«Αν είσαι σίγουρος πως αυτό θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, κάντο». Μία φράση που στάθηκε αρκετή για ένα παιδί από επαρχία της Ελλάδας να γίνει ένας από τους πιο συζητημένους τρομπετίστες διεθνώς.
«Η μουσική σου τιμά τη σιωπή και δημιουργεί όνειρα»
Μάλιστα όπως γράφει, για τον Πολυζωγόπουλο, ο κορυφαίος τρομπετίστας της Blue Note, Erik Truffaz, «Η μουσική σου τιμά τη σιωπή και δημιουργεί όνειρα. Ο τρόπος που παίζεις την τρομπέτα είναι τόσο ευαίσθητος, που επαινεί αυτό το μερικές φορές άχαρο όργανο. Έχεις έναν ζεστό, βελούδινο ήχο, ακόμα και όταν χρησιμοποιείς τη σορντίνα. Οι συνοδοιπόροι σου είναι επίσης εξαιρετικοί. Έχουν απίστευτο ρυθμό και συμμετέχουν εξίσου σε αυτό το όνειρο που σχεδιάζετε οι τρεις σας».
Ο σπουδαίος τρομπετίστας και συνθέτης Ανδρέας Πολυζωγόπουλος με το τρίο του, επιστρέφει στην Ελλάδα, στη σκηνή του Half Note Jazz Club, από την Παρασκευή 28 έως και την Κυριακή 30 Νοεμβρίου.
Το «Petrichor» του Ανδρέα Πολυζωγόπουλου, η μυρωδιά μετά τη βροχή
Αφορμή για τις εμφανίσεις αυτές είναι η έκδοση του διπλού βινυλίου με την μουσική από το προσωπικό του άλμπουμ «Petrichor» στην οποία περιλαμβάνονται και τρεις ακυκλοφόρητες συνθέσεις του καλλιτέχνη που θα ακουστούν στις συναυλίες.
Το «Petrichor», όπως εξηγεί ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, είναι «η μυρωδιά που αναδύεται από το ξηρό έδαφος όταν πέφτουν πάνω του οι σταγόνες της βροχής, «το αγαπημένο μου άρωμα από τότε που ήμουν παιδί».
«Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, όπου τα καλοκαίρια είναι ξηρά και η πρώτη φθινοπωρινή βροχή, σήμαινε το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή της νέας σεζόν. Ένα γλυκόπικρο συναίσθημα, γιατί έπρεπε να αποδεχτώ ότι οι διακοπές τελείωσαν, αλλά κι ένα νέο ξεκίνημα, γεμάτο όνειρα και στόχους που έπρεπε να επιτευχθούν στη διάρκεια της νέας χρονιάς» λέει με νοσταλγία ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος.
Η λεπτότητα αυτών των συναισθημάτων και το φυσικό, οργανικό άρωμα εκείνης της πρώτης βροχής, προκαλεί έξοχα το τρίο στον στοιχειωμένο, εκφραστικό, ατμοσφαιρικό λυρισμό του.
Ο Ανδρεας Πολυζωγόπουλος στο iefimerida
Σε μία κουβέντα μας, με υπόκρουση τις μουσικές από το άλμπουμ «Petrichor» ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος μιλά για τη jazz, το χωριό του, και όσα τον εμπνέουν.
Αναφέρετε ότι η μυρωδιά της πρώτης βροχής είναι συνδεδεμένη με τα παιδικά σας χρόνια. Ποια άλλη εικόνα ή μυρωδιά της παιδικής σας ηλικίας θεωρείτε ότι σας έχει επηρεάσει στη μουσική;
«H μυρωδιά του ξύλου που καίγεται στο τζάκι, με ταξιδεύει πάντα σε μια συγκεκριμμένη στιγμή - εικόνα. Είναι σούρουπο φθινοπώρου, βρίσκομαι στις σκάλες του σπιτιού που μεγάλωσα και αγναντεύω το χωριό, ενώ όλα έχουν αυτή τη σκοτεινή μπλε απόχρωση. Θυμάμαι όταν πρωτοέφυγα από την Ελλάδα για σπουδές στην Ολλανδία. Όπου και αν μύριζα τζάκι, στεκόμουν και ταξίδευα πίσω στο χωριό μου στιγμιαία».
Θυμάστε μια συγκεκριμένη στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι η μουσική θα γίνει η ζωή σας;
«Το καλοκαίρι πριν την τρίτη λυκείου, αποφάσισα ότι θα γίνω επαγγελματίας μουσικός, χωρίς να ξέρω πως ακριβώς θα συνέβαινε αυτό. Έπαιζα κιθάρα και μέχρι τότε νόμιζα ότι όλοι οι καλοί μουσικοί είχαν απλά ταλέντο και γι’αυτό είχαν φτάσει ψηλά. Όταν συνηδητοποίησα ότι ανεξαρτήτως ταλέντου, αλλά με σκληρή δουλειά μπορείς να τα καταφέρεις, το πήρα απόφαση. Δεν υπήρχε και καμμία σχολή που με ενδιέφερε πραγματικά, είχα ήδη ζήσει κάποιες μοναδικές στιγμές με τη μουσική και αν και ήταν δύσκολο να πείσω τους δικούς μου να μη δώσω πανελλήνιες, τα κατάφερα και αφοσιώθηκα στη μουσική».
«Θυμάμαι ήταν μια περίοδος που αν δεν περνούσες στο πανεπιστήμιο θεωρούσουν αποτυχημένος. Έτσι κανείς δεν έπαιρνε το ρίσκο να πει, “μπράβο, κάνε αυτό που σου αρέσει και θα τα καταφέρεις”».
«Κανείς από την οικογενειά μου δεν είχε σχέση με τη μουσική και δε γνώριζαν πώς θα μπορούσε κάποιος να βιοποριστεί από αυτήν. Μια φράση όμως που δε θα ξεχάσω ήταν αυτή του κοντραμπασίστα Κώστα Κωνσταντίνου που ήταν καθηγητής μου στα θεωρητικά τότε. Του έλεγα πως είμαι προβληματισμένος για το μέλλον μου, του εξέφρασα τις ανασφάλειές μου και τότε μου είπε ότι “αν είσαι σίγουρος πως αυτό θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, κάντο, αφοσιώσου και αν στη χειρότερη δεν τα καταφέρεις επαγγελματικά, θα βρεις μια δουλειά που ίσως δε σου αρέσει αλλά τις υπόλοιπες ώρες της μέρας πάλι θα σχολείσαι με αυτό που αγαπάς”. Ακούγεται απλό αλλά σε εκείνη την ηλικία με βήθησε να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Έτσι κι αλλιώς και να σπούδαζα αυτό για το οποίο με προόριζαν οι δικοί μου (πολιτικος μηχανικός ή κατι παρόμοιο) πάλι δε θα μου άρεσε, άρα δεν είχα και πολλά να χάσω».
Ποια καθημερινή συνήθεια σάς ηρεμεί ή σας ισορροπεί;
«Προσπαθώ να κάνω διαλογισμό και να περνώ χρόνο στη φύση όσο πιο συχνά μπορώ. Τα τελευταία χρόνια έκανα ένα παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα και ξεκίνησα να πετάω με αλεξίπτωτο πλαγιάς, parapente. Όταν οι συνθήκες στον αέρα είναι ήρεμες, κυρίως το απόγευμα, ζω μοναδικές στιγμές. Σταματάει ο χρόνος, βρίσκομαι στο παρόν 100% και σε συνδυασμό με τη μαγική θέα του ηλιοβασιλέματος αγαλλιάζει η ψυχή μου».
Συνεργάζεστε με τον Μιχάλη Καλκάνη και τον Τυνήσιο πιανίστα Wajdi Riahi, δύο μουσικούς με πολύ διαφορετικά background. Πώς «συναντιούνται» οι μουσικές σας;
«Γνώρισα τον Μιχάλη Καλκάνη δέκα περίπου χρόνια πριν, με αφορμή τη συμμετοχή μου στο άλμπουμ του “World Echoes in Athens”. Έπαιξα σε μια Σενεγαλέζικη προσευχή, ύμνο για το δικό τους πάσχα και από τότε έχουμε συνεργαστεί σε πάρα πολλά προτζεκτς παρέα. Έχει έναν μοναδικό ήχο στο κοντραμπάσο, απίστευτη τεχνική και έχει πολύ ωραία αισθητική στον τρόπο που χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά εφφέ. Με τον Wajdi γνωριστήκαμε το 2019 στις Βρυξέλλες και αμέσως εντυπωσιάστηκα από το μαγικό παίξιμό του. Έχει ένα χάρισμα να παίζει μια νότα, μια φράση, ένα ακόρντο και να σε αγγίζει αμέσως. Και οι τρεις γράφουμε περισσότερο “τραγούδια” παρά πολύπλοκες εγκεφαλικές συνθέσεις, φλερτάρουμε με τον ήχο της τζαζ αλλά και της Ανατολής και ίσως τελικά να μην έχουμε και τόσο διαφορετικά backgrounds».
Τι θα ακούσουμε στο Half Note;
«Οι συναυλίες μας στο Half Note Jazz Club συμπίπτουν με την κυκλοφορία του Petrichor σε διπλό βινύλιο, το οποίο για πρώτη φορά θα περιλαμβάνει τρεις καινούργιες συνθέσεις οι οποίες λόγω έλειψης χώρου δεν υπάρχουν στο CD και το μονό βινύλιο. Έτσι, αυτή τη βραδιά, για πρώτη φορά θα παρουσιάσουμε όλες τις συνθέσεις που ηχογραφήθηκαν στα sessions του Petrichor».
«Παράλληλα θα παρουσιάσουμε τη διασκευή του “Μινόρε της Αυγής” και όπως πάντα θα υπάρξουν και εκπλήξεις» λέει στο iefimerida ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος.
«Βρίσκομαι σε μια πολύ δημιουργική περίοδο και προετοιμάζω πυρετωδώς το νέο μου άλμπουμ που θα είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με το προηγούμενο και ίσως με ότι έχω κάνει στο παρελθόν. Αρκετά πιο groovy, με fender rhodes, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς, θα ήθελα με αφετηρία τις ολοκαίνουργιες συνθέσεις μου να αφήσω περισσότερο χώρο στα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ. Να πειραματιστώ δηλαδή με μια πιο ποπ προσέγγιση παρόμοια με αυτή του Erik Truffaz. Επίσης τον Φεβρουάριο θα ηχογραφήσουμε ζωντανα το αφιέρωμα στο Chet Baker με τον Γιωργο Κοντραφούρη στο πιάνο και τον Κώστα Κωσταντίνου στο κοντραμπάσο.
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος 28-30 Νοεμβρίου, Half Note Jazz Club
Ο ξεχωριστός λοιπόν Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, μαζί με τους δύο top μουσικούς του, τον Μιχάλη Καλκάνη στο μπάσο και τον Wajdi Riahi στο πιάνο, φτιάχνουν τον καμβά ενός soundtrack του Φθινοπώρου που πάντα εμπνέει, εκεί μπροστά σας, σε απόσταση αναπνοής και σας προσκαλούν από Παρασκευή 28 μέχρι την Κυριακή 30 Νοεμβρίου στο Half Note Jazz Club.
Το “Petrichor” με τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο στην τρομπέτα, το φλίκορνο και τα εφέ, τον μοναδικό Μιχάλη Καλκάνη στο κοντραμπάσο και τον καταπληκτικό Τυνήσιο Wajdi Riahi στο πιάνο. Χωρίς ντράμερ, το τρίο δημιουργεί έναν ζεστό ήχο, με αρκετό χώρο για όλους, αλλά και μια σταθερή και δυναμική ρυθμική αίσθηση.
Mihalis Kalkanis: Contrabass / Wajdi Riahi: Piano / Andreas Polyzogopoulos: Trumpet, Flugelhorn, Effects
ANDREAS POLYZOGOPOULOS TRIO - “PETRICHOR” ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 – ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ / Έναρξη Παρασκευή & Σάββατο 22:30 – Κυριακή 21:30
Half Note Jazz Club Τριβωνιανού 17, Μετς | 210 9213310, www.halfnote.gr
Τιμές εισιτηρίων: από 15€ https://www.more.com/gr-el/tickets/music/andreas-polyzogopoulos-trio-petrichor/