Τώρα καταλάβαμε γιατί πέρυσι τον Αύγουστο ο Τσίπρας εγκατέλειψε την ιδέα να πάει στο Καστελόριζο για να εξαγγείλει την λήξη των μνημονίων.
Διότι έκανε διακοπές με το σκάφος του Παναγόπουλου στο Ιόνιο, τον βόλευε καλύτερα η Ιθάκη και έτσι αποφάσισε να απαγγείλει από εκεί τα παραμύθια για τον Οδυσσέα και τα λοιπά φύκια.
Μάθαμε λοιπόν ότι ο «αριστερός» Τσίπρας βρισκόταν σε χλιδάτο κότερο 35 μέτρα, καπνίζοντας τα πούρα του εφοπλιστή που τον φιλοξενούσε, λίγες ημέρες μετά την τραγωδία με τους 102 νεκρούς στο Μάτι. Συμπυκνώνονται σε αυτή τη φράση πολλά: η λιγούρα της ελληνικής Αριστεράς, ο κυνισμός ενός αλαζόνα ηγέτη, η Υβρις της εξουσιομανίας.
Πόσος καιροσκοπισμός κρύβεται στην ψυχή ενός πολιτικού που περνάει τζάμπα διακοπές σε κότερο 15 εκατομμυρίων ενώ η Ελλάδα θρηνεί νεκρούς; Όλοι ξέρουμε πια ότι καίγονταν άνθρωποι στο Μάτι και ο Τσίπρας το έκρυβε, ενώ μόλις έσβησαν οι φωτιές έφυγε διακοπές με κότερο εφοπλιστή! Οι ειδήσεις της τελευταίας εβδομάδας αλλάζουν δραματικά την οπτική για τον χαρακτήρα του Τσίπρα.
Στην Ιθάκη ο πρωθυπουργός μίλησε για «την Ελλάδα της διαπλοκής και της εξουσίας των λίγων» που ο ίδιος θα πολεμήσει. Μα ποιος πιστεύει ότι η διαπλοκή έχασε τον ύπνο της επί των ημερών του; Τάβαλε και με «όσους θέλουν να παρασιτούν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος» κλπ κλπ. Πόσο αλλιώτικα ακούγονται πλέον κάτι τέτοια. Φράσεις που μάζευαν ψήφους το 2015, αντηχούν σήμερα σαν παραμύθια της Χαλιμάς. Από το ίδιο στόμα.
Το ότι ο πρωθυπουργός επέλεξε να πάει διακοπές με το κότερο Παναγόπουλου νομίζοντας ότι δεν θα τον πάρει κανείς χαμπάρι δείχνει το μέγεθος της αλαζονείας του. Νομίζει ότι τίποτα δεν τον αγγίζει. Φαντάζεται ότι μπορεί να είναι κολλητός του Κόκκαλη, του Καλογρίτσα ή του Πετσίτη και οι σανο-λάτρες να τον επικροτούν ή να τον δικαιολογούν. Θα μου πείτε εδώ φαντάζεται ότι θα κερδίσει τις εκλογές, αλλά αυτό χρήζει ψυχιατρικής ανάλυσης, όχι δημοσιογραφικής.
Το πιο αστείο -και επικίνδυνο- στην ιστορία με το κότερο είναι η αντίδραση του Μαξίμου. Εκνευρίστηκαν όχι γιατί από τις διακοπές Τσίπρα σε κότερο εκατομμυριούχου προκύπτει πολιτικό και ηθικό θέμα, αλλά γιατί τους αλλάζει το αφήγημα και τη «θετική ατζέντα». Επιδόματα, χαρτζιλίκια και δόσεις στην εφορία, εννοούν. Επιδεικνύουν έτσι ένα βαθύ τυχοδιωκτικό και καιροσκοπικό χαρακτήρα, ελπίζοντας να ξεγελάσουν κανέναν αριστερο-αφελή. Κάτι σαν το Casa de Papel που αρέσει και στον Τσίπρα: μια συμμορία κάνει ληστεία σε ισπανική τράπεζα αλλά ο εγκέφαλος έχει αριστερή ιδεολογία.
Είναι απόλαυση να φαντάζεσαι τον δύστυχο Νίκο Φίλη να ταυτίζεται με τις απόψεις της πρέσβειρας εκ προσωπικοτήτων και πολυεκατομμυριούχο κυρία Παναγοπούλου. Τι θα απογίνουν οι ευαίσθητες ψυχές στην Αριστερά, δεν είναι όλοι Μπίστηδες ή Θεοχαρόπουλοι. Πόσα να αντέξει και η συνείδηση ενός συριζαίου; Τους έριξε στα μούτρα το ΟΧΙ. Μετά, το 3ο μνημόνιο, την μαντάμ Μέρκελ και τον Σόιμπλε, την τρόικα και τώρα κλείνει με ένα κότερο ο «κουρασμένος Τσίπρας»! Τόπε για καλό η κυρία Παναγοπούλου, για να τον δικαιολογήσει, αλλά άθελά της μας θύμισε τον κουρασμένο πολιτικό της Ραφήνας που τόβαλε στα πόδια από την πρωθυπουργία για να μη του συμβούν χειρότερα.
Αν είσαι Τσίπρας και έχεις στηρίξει όλη την πολιτική και ηθική σου ύπαρξη στον πόλεμο εναντίον των ολιγαρχών, της πλουτοκρατίας, των ελίτ, του κεφαλαίου κλπ και τελικά αποκαλύπτεται ότι διακοπάρεις εν κρυπτώ, μετά από εθνική τραγωδία, σε θαλαμηγό εφοπλιστή, πώς δικαιολογείσαι;
«Η κυρία Παναγοπούλου δικαιούται να φιλοξενήσει τον πρωθυπουργό τον 15Αύγουστο», αυτό βρήκε να πει ο Τζανακόπουλος, μετά τον σάλο. «Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα μεμπτό επί τούτου», πρόσθεσε και ο Παππάς, ο φίλος του Πετσίτη. Για πολλά γέλια! Θύμισαν αυτό που είχε απαντήσει παλιά ο εκπρόσωπος του Σαρκοζί όταν οι δημοσιογράφοι έπιασαν τον Γάλλο πρόεδρο στο σκάφος του φοροφυγά δισεκατομμυριούχου Μπολορέ: «Δεν είναι και τίποτα σοβαρό!», είπε. Κάπως έτσι ο Σαρκοζί βγήκε σε πρόωρη σύνταξη και το κόμμα του δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.