Το νέο έργο του Ευθύμη Φιλίππου, George, για μια βραδιά θα ακουστεί στη Στέγη, με τη φωνή της σπουδαίας Αγγελικής Παπούλια. Μια ιστορία ψυχολογικού θρίλερ με ψηφίδες μαύρης κωμωδίας, για μια εφήμερη ζωντανή παρουσία, πριν μείνει στην ιστορία στη μορφή ενός βινυλίου.
Μιλάμε τηλεφωνικά με τον ήχο της καταρρακτώδους βροχής να μοιάζει με εφέ ταινίας τρόμου και τα κινητά να στέλνουν μηνύματα από την Πολιτική Προστασία. Και μιλάμε για τον θάνατο, την αρρώστια, τις παραδοξότητες, το μυστήριο, του George, του νέου ήρωα του Ευθύμη Φιλίππου.
Η φωνή της Αγγελικής Παπούλια από την άλλη άκρη της γραμμής είναι χαμογελαστή. Γλυκιά. Ηρεμη. Είναι σαν φορέας φωτός σε ένα τηλεφώνημα με τον ουρανό να πέφτει στα κεφάλια μας, και το θέμα της συζήτησης να αφορά τον George: 59 ετών, 104 κιλών, με τριχωτή κοιλιά και με μια μοίρα σκοτεινή που παραπατά μεταξύ ψυχολογικού θρίλερ και -κατά τη γνώμη μου- κατάμαυρης κωμωδίας. Η Αγγελική Παπούλια μού εξηγεί με ποιον τρόπο θα αφηγηθεί το έργο του Ευθύμη Φιλίππου, για μια μόνο βραδιά, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ταυτόχρονα δηλαδή με την παγκόσμια κυκλοφορία του συλλεκτικού βινυλίου με τον Μπεν Γουίσο να αφηγείται την ιστορία.
Η ήρεμη φωνή, ενός προσώπου ταραγμένου, ντυμένου σαν να έρχεται από έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν της σκηνής. Αριστούργημα. Ηδη έχει κατορθώσει να δημιουργήσει εικόνες με τις λέξεις της η Αγγελική Παπούλια.
Όταν άκουσα το George, ένιωσα ότι ο Μπεν Γουίσο μου λέει ένα παραμύθι για να αποκοιμηθώ. Εσείς πώς θα αφηγηθείτε την ιστορία του μελλοθάνατου ήρωα;
Θα είμαι πιο προσηνής. Με μεγαλύτερη γλυκύτητα και τρυφερότητα.
Ακόμα και από τον Μπεν Γουίσο;
Ναι, έτσι αποφασίσαμε. Λέω την ιστορία με έναν τρόπο γλυκό, μαλακό, καθησυχαστικό. Επειδή όλα όσα περιγράφονται στο κείμενο έχουν σχέση με την αρρώστια, την εγκατάλειψη και τον θάνατο, θεωρήσαμε ότι ο πιο σωστός τρόπος είναι να ειπωθούν με μια ελαφρότητα. Με χαρά, με ένα φως που είναι το τελείως αντίθετο από το σκοτάδι του θανάτου. Να κοντράρουμε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της αρρώστιας και της αγωνίας του Τζορτζ. Ας πούμε, μμμ, να μεταδώσουμε με έναν πιο φωτεινό τρόπο τον θάνατο.
Είστε μόνο η φωνή στην παράσταση, ή έχετε και στοιχεία δράσης;
Είμαι η φωνή.
Είναι σωστό να το περιγράφω ως παράσταση;
Το αποκαλούμε παρουσίαση δίσκου. Με την έννοια ότι θα γίνει μια φορά.
Μπορείτε να μου περιγράψετε τι θα δούμε επί σκηνής;
Υπάρχουν οι 18 χορωδοί της ανδρικής χορωδίας της Κέρκυρας. Εφτασαν το απόγευμα της Τετάρτης για την πρώτη πρόβα και είναι πολύ συγκινητικοί, ιδιαίτεροι άνθρωποι. Μεσήλικες, περίπου στην ηλικία του George. Μου φαίνεται πολύ ταιριαστό με την ιστορία αυτό. Στη σκηνή βρίσκονται επίσης ο Παναγιώτης Μελίδης (Larry Gus) και ο Μανούσος Κλαπάκης. Εγώ στέκομαι όρθια ανάμεσα σε όλα αυτά τα μικρόφωνα. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ηχητικό περιβάλλον.
Ετσι που το περιγράφετε μου θυμίζει αυτά τα παλιά ντοκιμαντέρ του BBC.
Ακριβώς αυτό λέγαμε χθες. Υπάρχει αυτή η απλότητα, η αμεσότητα.
Το ενδυματολογικό κομμάτι, έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία;
Η χορωδία, ο Παναγιώτης (στο εκκλησιαστικό όργανο) και ο Μανούσος (στα κρουστά) φοράνε κλασικά επίσημα ενδύματα που βλέπουμε συνήθως σε συναυλίες. Εγώ, θα είμαι μεν ντυμένη με επίσημο χαρακτήρα, αλλά θα είναι σαν να προέρχομαι από έναν κόσμο διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Σαν να είμαι κόντρα, αντίθετα με τους υπόλοιπους επί σκηνής. Είμαι ένα πρόσωπο που φέρνει την ιστορία του θανάτου, που έρχεται από κάπου αλλού. Ένα πρόσωπο περίεργο. Ταραγμένο.
Είναι ένα ιδιαιτέρως πυκνό κείμενο, με μερικές εικόνες στα όρια της φρίκης. Υπάρχει κάποιο μέρος της αφήγησης που για κάποιον λόγο σας παίδεψε περισσότερο;
Ναι. Είναι η εικόνα που πηγαίνει στο γραφείο του ο George, βρίσκεται στον δρόμο και ακούει μια φωνή να τον φωνάζει από απέναντι. Γυρίζει να κοιτάξει και δεν βλέπει κανέναν, δεν καταλαβαίνει από που έρχεται. Ανεβαίνει στο γραφείο του αργοπορημένος. Στην αρχή δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί δεν μπορούσα να την μάθω αυτή την σκηνή. Να την πω σωστά. Και μετά το συνειδητοποίησα: στο τέλος της ιστορίας, ο ήρωας ακούει και πάλι μια φωνή ενώ περπατά στον δρόμο. Γυρίζει και βλέπει το κορίτσι να έρχεται κατά πάνω του και να τον σκοτώνει με ένα μαχαίρι. Σκέφτηκα ότι η φωνή που άκουσε την πρώτη φορά ήταν σαν ένας προάγγελος του θανάτου. Ο George βίωσε ένα συναίσθημα. Ένα ακαθόριστο συναίσθημα ότι κάτι θα συμβεί. Αυτή η στιγμή έρχεται έξι σελίδες αργότερα και συνδέεται με το τέλος. Με τη φωνή του θανάτου. Τη φωνή του κοριτσιού.
Είναι μοναδική αυτή η σχεδόν αόρατη σύνδεση που περιγράφετε.
Συμβαίνει αυτό με τα κείμενα του Ευθύμη Φιλίππου. Μαθαίνοντας τα κείμενά του, διαβάζοντας ξανά και ξανά, μελετώντας, καταλαβαίνω τις αδιόρατες συνδέσεις που η μία οδηγεί στην άλλη. Είναι πολύ πυκνό, βαθύ το κείμενό του πάντα.
Εντωμεταξύ γράφει για τα πιο τρομερά πράγματα, χρησιμοποιώντας τις απλούστερες λέξεις που θα μπορούσε να επιλέξει.
Απολύτως. Θα έλεγα ότι το κείμενό του είναι σαν λαβύρινθος. Η μία πρόταση οδηγεί στην άλλη, λέξεις απλές ναι, αλλά ο συνειρμός ξαφνικά εκτοξεύεται σε κάτι διαφορετικό, πηγαίνει από σουρεαλιστικές σε απολύτως καθημερινές στιγμές. Είναι τρομερό αν κάτσεις να μελετήσεις πώς γίνονται αυτές οι εναλλαγές. Αυτός ο λαβύρινθος.
Μια και μοναδική φορά ο George στη σκηνή. Σας φορτίζει αυτό. Σε σχέση με το να είχε μια επαναληπτικότητα;
Όχι. Διότι και στο θέατρο, κάθε μέρα μπροστά στο κοινό είναι για εμένα μια διαφορετική μέρα. Οσες παραστάσεις και αν κάνω.
Μια νέα μέρα, όπως έλεγε η Σκάρλετ.
Ακριβώς. Μια νέα μέρα. Ξαναμπαίνω στο ίδιο πράγμα αλλιώς, τελείως διαφορετικά. Κάθε φορά ψάχνω και περιμένω κάτι μοναδικό.
Μετά από καιρό, τι θα θυμάστε από τον George. Kάποιες στιγμές. «Α, ναι, ο George…»
Υπάρχει μια παρομοίωση μέσα στο κείμενο, όταν ο George περιγράφει τα παπούτσια και τις κάλτσες που φορούσε ο πατέρας του στον γάμο του με τη μητέρα του. Mπλε κάλτσες σαν τη θάλασσα, καφέ παπούτσια σαν το βουνό. Όταν διαβάζω αυτή την παρομοίωση, σκέφτομαι ότι το καλοκαίρι, όταν θα είμαι σε κάποιο νησί, θα κοιτάζω τη θάλασσα και θα σκέφτομαι τις μπλε κάλτσες, θα γυρίζω το κεφάλι προς το βουνό και θα σκέφτομαι τα καφέ γαμήλια παπούτσια του πατέρα του George.
*Ο δίσκος διατίθεται από 27 Ιανουαρίου στο Onassis Shop και σε όλες τις μουσικές ψηφιακές πλατφόρμες