι αν είναι, στερείται της «ανθρώπινης ματιάς» και της αίσθησης που δίνουν οι δημιουργοί όταν δουλεύουν με παραδοσιακές τεχνικές. Άλλοι όμως σημειώνουν πως αυτή η σκηνή στο El Eternauta δεν ξενίζει, δεν αποκόπτει τον θεατή από την αφήγηση και ενσωματώνεται άρτια στην υπόλοιπη παραγωγή, γεγονός που ίσως αποδεικνύει την ωριμότητα της τεχνολογίας.
Σημαντικό είναι και το ότι η σκηνή, παρότι μόλις δύο δευτερολέπτων, καταφέρνει να γίνει σημείο αναφοράς και να προκαλέσει τεράστια συζήτηση.
Το Netflix, είτε το είχε προγραμματίσει είτε όχι, βρήκε τον τρόπο να δημιουργήσει ντόρο γύρω από μια σχεδόν αδιόρατη στιγμή. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως δοκιμαστικό πεδίο για επόμενες παραγωγές, όπου η AI μπορεί να χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερη κλίμακα, χωρίς απαραίτητα το κοινό να το αντιλαμβάνεται.
Η αντίδραση του κοινού στα social media ήταν διχασμένη. Μερικοί θεατές δήλωσαν ενθουσιασμένοι που βλέπουν μια πρωτοποριακή χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ άλλοι θεώρησαν ότι το Netflix θα έπρεπε να επενδύσει τα χρήματα αυτά σε ανθρώπινο δυναμικό, στηρίζοντας καλλιτέχνες και τεχνικούς. Υπήρξαν επίσης και εκείνοι που παρατήρησαν ότι η σκηνή πέρασε απαρατήρητη στην πρώτη θέαση, γεγονός που θέτει το ερώτημα: αν η AI μπορεί να ενσωματωθεί τόσο αθόρυβα, μήπως ήδη τη βλέπουμε πολύ συχνότερα απ’ όσο φανταζόμαστε;
Στο τέλος, η υπόθεση αυτή αποκαλύπτει ένα βαθύτερο δίλημμα: η generative AI αποτελεί το μέλλον της οπτικής αφήγησης ή μια απειλή για την καλλιτεχνική και επαγγελματική υπόσταση του κινηματογράφου;
Το El Eternauta μπορεί να μείνει στην ιστορία όχι μόνο για την πλοκή και την ατμόσφαιρά του, αλλά και γι' αυτά τα δύο δευτερόλεπτα που άνοιξαν την πόρτα σε μια νέα εποχή - μια εποχή όπου η γραμμή μεταξύ ανθρώπινης δημιουργίας και αλγοριθμικής παραγωγής γίνεται όλο και πιο δυσδιάκριτη.