Η πρώτη πρεμιέρα του θεάτρου Πτι Παλαί για τη νέα σεζόν πλησιάζει με τον διακεκριμένο διεθνώς Ευριπίδη Λασκαρίδη να ανεβαίνει στη σκηνή.
Η τεράστια επιτυχία του «Οσα παίρνει ο άνεμος» επιστρέφει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραια και η θεατρική σεζόν 2025-2026 ξεκινά μέσα στον Σεπτέμβριο με 10 παραστάσεις να κάνουν πρεμιέρα στα θέατρα της Αθήνας.
Πρώτες θεατρικές παραστάσεις για τη σεζόν 2025-2026
Βρικόλακες, ΘΕΑΤΡΟ RADAR
Η παράσταση που γνώρισε μεγάλη αποδοχή από θεατές και κριτικούς επιστρέφει για 2ο χρόνο ανανεωμένη στο Θέατρο RADAR από την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025 σε απόδοση- σκηνοθεσία Αναστασίας Παπαστάθη. Το έργο του Χένρικ Ίψεν «ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ» γραμμένο το 1881 ήταν μια κραυγή ενάντια στην υποκρισία και την διαφθορά.
Oπως αναφέρει η Αναστασία Παπαστάθη μιλώντας στο iefimerida.gr «Οι Βρικόλακες είναι μια παράσταση που αγαπήσαμε πολύ και το κοινό την αγκάλιασε, οπότε η δεύτερη χρονιά ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα αίτημα από τους θεατές που δεν πρόλαβαν να την δουν ή θέλουν να την ξαναδούν και για μας μια ευκαιρία να αξιοποιήσουμε τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε την πρώτη χρονιά και να φωτίσουμε κάποια καινούργια που προέκυψαν μέσα από την συλλογική μας εργασία, πάνω σε αυτό το δυνατό και ανεξάντλητο κείμενο του Ίψεν.
Οι «Βρικόλακες» ήταν ένα τολμηρό έργο για την εποχή του και εξακολουθεί να είναι γιατί πολλά από τα θέματα που θίγει παραμένουν ταμπού ακόμα και σήμερα. Μιλά για τις δεσμεύσεις της κοινωνίας, την υποκρισία, την διαφθορά, για την κληρονομιά που φέρουμε από τους γονείς μας, για τα τραύματά μας, για τα ψέματα που λέμε, τα μυστικά που μας βαραίνουν, για την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου…
Έχοντας πολλαπλή ιδιότητα στην παράσταση και επιπλέον την ευθύνη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του θεάτρου RADAR εδώ και δέκα χρόνια, νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτή την ανταπόκριση των θεατών και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω να εργάζομαι για ένα θέατρο που ομορφαίνει την ζωή μας, που θέτει ερωτήματα και αφουγκράζεται τους κραδασμούς της κοινωνίας» καταλήγει η Αναστασία Παπαστάθη.
Η Ελένα Άλβινγκ ετοιμάζεται να εγκαινιάσει ένα ορφανοτροφείο προς τιμήν του άσωτου συζύγου της που έχει πεθάνει για να συντηρήσει την καλή εικόνα του λοχαγού Άλβινγκ απέναντι στον γιο της Όσβαλτ Άλβινγκ και απέναντι στην κοινωνία. Πιστεύει ότι έτσι θα σκεπάσει τα μυστικά της οικογένειας και θα κλείσει τους λογαριασμούς με το σκοτεινό παρελθόν του συζύγου της. ‘Όμως οι εξελίξεις και τα γεγονότα την υπερβαίνουν.
Από 26 Σεπτεμβρίου
«Οσα παίρνει ο άνεμος» Δημοτικό θέατρο Πειραιά
Η απόλυτη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία επιστρέφει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. «Όσα παίρνει ο άνεμος» σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη. Η παράσταση-φαινόμενο, με το ρεκόρ των 16.000 θεατών μέσα σε ενάμιση μήνα, που έγινε sold out από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε και που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, κερδίζοντας κοινό και ειδικούς, επιστρέφει το φθινόπωρο, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά για τα 130 χρόνια από την ίδρυσή του.
Η μεγάλη ερωτική ιστορία της Μάργκαρετ Μίτσελ με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο ζωντανεύει επί σκηνής σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη και ένα εξαιρετικό καστ πρωταγωνιστών. Ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία όλων των εποχών, που χάρισε μια από τις πιο μνημειώδεις ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ερμηνεύουν: Σκάρλετ Ο΄ Χάρα: Λένα Παπαληγούρα, Ρετ Μπάτλερ: Ορέστης Τζιόβας / Κωνσταντίνος Καβακιώτης (διπλή διανομή), Άσλεϋ: Όμηρος Πουλάκης, Τζέραλντ: Γεράσιμος Γεννατάς, Μέλανι: Ιφιγένεια Καραμήτρου, Μάμμυ: Idra Kayne, Τσαρλς, Φρανκ, Βόρειος & Επιστάτης: Θάνος Κόνιαρης, Έλλεν: Δάφνη Καμμένου, Σουέλλεν: Ελευθερία Πάλλα. Στο ρόλο της μικρής Μπόνι Μπλού: Νάρια Αθανασοπούλου / Άνα Τζουλάκη Χριστοδούλου (διπλή διανομή). Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός περφόρμερ Γιώργος Παλαμιώτης.
Από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου και για 8 παραστάσεις
RELIC στο Πτι Παλαί
Το RELIC του Ευριπίδη Λασκαρίδη, μία παράσταση που διαγράφει άκρως επιτυχημένη πορεία σε διεθνείς σκηνές και φεστιβάλ την τελευταία δεκαετία, θα εγκαινιάσει τη νέα θεατρική χρονιά στο Πτι Παλαί, στις 24 Σεπτεμβρίου και για πέντε μόνο παραστάσεις.
Πρόκειται για την παράσταση με την οποία συστήθηκε στο ευρύ κοινό ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και η ομάδα του OSMOSIS και για την οποία το ενδιαφέρον των θεατών παραμένει αδιάκοπο, με συνεχή sold out όπου παρουσιάζεται. Το RELIC επιστρέφει τώρα για την αποχαιρετιστήρια εμφάνισή του στην Αθήνα, με ελάχιστα εισιτήρια να παραμένουν διαθέσιμα.
Το RELIC, μια συμπαραγωγή της OSMOSIS και του Φεστιβάλ Αθηνών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2015 στη Βαρκελώνη, στο πλαίσιο του Aerowaves Spring Forward Festival, συστήνοντας στο διεθνές κοινό το παράδοξο και ταυτόχρονα τρυφερό σύμπαν του Ευριπίδη Λασκαρίδη. Μέχρι σήμερα, η παράσταση έχει ταξιδέψει σε 19 χώρες και 38 πόλεις και έχει παρουσιαστεί σε 40 διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων η Prague Quadrennial στην Πράγα, το Dublin Dance Festival στο Δουβλίνο και η Μπιενάλε Χορού της Λυών, καθώς και σε κορυφαίους θεσμούς όπως το Barbican Pit στο Λονδίνο, το Palais de Tokyo σε συνεργασία με το Théâtre de la Ville στο Παρίσι, το Zürcher Theater Spektakel στη Ζυρίχη, το Dansmakers στο Άμστερνταμ, το Public Theater στη Νέα Υόρκη και το Centro de Cultura Contemporánea Condeduque στη Μαδρίτη. Το 2017 τιμήθηκε στα Theatre & Technology Awards του Ηνωμένου Βασιλείου, κερδίζοντας το βραβείο Creative Innovation in Lighting για τα φώτα, ενώ βρέθηκε φιναλίστ για τον ήχο στην κατηγορία Creative Innovation in Sound.
Με την έννοια της μεταμόρφωσης και του γελοίου στον πυρήνα της δημιουργίας του, χαρακτηριστικό όλων των παραστάσεων του Λασκαρίδη έως και σήμερα, το RELIC υπερβαίνει τα όρια της περφόρμανς και του θεάτρου. «Relic» σημαίνει ένα κατάλοιπο από το παρελθόν, ένα απολίθωμα που έχει μείνει πίσω. Επί σκηνής βλέπουμε μια μοναχική φιγούρα, που απλά υπάρχει, ζώντας ανάμεσα σε αντικείμενα και ήχους, χωρίς την ανάγκη για εξηγήσεις ή απολογίες. Πράξεις, μεταμφιέσεις και δοκιμές, με στοιχεία από το βαριετέ, τη φάρσα και το καμπαρέ, συγκροτούν τον βίο του συγκλονιστικού πλάσματος που πλάθει ο Λασκαρίδης σε αυτή τη σόλο περφόρμανς. Καθοριστικός είναι ο ρόλος του εντυπωσιακού κοστουμιού που έχει κατασκευάσει ο Άγγελος Μέντης.
Από 24 Σεπτεμβρίου
«…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» στο Σύγχρονο Θέατρο
Μετά τις διθυραμβικές κριτικές και τα απόλυτα sold out η πολυβραβευμένη παράσταση «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» επιστρέφει για τρίτη χρονιά στο Σύγχρονο Θέατρο
Η ομάδα GAFF και η σκηνοθέτις Σοφία Καραγιάννη, ξαναφέρνουν στο Σύγχρονο Θέατρο για τρίτη χρονιά το εμβληματικό πεζογράφημα του Χρόνη Μίσσιου «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς». Η πολυβραβευμένη παράσταση που παίχτηκε με απόλυτα sold out και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από τους πλέον έγκριτους κριτικούς θεάτρου, αλλά κυρίως αγαπήθηκε από το κοινό και απέδειξε ότι ο πολιτικός λόγος του Χρόνη Μίσσιου είναι πάντα επίκαιρος, επιστρέφει από τις 30 Σεπτεμβρίου. Ερμηνεία: Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Κωνσταντίνος Πασσάς, Δημήτρης Μαμιός, Γιάννης Μάνθος.
Το έργο Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που η Ελλάδα παραδίνεται στο χάος του Εμφυλίου, ο δεκαεξάχρονος Χρόνης Μίσσιος συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Αποφυλακίζεται το 1973, αφού έχει περάσει εικοσιένα χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Αυτήν την περίοδο της ζωής του διηγείται στο σπουδαίο αφήγημα-μαρτυρία «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς».
«Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη», έλεγε ο Μίσσιος. Η θέση του αυτή έδωσε στην ομάδα μας το έναυσμα να τολμήσουμε να ανεβάσουμε στη σκηνή τις αυτοβιογραφικές αναμνήσεις ενός πραγματικά γενναίου. Ίσως γιατί η περίοδος που διανύουμε μοιάζει να έχει κάτι από τη σκοτεινή νιότη του Μίσσιου. Ίσως πάλι γιατί ο Μίσσιος δεν απευθύνεται μόνο στο νεκρό του φίλο αλλά κυρίως στους απόντες, σε ‘μάς. Ίσως γιατί η αντίληψη του Μίσσιου για τη ζωή , την ιστορία, το όνειρο δεν είναι μόνο γεμάτη από πολιτική κριτική αλλά και από αισιοδοξία για τη ζωή και πίστη στη δημιουργική δύναμη του ανθρώπου. Ίσως, πάλι, γιατί μας έχουν συμβεί αδιανόητα πράγματα και είναι η στιγμή να αναρωτηθούμε, πώς
αντιστέκεται κάποιος σήμερα;» αναφέρει η ομάδα GAFF .
Από 30 Σεπτεμβρίου
Απόντες στο Θέατρο Σταθμός
Η παράσταση - έκπληξη της εαρινής περιόδου του έργου -ντοκουμέντου του Βασίλη Κατσικονούρη “Οι Απόντες” είναι ένα project - σπουδή στην προφορικότητα και στην αφήγηση πριν αυτή γίνει λογοτεχνία. Ανιχνεύει αυτό το προ-λογοτεχνικό στάδιο, ως μία, ενεργή πάντα, μήτρα παραγωγής λογοτεχνίας. Μία συλλογή από προφορικές αφηγήσεις ανθρώπων την ώρα που θυμούνται άλλους ανθρώπους, όπως τους θυμούνται, με λόγια που παράγονται εκείνη τη στιγμή.
Αναφέρονται σε απόντες από θάνατο, χωρισμό, ξενιτιά, σε φίλους και πρόσωπα κάποτε αγαπημένα, που χάθηκαν στον χρόνο. Οι αφηγητές, όχι ηθοποιοί, καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, καλούνται να παρουσιάσουν ενώπιον κοινού ό,τι και όπως το θυμούνται, κάθε βράδυ την ίδια ιστορία με τα λόγια εκείνης της στιγμής, αδιαμεσολάβητα και απροβάριστα, χωρίς να υπάρχει μία λέξη γραπτή. Ως ραψωδοί του έπους της καθημερινότητας. Και ως συνοδεία λύρας, μια διακριτική υποστήριξη από κάποια θεατρικά στοιχεία. Η πρόσληψη αυτής της δράσης μπορεί να είναι ένα μοναδικό συμβάν - βίωμα, όπου τα όρια μεταξύ πομπού και δέκτη γίνονται δυσδιάκριτα… Κάθαρση για τους αφηγητές και μέθεξη για τους θεατές - ακροατές, ενίοτε και αντίστροφα. Όσοι από τους δεύτερους επιθυμούν, είναι ευπρόσδεκτοι να αφηγηθούν και τις δικές τους ιστορίες για τους δικούς τους απόντες.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Βασίλης Κατσικονούρης Αφηγητές: Βαγγέλης Αυγέρης, Κωνσταντίνος Ζώης, Ειρήνη -Διαλεχτή Κουρομιχελάκη, Νίκος Μάκκας, Παναγιώτης Σουβλέλης, Ρομίνα Σπυράκη, Ειρήνη Γκλιάτη και Βασίλης Κατσικονούρης Ακούγεται η φωνή της Δήμητρας Καραγεωργοπούλου
Από Παρασκευή 19 έως και 22 Σεπτεμβρίου στις 21:00
Θέλω να σου κρατάω το χέρι, ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ - ΛΗΝΑΙΟΣ-ΦΩΤΙΟΥ
Στις 17 Οκτωβρίου 1963, οι Beatles ηχογραφούσαν για πρώτη φορά σε FourTrack το τραγούδι τους I Want to Hold Your Hand (Θέλω να σου κρατάω το χέρι).
Το νούμερο ένα χιτ του 1964 στη Βρετανία έδωσε το 2021 την έμπνευση για τη συγγραφή ενός σύγχρονου θεατρικού έργου. Θέλω να σου κρατάω το χέρι, του Τάσου Ιορδανίδη στο ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΦΑ - ΛΗΝΑΙΟΣ-ΦΩΤΙΟΥ, με Τάσο Ιορδανίδη και Θάλεια Ματίκα.
Η κούραση στον γάμο, η κρίση που βιώνουν οι άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια συγκατοίκησης, η απιστία κι ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής γίνονται το σκηνικό για δύο «παράνομους» εραστές. Είναι και οι δύο γονείς. Έχουν και οι δύο τα δίκια τους. Έχουν κάνει και οι δύο λάθη
Η παγκόσμια δραματουργία έχει συχνά ασχοληθεί με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τις ανάγκες των δύο φύλων, με τα θέλω τους και τα πρέπει τους, ίσως επειδή ο θεατής άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ταυτιστεί πολύ εύκολα και να κινητοποιηθεί συναισθηματικά. Οι δύο ήρωες μάς «προσκαλούν» να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ και να αντιληφθούμε, μέσα από τις συναντήσεις τους, ότι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας στο τέλος της ημέρας είναι η ουσιαστική συντροφικότητα. Κάποιον να μας κρατάει το χέρι. Θα τα καταφέρουν; Οι περισσότεροι θεατές, είπαν, ότι είδαν τη δική τους ιστορία επί σκηνής…
Από 19 Σεπτεμβρίου
«Οιδίποδας Τύραννος» ΧΩΡΟΣ ΦΙΑΤ
Μετά από μια εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα — με συνεχόμενα sold out και ενθουσιώδη σχόλια από κοινό και κριτικούς — η παράσταση «Οιδίποδας Τύραννος» της Σοφίας Avτωvίου επιστρέφει τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα για έναν νέο κύκλο παραστάσεων.
Η νέα σκηνοθετική πρόταση της Σοφίας Αντωνίου εστιάζει αυτή τη φορά στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, επιστρέφοντας στον πυρήνα του αρχαίου δράματος με σύγχρονη ματιά. Έπειτα από το «Σχέδιο Αντιγόνη» και τη συνεργασία της με την ομάδα Εν Δυνάμει, η Αντωνίου συμπράττει ξανά με τη Masterskaya Productions, παρουσιάζοντας μια σύγχρονη, εσωτερική ανάγνωση της τραγωδίας, σε μορφή μονολόγου.
Η παράσταση παρουσιάζεται ως έργο για έναν ηθοποιό, που ενσαρκώνει την ιστορία ενός ανθρώπου και ενός τραύματος που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Ένας άνδρας αναζητά την αλήθεια του, προσπαθώντας να κατανοήσει ποιος είναι. Στον ρόλο του Οιδίποδα, ο Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης ενσαρκώνει έναν περιπλανώμενο αφηγητή, έναν μουσικό-ταξιδευτή, χαμένο μέσα στη δίνη της σύγχρονης πόλης, που αναζητά τη δική του αλήθεια. Μέσα από μια έντονη εναλλαγή ρόλων, ο ηθοποιός αναμετριέται με τον ίδιο του τον εαυτό, ψάχνοντας κι εκείνος τη βαθύτερη ουσία της ταυτότητάς του.
Η παράσταση είναι μια μυσταγωγική διαδικασία ανακάλυψης της αλήθειας. Η μουσική σύνθεση της Ecati διαπερνά το σκηνικό σύμπαν, δημιουργώντας ένα ηχητικό τοπίο που συνοδεύει και ενισχύει τη δραματική ένταση. Ο σκηνικός χώρος και τα κοστούμια της Μαριλένας Καλαϊτζαντωνάκη αποτυπώνουν τη σκληρότητα και τον υπαρξιακό λαβύρινθο του Οιδίποδα, τοποθετώντας τον ήρωα σε ένα μεταίχμιο μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος.
Από 19 Σεπτεμβρίου
Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία, στο θέατρο Σταθμός
Η παράσταση του Θεάτρου Σταθμός, που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς, ανεβαίνει ξανά για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων με μια εκλεκτή ομάδα ηθοποιών επιστρέφει η μαύρη κωμωδία του Ροζέ Βιτράκ ”Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία”. Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το πρώτο ανέβασμα από τον Κάρολο Κουν του κλασικού πλέον έργου που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα του σουρεαλιστικού θεάτρου.
Η οικογένεια Πομέλ γιορτάζει τα γενέθλια του μοναχογιού της Βικτόρ. Καλεσμένοι τους είναι οι οικογενειακοί τους φίλοι Μανιώ, ένας αχαλίνωτος ερωτικά στρατηγός και μια γοητευτική κυρία με εντερικά προβλήματα που φτάνει στο σπίτι απρόσκλητη. Ο Βικτόρ, ενώ κλείνει μόλις τα εννιά του χρόνια, είναι ένα παιδί με υπερφυσική ανάπτυξη, σωματική και διανοητική. Δεν έχει πια τίποτα να περιμένει καθώς τα ξέρει ήδη όλα. Περνώντας από την αθωότητα στην ενοχή, αποφασίζει να αποποιηθεί την ταυτότητα του παιδιού. Μέσα σε λίγες ώρες θα ανακαλύψει και θα αποκαλύψει σε όλους, μαζί με την εξάχρονη φίλη του Εστέρ, το ψέμα και την φαυλότητα των μεγάλων. Εκείνοι θα προσπαθήσουν να τον καταλάβουν, μα ο Βικτόρ θέλει να τον νιώσουν… Την καινούργια μετάφραση του έργου υπογράφει ο Δημήτρης Ντάσκας (Η μετάφραση βραβεύτηκε στο Eurodram 2025).
Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Βικτόρ: Μάνος Καρατζογιάννης, Λιλή: Μαριάννα Ντίρου, Εστέρ: Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη / Λυδία Πολυζώη, Εμιλί: Τζίνη Παπαδοπούλου, Σαρλ: Θανάσης Χαλκιάς, Τερέζ: Νεκταρία Γιαννουδάκη, Αντουάν: Θανάσης Βλαβιανός, Στρατηγός: Δημήτρης Φραγκιόγλου, Ίντα: Αγγελική Μαρίνου
Από 27 Σεπτεμβρίου
«Σκυλίσια ζωή» Θέατρο Eliart
Η Αννέτα Παπαθανασίου μετά από την πετυχημένη παράσταση «Τα 39 Σκαλοπάτια» που ανέβασε στο θέατρο Eliart σκηνοθετεί τώρα την μαύρη κωμωδία της Καταλανής Μάρτα Μπουτσάκα, «Σκυλίσια Ζωή», με θέμα τον έρωτα, την οικογένεια, τις σχέσεις και τον θάνατο.
Δύο αδέρφια, ο Αντώνης και η Στέλλα έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρές αποφάσεις που πρέπει να πάρουν για τη ζωή τους, για τις απιστίες, τα διαζύγια, τις αρρώστιες, τις φοβίες, τους έρωτες, την οικογένεια, τη μητέρα, την αγάπη, τον θάνατο. Το έργο πραγματεύεται με ευαισθησία και χιούμορ, την ζωή και τον θάνατο καθώς και το πόσο μπορούμε ή πρέπει να αποφασίζουμε για αυτά.
11 σκηνές με γρήγορες εναλλαγές και ανατροπές περιγράφουν την καθημερινότητα δύο αδερφών, την σχέση τους με την οικογένεια και την αδυναμία αποδοχής του θανάτου. Η συγγραφέας Μάρτα Μπουτσάκα χειρίζεται το δύσκολο θέμα της ευθανασίας, με εξαιρετικό τρόπο, με συγκίνηση, χιούμορ και αρκετή δόση τρέλας. Ηθοποιοί: Γιώργος Τσαπόγας, Εύη Γιαννακοπούλου.
Από 20 Σεπτεμβρίου
«Surriento – Ο ΚΟΣΜΟΣ ΞΑΝΑ» Τεχνοχώρος Εργοτάξιον
O Τεχνοχώρος Εργοτάξιον παρουσιάζει, για δεύτερη χρονιά, από τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, το έργο του Θανάση Τριαρίδη «Surriento – Ο Κόσμος Ξανά» σε σκηνοθεσία Έφης Μεράβογλου.
Δυστοπικός κόσμος, σε συνθήκες περιβαλλοντικής καταστροφής και κατακλυσμικής πτώσης της κοινωνίας. Χρόνια πριν η ανθρωπότητα ετοιμαζόταν γι’ αυτή την καταστροφή και γνώριζε ότι το μέλλον θα είναι δυσοίωνο. Όλες οι έρευνες και τα πειράματα γίνονται για την μακροζωία του ανθρώπου και για τον πλήρη έλεγχο του εγκεφάλου. Μία ιστορία αγάπης… Δύο άνθρωποι συναντιούνται στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα, ερωτεύονται ξανά και ξανά κάθε φορά που γνωρίζονται, αλλά μόνο ένας από τους δύο μπορεί να ανατρέψει το τέλος της ιστορίας τους. Ερμηνεύουν: Στέλιος Πετράκης, Ιωάννα Πηλιχού
Από 29 Σεπτεμβρίου