Την ανάγκη για ένα σοβαρό σχέδιο έκτακτης ανάγκης υπογράμμισε ο Ανδρέας Ξανθός κατά τη διάρκεια επίσκεψης του στα νοσοκομεία «Αλεξάνδρα» και «Αττικόν»
Στις συναντήσεις με τη Διοίκηση, τα επιστημονικά στελέχη των νοσοκομείων και τους εκπροσώπους των γιατρών και των υπόλοιπων εργαζομένων, εκφράστηκε η αγωνία για τις αντοχές του ΕΣΥ σ’ αυτή τη δύσκολη φάση της πανδημίας και η ανάγκη γενναίας ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας με επιπλέον πόρους (ανθρώπινους και υλικούς). Είναι κοινή διαπίστωση πλέον ότι υπάρχει πλήρης αποδιοργάνωση της λειτουργίας των νοσοκομείων της Αττικής , έχουν δημιουργηθεί συνθήκες «ιατρικής πολέμου» στην εφημερία τους και είναι προφανής η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στο διττό τους ρόλο, της φροντίδας δηλαδή των περιστατικών covid και της κάλυψης όλων των υπόλοιπων αναγκών νοσηλείας του πληθυσμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι νοσοκομεία «αιχμής» για το σύστημα εφημερίας του Λεκανοπεδίου όπως το «Σισμανόγλειο» και ο «Ερυθρός» έγιναν αποκλειστικά covid, αλλά και το γεγονός ότι το αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά» δεν προστατεύθηκε από την ενδονοσοκομειακή διασπορά του ιού σε ογκολογικούς ασθενείς.
Την ώρα αυτή, τόνισε ο κ. Ξανθός, η μόνη επιλογή είναι ένα σοβαρό σχέδιο έκτακτης ανάγκης που θα επιστρατεύσει αποδοτικά και χωρίς εξαιρέσεις, όλες τις διαθέσιμες υγειονομικές δυνάμεις της χώρας (δημόσιου, ιδιωτικού τομέα, Ενόπλων Δυνάμεων). Δυστυχώς η κυβέρνηση, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους του ΕΣΥ που κάνουν παραπάνω από όσα επιτρέπουν οι αντοχές τους, κυρίως λόγω πολιτικών επιλογών και δεσμεύσεων, όχι απλώς δεν «κάνει τα πάντα» όπως ισχυρίζεται, αλλά δεν κάνει ούτε όσα πρέπει ούτε όσα μπορεί. Και φυσικά δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα μείνει κανένας ασθενής (με covid ή άλλο νόσημα) αβοήθητος και χωρίς αξιόπιστη περίθαλψη. Το αφήγημα της «θωράκισης» του ΕΣΥ έχει καταρρεύσει, το λειτουργικό black out είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, μια υγειονομική τραγωδία με δεκάδες διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ είναι σε εξέλιξη και αυτό που προέχει σήμερα είναι η μάχη για τη ζωή, η συστράτευση των πάντων για να μείνει όριο το ΕΣΥ και οι άνθρωποι της «πρώτης γραμμής», η με κάθε τρόπο διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και της κοινωνική συνοχής. Αρκετά με τις εκκλήσεις προς τον ιδιωτικό τομέα για συνδρομή στο μέτωπο της πανδημίας. Τώρα είναι η ώρα της υποχρεωτικότητας και της επίταξης όσων και όπου μπορούν να βοηθήσουν. Και μάλιστα χωρίς προνομιακή μεταχείριση και προκλητικές ρυθμίσεις, όπως ο διπλασιασμός του νοσηλίου στις ιδιωτικές κλινικές.