Δύο χρόνια συμπληρώνονται την Τρίτη 13 Μαΐου από την ημέρα που το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Τσούρας έφυγε από τη ζωή.
Η οικογένειά του εις μνήμην του άνοιξε το γραφείο του – το οποίο έχει καταφέρει να το διατηρήσει ανέπαφο - την Κυριακή 11 Μαΐου σε όλους τους φίλους και συναγωνιστές του, στα παλαιά αλλά και στα νεότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Ποιοι έδωσαν το παρόν
Το παρόν έδωσαν όλοι οι παλιοί συναγωνιστές του όπως ο Μιλτιάδης Παπαιωάννου, ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Κωστας Λαλιώτης, ο Παντελής Οικονόμου, ο Νίκος Σηφουνάκης ο Γενικός Διευθυντής του Παοκ Νίκος Σαλαγιάννης και πολλοί ακόμα.
Από τα νεότερα στελέχη παρέστησαν οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Παύλος Γερουλάνος Παύλος Χρηστίδης και Στέφανός Παραστατίδης , ο Βουλευτής Επικρατείας Δημήτρης Μάντζος, ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Σπυρόπουλος , η Διευθύντρια του Γραφείου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ελενα Αναστασίου.
Στην εκδήλωση παρέστη και ο Δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας.
Το γραφείο του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ περιλαμβάνει σπάνιες φωτογραφίες, ενθύμια και ανέκδοτο υλικό που ο ίδιος συνέλλεξε μέσα από τη μεγάλη του πολιτική διαδρομή που περιλαμβάνει τους αγώνες του σαν νεολαίος στην Ενωση Κέντρου, σαν αντιστασιακός αγωνιστής του ΠΑΚ, και σαν ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Ζωή σαν μυθιστόρημα
Η ζωή του άλλωστε είχε πολλά στοιχεία που μοιάζουν μυθιστορηματικά .
Ο Θανάσης Τσούρας ήταν ο υπεύθυνος της Νεολαίας του ΠΑΚ εσωτερικού, συνεργάστηκε μεσω της Οργάνωσης «Παναρμόνια» με την ομάδα του Σήφη Βαλυράκη και πρωταγωνίστησε – χωρίς ποτέ να το κεφαλαιοποιήσει – στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ήταν ένας από εκείνους που συνελήφθησαν μετά από την καταστολή της εξέγερσης – και βασανίστηκε άγρια στο ΕΑΤ – ΕΣΑ.
Ο Θανάσης Τσούρας ήταν ο υπεύθυνος της Νεολαίας του ΠΑΚ εσωτερικού, συνεργάστηκε μεσω της Οργάνωσης «Παναρμόνια» με την ομάδα του Σήφη Βαλυράκη και πρωταγωνίστησε – χωρίς ποτέ να το κεφαλαιοποιήσει – στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ήταν ένας από εκείνους που συνελήφθησαν μετά από την καταστολή της εξέγερσης – και βασανίστηκε άγρια στο ΕΑΤ – ΕΣΑ.
Την 3η Σεπτέμβρη του '74, ήταν ένας από τους 149 που είχαν προσκληθεί την ιδρυτική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ και στα 28 του χρόνια έγινε ο πρώτος υπεύθυνος για τη Νεολαία του κόμματος. Μάλιστα, ο Τσούρας ήταν – από την πλευρά της Νεολαίας – ένας από τους κυριότερους συγγραφείς της Διακήρυξης που έμεινε στην Ιστορία ως «Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη»και μελος του πρώτου Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος.
Συμμετείχε ενεργά σε όλες τις Κεντρικές Επιτροπές και είχε κερδίσει με το σπαθί του 6 εκλογικές αναμετρήσεις. Υπηρέτησε το δημόσιο συμφέρον επιδεικνύοντας απαράμιλλο πολιτικό ήθος από διάφορες υπουργικές θέσεις και διετέλεσε βουλευτής από το 1989 έως και το 2012.
Ο νεότερος γ.γ στην ιστορία του υπ. Εσωτερικών
Το 1981 ως ο νεότερος Γενικός Γραμματέας στην ιστορία του Υπουργείου Εσωτερικών, άφησε σπουδαίο αποτύπωμα σε συνεργασία με τον τότε υπουργό Γιώργο Γεννηματά, δίνοντας μάχη για την εθνική συμφιλίωση και την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, καταργώντας τις γιορτές μίσους και τους «φακέλους κοινωνικών φρονημάτων» προωθώντας νομοθετικές πρωτοβουλίες, που επέτρεψαν την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι «φάκελοί κοινωνικών φρονημάτων» ενημερωνόντουσαν κανονικά μέχρι τον Οκτώβρη του ’81..Οπως αναφέρει σε συνέντευξή του ο Θανάσης Τσούρας «η δική μου εγγραφή στο φάκελο μου ηταν το Σεπτέμβρη του ’81, δηλ έναν περίπου μήνα πριν τις εκλογές.»
Ως Υφυπουργός και Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών είδε να υλοποιούνται οι μεγάλες θεσμικές αλλαγές που έφεραν τα πάνω κάτω στη Δημόσια Διοίκηση, στην αποκέντρωση, στην ισότητα.
Ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης, έχοντας ζήσει την εμπειρία της «άλλης πλευράς» το πρώτο που στόχευσε ήταν «ο πολίτης να νιώσει κοντά του την αστυνομία, μια αστυνομία που τον προστατεύει» και το δεύτερο «να κάνει τους αστυνομικούς να δουλεύουν». Ανέδειξε τον αστυνομικό όχι ως ‘Οργανο Τάξης αλλά ως άνθρωπο με πρόσωπο και συναισθήματα.
Ως Υπουργός Μεταφορών ήταν ο πρώτος μετά τον Χαρίλαο Τρικούπη που έκανε αλλαγές στο σιδηροδρομικό δίκτυο όλης της χώρας.
Η αντιστασιακή του δράση και τα βασανιστήρια επί χούντας, η μεγάλη του συμβολή στην υλοποίηση των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ για τον εκδημοκρατισμό της χώρας, η προσωπική σχέση του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο Γεννηματά και μετέπειτα με τη Φώφη Γεννηματά, , σφράγισαν την ζωή του – αλλά ο ίδιος παρέμεινε ως το τέλος ένα υπόδειγμα ταπεινότητας, απαράμιλλου ήθους και αξιοπρέπειας.