Το πιο εξοργιστικό στην υπόθεση του αμαρτωλού ΟΠΕΚΕΠΕ είναι τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί που παριστάνουν τους αθώους ή κουνάνε το δάκτυλο.
Ενώ όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η πελατειακή λογική τέμνει οριζόντια το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Ήδη από την ένταξή της στην τότε ΕΟΚ η χώρα μας έχει βεβαρημένο παρελθόν στον τομέα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού, επί ΠΑΣΟΚ, όταν η Κομισιόν παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωδικαστήριο, ζητώντας να επιστραφούν τα κλεμμένα, ενώ στήθηκε ειδικό δικαστήριο. Επίσης, η πρακτική «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», επί ΠΑΣΟΚ ήταν που μεγαλούργησε. Οι γενιές των αγροτών με Μερσεντές ή των κρατικοδίαιτων κτηνοτρόφων που αντί να παράγουν προϊόντα εισπράττουν απλώς κοινοτικό χρήμα, ανταλλάσσοντας ανύπαρκτα κοπάδια και βοσκοτόπια, είναι πασοκική κληρονομιά.
Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να καμώνεται ότι για το πάρτι στον ΟΠΕΚΕΠΕ υπεύθυνη είναι μόνο μια κυβέρνηση. Ενώ είναι γνωστό πως όλοι συναίνεσαν στην εκμετάλλευση ευρωπαϊκών πόρων και στηρίχθηκαν στην πελατειακή λογική. Ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ. έφερε την τροπολογία να βόσκεις πρόβατα στην Κρήτη και να δηλώνεις λιβάδια στη Θεσσαλία. Είναι, επομένως, όλοι συνυπεύθυνοι που η χώρα μας δημιούργησε τον αγρότη που απλώς εισπράττει ευρωπαϊκά χρήματα και κάθεται. Και, όπως αποδείχθηκε με την παρούσα υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν εισπράττει απλώς επιδοτήσεις, τις κλέβει κιόλας όταν του δίνεται ευκαιρία.
Το πολιτικό σύστημα έχει μπροστά του μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συνεννοηθεί και να συμφωνήσει σε κάποιες βασικές αρχές για τη θεσμική λειτουργία του κράτους. Διαφορετικά, όσο τα κόμματα επιμένουν σε μια οπαδική τοξικότητα, στη στείρα αντιπαράθεση και στην κομματική εκμετάλλευση, τα φαινόμενα ΟΠΕΚΕΠΕ θα διαιωνίζονται.
Η Ελλάδα έχει πληρώσει διαχρονικά τη διασπάθιση των ευρωπαϊκών κονδυλίων με πρόστιμα, διώξεις, δικαστήρια, ακόμη και καταδίκες υπουργών. Και ενώ θα περίμενε κανείς το πάθημα να έχει γίνει μάθημα, φαίνεται να ισχύει ακριβώς το αντίθετο: Διάφοροι παράγοντες και βουλευτές όλων των κομμάτων εμπλέκονται με λαμόγια και δήθεν αγρότες σε μια άνευ προηγουμένου συναλλαγή. Ο «χασάπης», ο «φραπές» και άλλες περσόνες που εμφανίζονται στη δικογραφία του ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνουν έναν καλά λαδωμένο μηχανισμό αγροτών που διαμοίραζε παράνομα ευρωπαϊκό χρήμα, στηριζόμενο σε πολιτική (διακομματική) διαμεσολάβηση.
Ήδη ο πρωθυπουργός -εκτός από πολλά mea culpa- ανακοίνωσε μέτρα κάθαρσης. Ήταν απαραίτητα, αν και καθυστερημένα. Aς ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην εξυγίανση ενός τομέα που μας έβαλε για μία ακόμη φορά στο στόχαστρο της Ευρώπης. Κυρίως ας ελπίσουμε ότι θα τιμωρηθούν παραδειγματικά οι υπαίτιοι αυτού του σκανδάλου διασπάθισης κοινοτικού χρήματος.
Ωστόσο, μόνον η αλλαγή κουλτούρας, με τη μηδενική ανοχή της εκάστοτε κυβέρνησης, μπορεί να αποτρέψει τον επόμενο ΟΠΕΚΕΠΕ και τις οδυνηρές συνέπειες για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Μπορούν να το κάνουν αυτό τα κόμματα; Πολύ αμφιβάλλω.