Κλιμακώνεται η εσωκομματική κρίση στη Νέα Αριστερά, καθώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με δημόσια ανάρτησή του στα social media, τοποθετήθηκε ανοιχτά κατά της πρότασης του προέδρου του κόμματος, Αλέξη Χαρίτση, για τη διεξαγωγή εσωκομματικού δημοψηφίσματος σχετικά με τις μελλοντικές συμμαχίες.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ασκεί ουσιαστική κριτική, υπογραμμίζοντας ότι «κανείς δεν θα εμπιστευθεί ένα κόμμα που δίνει την αίσθηση ότι είναι transit στο πολιτικό σύστημα», ενώ προειδοποιεί πως μια συλλογικότητα δεν μπορεί να είναι χρήσιμη «αν τα βασικά της στελέχη δεν πιστεύουν σε αυτή, είτε αυτόνομα είτε ως μέρος ενός ευρύτερου μετώπου».
Η ανάρτηση Τσακαλώτου
Στην ανάρτησή του ο κ. Τσακαλώτος παρουσιάζει αναλυτικά το πλαίσιο που, κατά την άποψή του, πρέπει να διέπει τη Νέα Αριστερά:
Περί συμμαχιών και δημοψηφισμάτων
Η Νέα Αριστερά:
1. Οφείλει να συγκροτηθεί ως ένα κόμμα που έχει καθαρή άποψη για το τι φταίει στο σύγχρονο καπιταλισμό και πιο συγκεκριμένα στην ελληνική του εκδοχή, με όλες τις ιδιαιτερότητές του.
2. Να έχει ένα σχέδιο για τις μεγάλες προκλήσεις—ανισότητες, κλιματική κρίση, δημογραφικό—που ανοίγουν το δρόμο για μια πολιτική οικονομία και κοινωνία όπου τα κοινά επιστρέφουν στον δήμο, όπου η ανάπτυξη δεν καταστρέφει το περιβάλλον και οι ανισότητες όλων των ειδών αντιμετωπίζονται ως προτεραιότητα.
3. Συνδέει το όραμά της με άμεσες προτεραιότητες για την αντιμετώπιση της ακριβείας, του στεγαστικού προβλήματος, της απαξίωσης του ΕΣΥ και άλλων επιτακτικών αναγκών.
4. Οφείλει να δουλεύει δημοκρατικά—το μέσον είναι εξίσου σημαντικό όσο το μήνυμα—αναδεικνύοντας μέσα από τις προτάσεις της το όραμα για μια άλλη κοινωνία.
5. Έχει πλήρη επίγνωση ότι δεν έχει μονοπώλιο της σοφίας. Ψάχνει συμμαχίες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
6. Δημοκρατικά είναι όλα τα όργανα του κόμματος, από το συνέδριο μέχρι τις οργανώσεις βάσης. Συζητάμε, ακούμε ο ένας τον άλλον, αλλάζουμε άποψη αν ακούσουμε μια πτυχή που δεν είχαμε υπολογίσει, αποφασίζουμε και πράττουμε.
7. Το δημοψήφισμα είναι εργαλείο δημοκρατικό στην επίλυση διλημμάτων. Φτάνει το ερώτημα να είναι σαφές. Για παράδειγμα: «Στις επόμενες εκλογές συμφωνείτε να συμμαχήσουμε με τον τάδε αρχηγό ή με αυτό το συμμαχικό σχήμα που απαρτίζεται από τα εξής κόμματα». Δημοψήφισμα με το ερώτημα «συμμαχίες ή περιχαράκωση» δεν έχει νόημα.
Προϋπόθεση για τη διατύπωση ενός τέτοιου ερωτήματος είναι το κόμμα με το οποίο θα συμμαχήσουμε να υπάρχει και να έχει ιδρυθεί, ή να μην έχει αποφασίσει την αναστολή λειτουργίας του με απόφαση των οργάνων του.
8. Τα ζητήματα των συμμαχιών και των δημοψηφισμάτων είναι κορυφαία ζητήματα, αλλά δεν πρέπει να παραλύσουν την καθημερινή δουλειά του κόμματος στην κοινωνία και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Μόνο αν πράξουμε τα παραπάνω θα είμαστε χρήσιμοι σε ένα μέτωπο που μπορεί να κερδίσει. Διαφορετικά, η συμμετοχή μας θα χαρακτηριστεί εξαιρετικά πιθανό απλά ιδιοτελής.
9. Κανείς δεν θα εμπιστευθεί ένα κόμμα που δίνει την αίσθηση ότι είναι transit στο πολιτικό σύστημα. Δεν μπορεί να είναι χρήσιμη μια συλλογικότητα αν τα βασικά της στελέχη δεν πιστεύουν σε αυτή—είτε αυτόνομα είτε ως κομμάτι ενός ευρύτερου μετώπου.