Σε μια κατάμεστη αίθουσα του πολυχώρου Royal στην Πάτρα, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε με ευθύ και πολιτικά καθαρό τρόπο για την ανάγκη επιτάχυνσης της επανίδρυσης της δημοκρατικής-προοδευτικής παράταξης.
Περιέγραψε πιο ανοιχτά από ποτέ την ανάγκη συγκρότησης ενός νέου πολιτικού φορέα, ικανού να σταθεί ως ισχυρός αντίπαλος απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές.
Από την αρχή της ομιλίας του, ο πρώην πρωθυπουργός έθεσε το πολιτικό πλαίσιο της παρέμβασής του, υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση καταρρέει κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικότητάς της και της διαφθοράς. Στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας έχει πια τελειώσει. Και το γνωρίζουν και οι ίδιοι, ότι έχουν τελειώσει».
Τσίπρας: Ο λαός είναι σήμερα ο κοιμισμένος γίγαντας που μπορεί όλα να τα αλλάξει
Απέναντι σε αυτή την εικόνα, περιέγραψε την κοινωνία ως τον κρίσιμο παράγοντα της αλλαγής, σημειώνοντας ότι «ο λαός, οι πολίτες, η κοινωνία, που διεκδικεί μια πολιτική αλλαγής και προόδου, είναι σήμερα ο κοιμισμένος γίγαντας που μπορεί όλα να τα αλλάξει».
Στο επίκεντρο της ομιλίας βρέθηκε η ανάγκη πολιτικής αλλαγής, την οποία χαρακτήρισε ευθέως ως επιτακτική: «η πολιτική αλλαγή είναι κοινωνική και εθνική ανάγκη – οφείλουμε συνεπώς να επιταχύνουμε». Όπως τόνισε, αυτό που «βολεύει» το σημερινό σύστημα εξουσίας είναι «η στασιμότητα», ενώ «τους ανησυχεί και τους φοβίζει το ταξίδι του αύριο».
Σε αυτό το πλαίσιο ενέταξε και τη δημόσια συζήτηση γύρω από το βιβλίο Ιθάκη, λέγοντας ότι «το κύμα της πολεμικής, της εμπάθειας και της συκοφάντησης για το βιβλίο που συζητάμε σήμερα, δεν σηκώθηκε μόνο γιατί αυτό καταρρίπτει τους μύθους τους για το παρελθόν. Αλλά και γιατί, κυρίως θα έλεγα, τους ανησυχεί και τους φοβίζει το ταξίδι του αύριο». Όπως υπογράμμισε, «αυτό που τους βολεύει είναι η στασιμότητα, η απάθεια, ο βάλτος» και πρόσθεσε ότι «αυτή τη στασιμότητα απειλεί η Ιθάκη. Όχι ως ένα ταξίδι που έγινε στο παρελθόν αλλά ως ένα ταξίδι που ετοιμάζεται για το μέλλον».
Επανερχόμενος στη διακυβέρνηση 2015–2019, ο Αλέξης Τσίπρας συνέδεσε το παρελθόν με το σήμερα και το αύριο, σημειώνοντας ότι «οι ερασιτέχνες της πολιτικής, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, τα καταφέρανε εκεί που απέτυχαν με τραγικά αποτελέσματα για την κοινωνία και την πατρίδα οι επαγγελματίες της εξουσίας». Όπως είπε, «οι γόνοι και τα τζάκια βύθισαν τη χώρα στην κρίση και τη χρεοκοπία, ενώ εμείς την οδηγήσαμε στην ασφάλεια και τη δημοκρατική κανονικότητα». Τόνισε ακόμη ότι «εμείς που δεν τελειώσαμε τα πανάκριβα σχολεία και πανεπιστήμια, όχι μόνο τα καταφέραμε αλλά σεβαστήκαμε και το τελευταίο ευρώ από τις θυσίες του λαού μας», υπογραμμίζοντας ότι «αναδείξαμε την εντιμότητα σε κανόνα διακυβέρνησης» και ότι «αντισταθήκαμε στην κρυφή, ή και φανερή, έλξη των δημόσιων ταμείων», την ώρα που, όπως είπε χαρακτηριστικά, «οι χορτασμένοι των κολεγίων, αποδείχθηκαν αχόρταγοι».
Τσίπρας για κυβέρνηση: Απέραντος βάλτο διαφθοράς
Η κριτική προς τη σημερινή κυβέρνηση ήταν ιδιαίτερα σκληρή, με τον πρώην πρωθυπουργό να μιλά για «έναν απέραντο βάλτο διαφθοράς»: «τον βάλτο των υποκλοπών», «τον βάλτο των Τεμπών και της συγκάλυψης», «τον βάλτο του ΟΠΕΚΕΠΕ» και «τον βάλτο των καρτέλ στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα Σούπερ Μάρκετ και στις τράπεζες που θησαυρίζουν από την ασφυξία εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών». Όπως είπε, πρόκειται για «τον βάλτο μιας κοινωνίας των τεσσάρων πέμπτων, στην οποία το ένα πέμπτο θα ζει με άνεση, αποταμιεύοντας, και τα τέσσερα πέμπτα θα επιβιώνουν με όρους καθημερινής αγωνίας».
Θέτοντας τα κρίσιμα πολιτικά διλήμματα, διερωτήθηκε: «Μας αξίζει αυτός ο βάλτος; Για πόσο ακόμη; Υπάρχει ελπίδα να ξεκολλήσουμε; Υπάρχει αύριο;», σημειώνοντας ότι «όποιος επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα δέχεται πυρά», αλλά «αξίζει όμως τον κόπο». Όπως τόνισε, «εγώ σε αυτά τα ερωτήματα επιθυμώ και επιχειρώ να απαντήσω με την Ιθάκη», εξηγώντας ότι «αναλύω το ταξίδι του χθες για να προετοιμάσουμε μαζί σας, το ταξίδι του αύριο».
Αναφερόμενος στην κοινωνική πραγματικότητα, έκανε ειδική μνεία στον αγροτικό κόσμο, θυμίζοντας ότι «στην αρχή της εκδήλωσης παρενέβη ο Απόστολος Νεμουτιάνος, εκπρόσωπος των κτηνοτρόφων Ερυμάνθου», αλλά και ότι «ακούσαμε όλοι τον Αποστόλη, ένα νέο αγρότη, που αγωνίζεται με χιλιάδες συναδέλφους του στα μπλόκα της οργής, σε όλη τη χώρα». Όπως είπε, οι αγρότες «θέλουν ένα καλύτερο αύριο», καθώς «το εισόδημά τους μειώνεται ενώ το κόστος ζωής εκτοξεύεται» και «οι τιμές στο ράφι είναι 4 έως 5 φορές πάνω από ό,τι πουλάνε οι ίδιοι τα προϊόντα τους».
Ασκώντας κριτική και προς την αντιπολίτευση, σημείωσε ότι «για να υπάρχει η ελπίδα της αλλαγής πρέπει να συντελούνται δύο προϋποθέσεις: να θέλεις και να μπορείς», προσθέτοντας ότι «φοβάμαι ότι δεν συντελείται ούτε η μία ούτε η άλλη, από τους υπάρχοντες σχηματισμούς». Έθεσε αιχμηρά ερωτήματα για όσους «αφήνουν ανοικτό να κυβερνήσουν με τη Δεξιά», για εκείνους που «διστάζουν να πάρουν ουσιαστικές ενωτικές πρωτοβουλίες» ή «εμμένουν στη λογική του αριστερόμετρου».
Σε άλλο σημείο, απαντώντας σε όσους τον κατηγορούν για σκληρή στάση, ανέφερε: «με κατηγορούνε πολλοί ότι είμαι σκληρός όχι μόνο με την κυβέρνηση αλλά και με την αντιπολίτευση. Δεν είμαι εγώ σκληρός, σκληρή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Η κραυγή “να γίνει κάτι” αντηχεί απελπισμένα».
Η πολιτική πρόταση που περιέγραψε κινήθηκε καθαρά προς τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού υποκειμένου. Όπως είπε, απαιτείται «ανάδειξη μέσα από κοινωνικές διεργασίες, μιας πολιτικής δύναμης που θα έχει τη βούληση, το θάρρος, αλλά και την αποδεδειγμένη στην πράξη πολιτική εμπειρία και αποφασιστικότητα», ενώ «χρειάζεται μια δημιουργική διεργασία επανίδρυσης της δημοκρατικής–προοδευτικής παράταξης», «από τα κάτω και με τους πολίτες ενεργούς», ώστε «στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, η σημερινή κυβέρνηση να βρει απέναντί της ισχυρό αντίπαλο, ικανό να την κερδίσει».
Η υπόνοια για τη δημιουργία νέου κόμματος έγινε ακόμη πιο εμφανής όταν, σε μια αυθόρμητη στιγμή από το ακροατήριο, ακούστηκε το «ανακοίνωσέ το», με τον Αλέξη Τσίπρα να απαντά με χιούμορ ότι «στις επόμενες εκδηλώσεις τους ανυπόμονους πρέπει να τους κρατάμε στο φουαγιέ».
Κλείνοντας, ο πρώην πρωθυπουργός είπε: «Για αυτό αποφάσισα να γράψω την Ιθάκη. Για αυτό αποφάσισα να αφήσω την ασφάλεια των βουλευτικών προνομίων. Για αυτό συνεχίζω να αγωνίζομαι και να ελπίζω μαζί σας. Γιατί ο νόστος της δικαιοσύνης, της προόδου, της αλλαγής, είναι πολύ ισχυρός για να φοβηθεί τις φουρτούνες.
Και γιατί η πολιτική όταν δεν ασκείται πίσω από κλειστές πόρτες, από τους λίγους, με στόχο τη διαχείριση της πραγματικότητας, αλλά από τους πολλούς και με στόχο την υπέρβασή της,είναι απελευθερωτική. Είναι έφοδος στον ουρανό. Και για το σκοπό αυτό αξίζει κάθε κόπος και κάθε θυσία.»