Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα πρέπει να τρίβει τα μάτια της με το πόσο η Δικαιοσύνη, την οποία συστηματικά περιλούζει με πρωτοφανείς ύβρεις και χαρακτηρισμούς, της κάνει όλα τα χατίρια.
Πρώτα ενθάρρυνε (ως δικηγόρος) τον Πάνο Ρούτσι να κατέβει σε απεργία πείνας, με αίτημα την εκταφή. Ως μαέστρος της προβοκάτσιας επέλεξε φυσικά ως σημείο διαμαρτυρίας το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όπου έχει στηθεί ένα διαρκές «επαναστατικό» χάπενινγκ που δεν κοσμεί το κέντρο της Αθήνας. Και μόλις ικανοποιήθηκε από τη Δικαιοσύνη το αίτημά της για εκταφή του παιδιού, για διενέργεια DNA, αποφασίστηκε η συνέχιση της απεργίας πείνας, αφού η Ζωή ζητάει και διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων, βιοχημικών εξετάσεων, ιατροδικαστικών πράξεων και επιστημονικών εργαστηριακών διερευνήσεων. Μονά ζυγά δικά της.
Στο μεταξύ, ο απεργός μεταφέρθηκε για κάποιες ώρες σε διπλανό ξενοδοχείο με αδιαθεσία, μετά από ένα 20ήμερο εξάντλησης. Άρα ο χρόνος πιέζει. Το βάρος του είναι χαμηλότερο από το αναμενόμενο, καθώς δεν βρίσκεται ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι, αλλά είναι σε συνεχή δραστηριότητα και επαφή με τον κόσμο. Αρνείται, φυσικά, να εξεταστεί από τους «κακούς» γιατρούς του ΕΚΑΒ που του έστειλε ο Άδωνις. Αποδέχεται, όπως δήλωσε, μόνο την γιατρό Όλγα Κοσμοπούλου, η οποία αν δεν απατώμαι παλιά παρακολουθούσε τον απεργό πείνας Κουφοντίνα.
Το θεωρώ σπαρακτικό και απάνθρωπο να ρισκάρει κάποιος παραπάνω τη ζωή ενός απεργού πείνας, προκειμένου να κάνει τη Δικαιοσύνη να λυγίσει και να λάβει τις αποφάσεις που του υποδεικνύει. Και αν η Δικαιοσύνη δεν επιτρέψει τη διενέργεια τοξικολογικών και άλλων εξετάσεων ή αν τα αποτελέσματα και ευρήματα της όλης διαδικασίας δεν κριθούν ικανοποιητικά, ως πότε θα απεργεί ο άτυχος Πάνος Ρούτσι;
Ένα άλλο θέμα για τη δημοκρατία μας είναι οι συνεχείς, πρωτοφανείς επιθέσεις της Ζωής στη Δικαιοσύνη. Πάρτε μια γεύση: την περασμένη Δευτέρα, από τα δικαστήρια Λάρισας, κατήγγειλε «δικαστική και εισαγγελική ξετσιπωσιά», μίλησε για «επίορκους δικαστές που μπαζώνουν μια ποινική υπόθεση», για «στημένη δίκη» και για «προαποφασισμένες συνθέσεις». Έχει πει και πολύ χειρότερα. Οι δηλώσεις αυτές, στο στόμα δικηγόρου ή πολιτικού, ξεπερνούν κάθε όριο εξαλλοσύνης και τραυματίζουν έναν θεσμό που για όλο τον δυτικό κόσμο αποτελεί φρούριο της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Γνωστή στο να στήνει δικονομικά και κοινοβουλευτικά σόου η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν σκοπεύει να σταματήσει να συντηρεί την αντισυστημική καχυποψία του μπαζώματος και της συγκάλυψης στα Τέμπη, όσο το «σύστημα» της το επιτρέπει. Και θα συνεχίσει να ξεχειλώνει συστηματικά τα όρια της Δημοκρατίας όσο θα βλέπει ότι μπορεί να περισώσει τα δημοσκοπικά κέρδη του κόμματός της με πολιτικά πυροτεχνήματα.
Η δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν θέλει να ξεκινήσει η δίκη για τα Τέμπη, νομίζω την αδικεί. Η Ζωή θέλει τη δίκη για να τη διαλύσει. Μια μόνιμη ακτιβιστική ντουντούκα θα στρατοπεδεύσει μπροστά στο δικαστήριο της Λάρισας και θα καταγγέλλει θεούς και δαίμονες. Με στόχο να κλονιστεί η διαδικασία, να απαξιωθεί η Δικαιοσύνη και στο τέλος να υπονομευθεί το κύρος της (όποιας) απόφασης εκδοθεί. Αλλά και με τη δίκη να εκκρεμεί πάλι κερδισμένη βγαίνει η Ζωή. Θα συντηρούνται οι σκιές ενός μαγειρέματος στα παρασκήνια. Μονά ζυγά δικά της, στην περίοδο του παραλογισμού που ζούμε.