Συνταγματική και νόμιμη χαρακτηρίζει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, έτσι όπως νοείται τα τελευταία χρόνια.
Η ρύθμιση βρίσκεται μεταξύ των προβλέψεων του πολυνομοσχεδίου που συζητείται στη Βουλή και θα ψηφιστεί αύριο.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά το πόρισμα: «Με τις νέες διατάξεις, κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών, ενώ στην παράγραφο 3 ορίζεται ότι, εντός των χώρων των ΑΕΙ, οι αρμόδιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους, περιλαμβανομένης της επέμβασης λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων».
Στα επιχειρήματα που διατυπώνει η Επιστημονική Υπηρεσία είναι οτι το περίφημο ακαδημαϊκό άσυλο δεν καλύπτει «δραστηριότητες» που δεν έχουν να κάνουν με την ακαδημαϊκή ελευθερία, αλλά και ότι είναι υποχρέωση του κράτους, σε κάθε περίπτωση, να προστατεύει την ζωή και την ασφάλεια του κάθε Ελληνα πολίτη, όταν αυτή απειλείται, όπου κι αν αυτός βρίσκεται.
Οι καθηγητές των ΑΕΙ συμφωνούν με την κατάργηση του ασύλου
Τι γράφει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής για το άσυλο
«Οίκοθεν νοείται ότι το ακαδημαϊκό άσυλο δεν καλύπτει δραστηριότητες που δεν τελούν σε συνάφεια με την άσκηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Περαιτέρω, όπως επισημάνθηκε στην από 28ης Ιουλίου 2017 Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής των Ελλήνων επί του νομοσχεδίου «Οργάνωση και λειτουργία της ανώτατης εκπαίδευσης, ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις» (νόμος 4485/2017), «κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος, όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαύουν απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, όλα τα κρατικά όργανα οφείλουν να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων και των αρχών του κοινωνικού κράτους δικαίου. Συμφώνως προς τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις, η παροχή έννομης προστασίας στη ζωή και την προσωπική ασφάλεια δεν επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του κράτους, αλλά αποτελεί υποχρέωσή του, ενώ ανήκει καταρχήν στον νομοθέτη η διάρθρωση του συστήματος προστασίας κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση όλων των συνταγματικών δικαιωμάτων και η τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου».