Για τις φήμες που υπήρχαν όταν ανέλαβε το πρωθυπουργικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη, τόσο για τη μόρφωσή της, όσο και για τα περί σχέσης της με τον Αλέξη Τσίπρα μίλησε η Κατερίνα Νοτοπούλου.
Ερωτηθείσα για το εάν την πείραξε περισσότερο τα περί «καθαρίστριας» ή οι φήμες για σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα, η κυρία Νοτοπούλου απάντησε: «Και τα δύο. Είχα μια δυσκολία να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, επειδή δεν μιλούσα εκείνη την περίοδο σε κανάλια και δημοσιογράφους. Ένιωθα ότι συμβαίνει κάτι πολύ άδικο και ταυτόχρονα ότι εγώ δεν απαντάω. Όλα ήταν ψέματα, οπότε ήταν δύσκολο στη διαχείρισή του».
Η ίδια αποκάλυψε ότι στην πολιτική της πορεία αντιμετώπισε έντονο σεξισμό. «Συνειδητοποίησα με έναν δύσκολο και βίαιο τρόπο ότι ο σεξισμός είναι παντού, ότι οι γυναίκες χρειάζεται να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Άκουσα πολλά για τα προσόντα μου τα τυπικά, αν τελείωσα το σχολείο και το πανεπιστήμιο, αν είχα επαγγελματική πορεία, για ποιο λόγο βρέθηκα στο πρωθυπουργικό γραφείο. Ήταν ερωτήματα που δεν καταλάβαινα γιατί τα θέτουν» ανέφερε στο vidcast «Εσύ τι μουσική ακούς» και στον Θεολόγο Ηλιού.
Κατερίνα Νοτοπούλου: Σταμάτησα να ακούω, διαβάζω χείλη πια
Μιλώντας για το αυτοάνοσό τους, η Κατερίνα Νοτοπούλου ανέφερε: «Ήταν ένα αυτοάνοσο επιθετικό και η βαρηκοΐα στα όρια της κώφωσης ήταν αυτό που έμεινε. Με τα αυτοάνοσα μαθαίνεις να ζεις, χρειάστηκε να μάθω έναν καινούριο τρόπο να υπάρχω», είπε η Κατερίνα Νοτοπούλου, προσθέτοντας ότι αποτέλεσε και κίνητρο για την πολιτική. «Νιώθω υποχρέωσή μου όσο είμαι στην πολιτική να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να γίνει ο κόσμος πιο προσβάσιμος, να χωράει σε όλους με τις ιδιαιτερότητες, τις δυσκολίες, τις παθήσεις και τις αναπηρίες που μπορεί να έχουν».
«Σταμάτησα να ακούω, διαβάζω χείλη πια. Φοράω ακουστικό βαρηκοΐας, βασίζομαι κυρίως στη χειλεανάγνωση και στους ανθρώπους μου που είναι πολύ υποστηρικτικοί, χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα τα κατάφερνα», πρόσθεσε.
Μεταξύ άλλων η κυρία Νοτοπούλου είπε: «Μου λείπει πολύ η μουσική, μου λείπει η ευκολία σε αυτό το κομμάτι στο να χαλαρώσεις στο να ακούσεις ένα αστείο, χωρίς να προσπαθείς να το καταλάβεις. Αυτό μου λείπει, αλλά ταυτόχρονα σε κάνει πιο δυνατό και να αναγνωρίσεις την αξία σε αυτό που έχεις ζήσει. Δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε ευχάριστο αλλά συμβαίνει, έχω πολύ υποστηρικτικό περιβάλλον. Ο κόσμος δεν είναι σχεδιασμένος για ανθρώπους που δεν ακούν, όπως και για ανθρώπους που έχουν δυσκολία όρασης ή κίνησης, γι αυτό πρέπει να το φτιάξουμε»,