Η παρουσίαση της «Ιθάκης» από τον Αλέξη Τσίπρα άνοιξε νέο κύκλο εσωτερικών συγκρούσεων στον προοδευτικό χώρο.
Το συμβολικό «παρκάρισμα» παλιών συνεργατών στον εξώστη προκάλεσε οργή και έφερε στην επιφάνεια μια ανοιχτή πλέον αντιπαράθεση, με στελέχη της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ να περνούν στην αντεπίθεση.
Μετά το αρχικό σοκ και την αμηχανία που προκάλεσε η στάση του Αλέξη Τσίπρα στην παρουσίαση της «Ιθάκης» ,όπου με έναν εμφανώς συμβολικό τρόπο έβγαλε εκτός κάδρου τους παλιούς του συνεργάτες, στέλνοντας τους κυριολεκτικά και μεταφορικά… στον εξώστη, το «παρελθόν» τελικά αντεπιτίθεται.
Αντιδράσεις από όσους μένουν εκτός
Όσα στελέχη αντιλήφθηκαν ότι μένουν εκτός του νέου πολιτικού σχεδιασμού του πρώην πρωθυπουργού εκδηλώνουν πλέον δημόσια οργή, ενώ στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, επικρατεί αναβρασμός.
Πρώτοι αντέδρασαν, με δημόσιες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, ο Αλέξης Χαρίτσης και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, σηματοδοτώντας τη μετάβαση από τη σιωπηλή ενόχληση στην ανοιχτή πολιτική σύγκρουση.
Ο Χαρίτσης εξηγεί ότι βρέθηκε στο Παλλάς επειδή η «Ιθάκη» αποτελεί «συλλογική βιογραφία» της γενιάς που συμπορεύτηκε πολιτικά με τον Τσίπρα, αλλά και επειδή θεωρεί πως απέναντι στη σημερινή Δεξιά δεν χωρούν περιχαρακώσεις. Ωστόσο, η ανάρτησή του μετατρέπεται σε σαφή κριτική: ζητά καθαρές κουβέντες για την αναδιανομή του πλούτου, την κλιματική μετάβαση και την ειρήνη, προειδοποιώντας ότι η γενικευμένη κριτική του Τσίπρα προς την αντιπολίτευση αναπαράγει τη λογική του «όλοι ίδιοι είναι», μια λογική που τροφοδοτεί την αντιπολιτική και απαξιώνει τον προοδευτικό χώρο.
Παράλληλα, υπενθυμίζει ότι η πολυδιάσπαση της Αριστεράς είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία της κρίσης και ότι η Νέα Αριστερά συγκροτήθηκε ως απάντηση στον «εκφυλισμό» του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το σημείο περνά στη βαρύτερη πολιτική αιχμή του προς τον Τσίπρα, αποδομώντας ευθέως τη λογική ενός μονοπρόσωπου πολιτικού εγχειρήματος και θέτοντας ζήτημα συνέπειας: η Νέα Αριστερά, όπως τονίζει, έχει δώσει μάχες για να παραμείνει ζωντανή η φωνή της Αριστεράς και «δεν έδωσε λευκή επιταγή στον Μητσοτάκη». Απευθύνει μάλιστα ευθεία ερώτηση: τι θα έκανε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας στον προϋπολογισμό; Θα υπερψήφιζε ξανά τους υπέρογκους εξοπλισμούς;
Κλιμακώνοντας το σκεπτικό του, υπογραμμίζει ότι το πραγματικό πολιτικό δίλημμα του 2025 δεν είναι το ποιος θα βγει δεύτερος: «Οι προοδευτικοί πολίτες, οι λαϊκές γειτονιές και οι νέοι έχουν μία απαίτηση: να μην υπάρξει τρίτη ευκαιρία για το καθεστώς Μητσοτάκη». Και καταλήγει στην πρόταση που θεωρήθηκε ευθεία αμφισβήτηση της ηγετικής αυτονόητης παρουσίας Τσίπρα: «Λαϊκό Μέτωπο του ενός δεν υπήρξε ποτέ και δεν πρόκειται να υπάρξει».
Στο ίδιο κλίμα, αλλά ακόμη πιο αιχμηρός, εμφανίστηκε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Αν η αντίδραση του Χαρίτση ήταν πολιτικά σαφής, η παρέμβαση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη υπήρξε πολύ πιο αιχμηρή, ανοίγοντας ευθέως μέτωπο με τον πρώην πρωθυπουργό. Όπως επισημαίνει, η πολιτική πρόταση του Τσίπρα δεν τον πείθει, ενώ η Αριστερά χρειάζεται ένα σχέδιο που να μπορεί ξανά να εμπνέει και να ηγεμονεύει, επαναφέροντας την πολιτική στο επίκεντρο ως μετασχηματιστική δύναμη.
Περιγράφει μια Αριστερά σε βαθιά κρίση αξιοπιστίας, που δυσκολεύεται να κινητοποιήσει την κοινωνία και να αντιπαραθέσει πειστικό σχέδιο απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και εδώ στρέφει τα πυρά του απευθείας στον Τσίπρα, τον οποίο κατηγορεί ότι τοποθετείται «υπερβατικά», σαν να αιωρείται πάνω από προβλήματα για τα οποία ο ίδιος φέρει ευθύνη.
Με έντονη οξύτητα σημειώνει ότι η αφήγηση Τσίπρα μοιάζει να υπονοεί πως μια «σκοτεινή», αδιόρατη δύναμη έκανε τον κόσμο να «κατεβάζει ρολά» απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το καλοκαίρι του 2023, «λες και με κάποιον μεταφυσικό τρόπο ο κόσμος διαπαιδαγωγήθηκε μεσσιανικά για να ακολουθήσει η φαιδρότητα του φθινοπώρου».
Ακολουθεί η πιο προσωπική αιχμή της παρέμβασής του: ο Τσίπρας, όπως γράφει, βάλλει σήμερα κατά ενός πολιτικού συστήματος του οποίου, στο προοδευτικό, αν όχι αμιγώς αριστερό, σκέλος, υπήρξε ο ίδιος αρχιτέκτονας και κάτοχος, «και για τα καλά, αλλά και για τα κακά».
Ως προς την απουσία του από το Παλλάς, εξηγεί ότι είχε ήδη διαβάσει το βιβλίο αλλά δεν θεωρεί πως το νέο πολιτικό εγχείρημα μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή της πολιτικής Μητσοτάκη. «Δεν με αφορά ως έναν εμμονικό τύπο», γράφει, «αλλά ως έναν αριστερό άνθρωπο για τον οποίο η Αριστερά είναι δυνατότητα αλλαγής της ζωής των ανθρώπων». Και κλείνει με τη χαρακτηριστική προειδοποίηση πως το ταξίδι που περιγράφηκε στην εκδήλωση κινδυνεύει να καταλήξει «στο νησί της Καλυψώς, με την ψευδαίσθηση ότι έχει πατήσει στην Ιθάκη».
Στο ήδη τεταμένο τοπίο παρενέβη και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, μέσω ενός δηκτικού «κουίζ» στα κοινωνικά δίκτυα:
«Βρείτε το λάθος στο συλλογισμό:
Όλοι οι παλιοί πρέπει να φύγουν
Εγώ είμαι παλιός
Άρα μόνο εγώ πρέπει να μείνω».
Αναβρασμός στον ΣΥΡΙΖΑ
Την ίδια στιγμή, στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί αναβρασμός. Στελέχη που ερμήνευσαν την εικόνα του Παλλάς ως στοχευμένο μήνυμα αποκλεισμού εξετάζουν την πρόταση Αλεξιάδη για έκτακτη σύγκληση της Πολιτικής Γραμματείας.
Ωστόσο , ο Γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Στέργιος Καλπάκης, μιλώντας στον Real FM, προσπάθησε να ρίξει τους τόνους, σημειώνοντας ότι «καταλληλότεροι να απαντήσουν» για τον συμβολισμό της εκδήλωσης είναι οι διοργανωτές της. Παράλληλα, εξέφρασε δυσφορία για την τροπή της δημόσιας συζήτησης: «Εμάς δεν μας νοιάζει πού θα καθόμαστε… αντί να συζητάμε για τα σημαντικά που είπε ο Αλέξης Τσίπρας γίνεται μια χαμηλού επιπέδου συζήτηση». Και κατέληξε κάνοντας λόγο για «στοχοποίηση και ανθρωποφαγία» ανθρώπων που στήριξαν τον Τσίπρα.
Το αποτέλεσμα είναι ένα εκρηκτικό τοπίο, με τον «εξώστη» να περνά από τη σιωπή στην αντεπίθεση και τον χώρο της Αριστεράς να εισέρχεται σε έναν νέο, ανοιχτό εμφύλιο.