Στη γλώσσα του κινηματογράφου, ριμέικ είναι η επανάληψη ενός παλαιότερου έργου, συνήθως χειρότερης ποιότητας. Αυτό ζούμε σήμερα στην πολιτική σκηνή, με σκηνοθέτη την εφημερίδα «Documento» και πρωταγωνιστή τον Αλέξη Τσίπρα.
«Δεν μπορούμε να πάμε στις εκλογές αν δεν βάλουμε κάποιους στη φυλακή». Ήταν η προτροπή του Παύλου Πολάκη. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετέτρεψε ένα πραγματικό σκάνδαλο υπερτιμολόγησης φαρμάκων, με διεθνείς διαστάσεις, σε σκευωρία σε βάρος των πολιτικών της αντιπάλων. Κόλλησε τις φωτογραφίες δέκα πολιτικών προσώπων σε δέκα κάλπες στη Βουλή με την κατηγορία χρηματισμού. «Το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» αποφάνθηκε ο Αν. Υπουργός Δικαιοσύνης. «Κι ας πάνε στα δικαστήρια να βρουν το δίκιο τους» υπέδειξε.
Η Δικαιοσύνη τους αθώωσε όλους και παρέπεμψε τον Υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ στο Ειδικό Δικαστήριο. Όχι όμως για τη σκευωρία Novartis. Η συναδελφική αλληλεγγύη έκανε το θαύμα της. Αλλά γιατί επιχείρησε το ίδιο και κατά του ενοχλητικού για τη τότε κυβέρνηση δημοσιογράφου Γ. Παπαχρήστου. «Φτιάξε κάτι για τον Παπαχρήστο», υπέδειξε στον αρμόδιο δικαστικό λειτουργό που αρνήθηκε να υποκύψει.
Υποτροπή
Η υποτροπή της υπόθεσης των υποκλοπών, με στόχο αυτή τη φορά προσωπικά τον Κυρ. Μητσοτάκη, είναι ένα ριμέικ της σκευωρίας Novartis. Καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, ο Αλ. Τσίπρας αδυνατώντας να αρθρώσει εποικοδομητικό πολιτικό λόγο, να αντιμετωπίσει πολιτικά τον Κυρ. Μητσοτάκη και να καταθέσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Ένα πραγματικό πρόβλημα επισύνδεσης του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ το μετατρέπει σε πρόβλημα παρακολούθησης ολόκληρης της δημόσιας ζωής από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Βαξεβάνης και Τσίπρας, χωρίς να προσκομίζουν κανένα αποδεικτικό στοιχείο κατηγορούν τον Πρωθυπουργό ως τον «Εγκέφαλο» των παράνομων παρακολουθήσεών της από το κακόβουλο λογισμικό Predator. Εμφανίζουν τον Κυρ. Μητσοτάκη ως νέο Τζέκηλ και Χάιντ. Την ημέρα ο Πρωθυπουργός ως Δόκτωρ Τζέκηλ αλωνίζει Ευρώπη, Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο προκειμένου να προωθήσει τα ελληνικά συμφέροντα. Ενώ ταυτόχρονα αναλώνεται για να επιλύσει τα καυτά προβλήματα των πολιτών. Το βράδυ ως Μίστερ Χάιντ μετατρέπεται σε ωτακουστή των συνδιαλέξεων στενών συνεργατών του, υπουργών του και των συζύγων τους, αλλά και της κυρίας Μαρίνας Πατούλη, του Λάκη Λαζόπουλου και του… προέδρου του Άρη Θεσ/νίκης.
Στόχος
Πρώτος στόχος «να παραιτηθεί ο Μητσοτάκης», γιατί «αυτός είναι το πρόβλημα». Όχι για τη χώρα, αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα. Γιατί αυτός είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ν.Δ. Δεύτερος στόχος η διάσπαση της Ν.Δ. Παράλληλα, εφαρμόζοντας αριστερό τραμπισμό, ο Αλ. Τσίπρας θέτει όρους για τη διεξαγωγή των εκλογών, που ουδέποτε ίσχυσαν σε ολόκληρη τη μεταπολίτευση. Δημιουργεί έτσι προϋποθέσεις αμφισβήτησης, της επερχόμενης εκλογικής του ήττας.
Αποσταθεροποίηση
Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ανασφάλειας, αστάθειας, μέγα-απειλών και κινδύνων, η Ελλάδα παραμένει νησίδα σταθερότητας, ασφάλειας και προόδου σε όλους τους τομείς ως αποτέλεσμα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.. Σε μία εποχή που παρά τις αλλεπάλληλες μέγα-κρίσεις, η Ελλάδα τα καταφέρνει καλύτερα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως αναγνωρίζεται διεθνώς. Από μαύρο πρόβατο έχει μετατραπεί σε παράδειγμα προς μίμηση. Σε μία στιγμή που η κυβέρνηση πραγματοποιεί ιστορικά άλματα. Ξεκινούν σεισμογραφικές έρευνες για εξόρυξη υδρογονανθράκων σε πολλά σημεία της Ελλάδας με στόχο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Ανοίγουν δίαυλοι συνεργασίας των ελληνικών ΑΕΙ με 30 από τα καλύτερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Εκκαθαρίζεται το άγος των πλέον του ενός εκατομμυρίου εκκρεμών συντάξεων που κληροδότησε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο Αλ. Τσίπρας, καθηλωμένος δημοσκοπικά και αγωνιώντας για το πολιτικό του μέλλον, επιχειρεί να αποσταθεροποιήσει την Κυβέρνηση και τη χώρα και να κυλίσει την πολιτική ζωή στη λάσπη και το βούρκο. Όπως έχει πει ο Ροΐδης «ο καθένας προσφέρει ό,τι διαθέτει».
Αρμοδιότητα και ευθύνη
Την αρμοδιότητα για την διαλεύκανση και εκκαθάριση της υπόθεσης των υποκλοπών έχει πλέον η Δικαιοσύνη. Σε αυτή άλλωστε έχουν προσφύγει τόσο ο Ν. Ανδρουλάκης, όσο και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατά παγκόσμια πρωτοτυπία έφτασαν να κατηγορήσουν τον Πρωθυπουργό για... κατασκοπία.
Ευθύνη της Κυβέρνησης είναι η θεσμική ανασυγκρότηση της ΕΥΠ. Η στεγανοποίηση της λειτουργίας της από εξωθεσμικές επιρροές. Η απόλυτη προσήλωση στην αποστολή της. Ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί προσωπικά για την άμεση κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου, παράλληλα με την απαγόρευση κυκλοφορίας και εμπορίας κακόβουλων λογισμικών που κυκλοφορούν σε όλες τις χώρες και στην Ελλάδα από την εποχή της Κυβέρνησης Τσίπρα.
Δικαιοσύνη και Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσουν με ταχύτητα ώστε ο δημόσιος βίος να επιστρέψει στην πολιτική κανονικότητα. Όμως, κατά την κυρία Αχτσιόγλου «η κανονικότητα δεν υπήρξε ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά».
Διπλή πρόκληση
Ο Κυρ. Μητσοτάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με διπλή πρόκληση:
Να αποκαταστήσει τη δημοκρατική ομαλότητα καθώς και το κύρος και την αξιοπιστία της πολιτικής. Προϋπόθεση είναι η αναβάθμιση της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού, μέσα από τολμηρή μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, και η οριοθέτηση της σχέσης ανάμεσα σε Πολιτική, Οικονομική και Μιντιακή εξουσία. Αναγκαίες τομές για να διαμορφωθεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε πολιτικούς κ πολίτες.
Εθνική Αναγκαιότητα
Και τα δύο προτάγματα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα της επόμενης τετραετίας. Γι’ αυτό μία αυτοδύναμη και όχι κατ’ ανάγκη μονοκομματική Κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.
Στη σημερινή εποχή που ο ρεαλισμός και πραγματισμός κερδίζουν έδαφος σε βάρος ιδεοληψιών και ουτοπιών, οι όροι Δεξιά και Αριστερά ανασυντάσσονται και επαναπροσδιορίζονται, με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι τα στερεότυπα και κλισέ του παρελθόντος. Οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι, απελευθερώνονται από ιδεολογικές και κομματικές περιχαρακώσεις και παρωπίδες. Τοποθετούνται με κριτήριο την πορεία της χώρας προς τα εμπρός ή πίσω.
ΕΜΠΡΟΣ με ενότητα, σταθερότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, επαγγελματισμό και αποτελεσματικότητα.
ΠΙΣΩ με διχασμό, καταστροφολογία και τοξικότητα.
Η Φιλελεύθερη Κεντροδεξιά παράταξη, υπό την ηγεσία του Κυρ. Μητσοτάκη εγγυάται την πορεία προς την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό. Η παρακμιακή Αριστερά υπό τον Αλέξη Τσίπρα την οπισθοδρόμηση και τον αναχρονισμό. Η ώρα της κρίσης και επιλογής των πολιτών πλησιάζει.