Τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, τα capital controls πέρασαν στην ιστορία, ο Προϋπολογισμός δείχνει ότι μπορεί να κλείσει χωρίς «τρύπα», ένα νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο-σκούπα βρίσκεται προ των πυλών, οι κινήσεις για το ξεμπλοκάρισμα μεγάλων επενδυτικών σχεδίων πυκνώνουν. Αρκούν, όμως, αυτά για να «χαλαρώσει» το Βερολίνο;
«Είναι ακόμα νωρίς», εκτιμούν πηγές από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο, ενισχύοντας έτσι την αίσθηση ή μάλλον τη βεβαιότητα, ότι οι Γερμανοί για μια ακόμα φορά θα θελήσουν να κερδίσουν χρόνο, να «μετρήσουν» τις επόμενες κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, πριν λάβουν την όποια απόφαση, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι νέες ισορροπίες και συσχετισμοί δυνάμεων στα ευρωπαϊκά όργανα. Ψηλά στην ατζέντα βρίσκονται, άλλωστε, θέματα που «καίνε», όπως οι κραδασμοί του Αμερικανο-κινεζικού εμπορικού πολέμου, οι αυξανόμενες πιθανότητες ενός άτακτου Brexit, το ενδεχόμενο πολιτικής αβεβαιότητας στην «ευαίσθητη» Ιταλία, τα σημάδια μιας επιβράδυνσης αν όχι ύφεσης στην Ευρωζώνη.
Crash test η συνάντηση Μητσοτάκη - Μέρκελ στο Βερολίνο
Στην Αθήνα, μετρώντας αντίστροφα για το πρώτο τετ-α-τετ του Έλληνα Πρωθυπουργού με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, προετοιμάζονται πυρετωδώς για το crash test, όμως γνωρίζουν ότι η Α. Μέρκελ θα ακούσει, αλλά δεν πρόκειται να δεσμευθεί για το παραμικρό, όσον αφορά στα πλεονάσματα. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, πέρα από την παρουσίαση του σχεδίου για την επανεκκίνηση της οικονομίας, στο ελληνικό στρατόπεδο προετοιμάζονται και για το… by pass.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, το σχέδιο ήταν και παραμένει ότι τον Απρίλιο, που η Eurostat θα πιστοποιήσει την επίτευξη του 3,5% για το 2019, θα τεθεί επισήμως στο τραπέζι η αναθεώρηση των δημοσιονομικών στόχων για τα επόμενα έτη.
Πηγές στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο εκτιμούν ότι αυτή η συζήτηση μπορεί να ανοίξει το Νοέμβριο- Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους, με αφορμή την ψήφιση του επόμενου Προϋπολογισμού αλλά και τις εξελίξεις στην Ευρώπη, για την αντιμετώπιση μιας νέας κρίσης, με φόντο τις πληροφορίες που κάνουν λόγο για σχέδιο αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας αλλά και τις αναλύσεις που συγκλίνουν στο ότι η νομισματική χαλάρωση δεν αρκεί από μόνη της κι απαιτείται η επιστράτευση δημοσιονομικών «όπλων», για να τονωθεί η ασθμαίνουσα ανάπτυξη στην Ευρώπη.
Στόχος το 2,5% πλεόνασμα για την κυβέρνηση
Ωστόσο, αν και οι αποφάσεις για αναπροσαρμογή των δημοσιονομικών στόχων δύσκολα μπορούν να καλύψουν την επόμενη χρονιά, υπάρχει τρόπος αυτό να συμβεί «αναίμακτα», με απόφαση τεχνικής φύσης στο Eurogroup, που μπορεί να χαμηλώσει τον πήχη ως και 1 μονάδα του ΑΕΠ σε πραγματικούς όρους, διορθώνοντας και μια λογιστική στρέβλωση του τελευταίου Μνημονίου.
Μόνο από το πώς «μετράνε» τα έσοδα από το Ευρωσύστημα, δηλαδή τα κέρδη από την ΕΚΤ και τις Κεντρικές Τράπεζες (ANFA- SMP), το όφελος μπορεί να φτάσει στα 1,2 δις. Ενώ η Eurostat τα συνυπολογίζει στο πλεόνασμα, οι μνημονιακοί κανόνες τα εξαιρούν από το πλεόνασμα κατά Πρόγραμμα, καθώς οι Ευρωπαίοι έκριναν ότι έτσι η Ελλάδα θα πιεστεί περισσότερο να πετύχει τους στόχους των πλεονασμάτων!
Εάν με μια κατά βάση τεχνική απόφαση, αυτά τα έσοδα προσμετρηθούν στο ΠΔΕ- αυτό είναι το επιδιωκόμενο- τότε αυτομάτως το πλεόνασμα χαμηλώνει γύρω στο 2,9% από την επόμενη κιόλας χρονιά, δημιουργώντας αντίστοιχο δημοσιονομικό χώρο, ενώ αν αλλάξει και ο τρόπος υπολογισμού εσόδων από αποκρατικοποιήσεις ή δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού, τότε ο ονομαστικός στόχος θα παραμείνει στο 3,5%, αλλά σε πραγματικούς όρους το υπουργείο Οικονομικών θα «κυνηγάει» ως και 2,5%...