Η εικόνα που αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις οκτώ μήνες μετά τις εθνικές εκλογές και τέσσερις μήνες πριν τις ευρωεκλογές δείχνει ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική φάση του πολιτικού σκηνικού.
Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αδιαμφισβήτητα κυρίαρχη και παρά τα σοβαρά προβλήματα της ακρίβειας και εσχάτως και των αγροτικών κινητοποιήσεων εμφανίζεται ως η μόνη πολιτική παράταξη που μπορεί να διαχειριστεί τα προβλήματα του τόπου. Από κει και πέρα το σκηνικό είναι ρευστό και ο συσχετισμός των δυνάμεων κάθε άλλο παρά δεδομένος.
Δυο είναι οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν το νέο πολιτικό σκηνικό και μπορούν να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Ο πρώτος είναι τα προβλήματα που ζητούν επειγόντως πραγματικές λύσεις. Ο δεύτερος είναι η μετεξέλιξη της ΝΔ σε ένα ουσιαστικά κεντρώο κόμμα. Οι δυο αυτοί παράγοντες μαζί δημιουργούν μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Η μια παράταξη έχει ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και κρίνεται από τους πολίτες στη δύσκολη διαχείριση της καθημερινότητας. Μη έχοντας ισχυρό αντίπαλο, αναμετριέται με τον εαυτό της και τα πραγματικά προβλήματα και αυτό μπορεί να αποδειχτεί πολύ πιο δύσκολο από τη σύγκριση με έναν αντίπαλο πολιτικό χώρο. Αν οι πολίτες δεν έχουν τη δυνατότητα να συγκρίνουν, τότε το πιθανότερο είναι ότι θα κρίνουν πολύ πιο αυστηρά τη δεύτερη κυβερνητική τετραετία της ΝΔ.
Οι άλλες δυο παρατάξεις - μια εκ δεξιών και μια εξ αριστερών της ΝΔ - αναζητούν το δρόμο τους, πολυδιασπασμένες και πολιτικά μετέωρες ανάμεσα στα κομματικά στερεότυπα που εκπροσωπούν και τα πραγματικά προβλήματα. Τα κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος από το μεταναστευτικό, το νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο. Τα εξ αριστερών επενδύουν πολιτικά στις καταλήψεις και τις αγροτικές κινητοποιήσεις καθώς επίσης και τις σκιές που άφησε πίσω της η διαχείριση από την κυβέρνηση του σκανδάλου των υποκλοπών. Και ολόκληρη η αντιπολίτευση, από όπου κι αν προέρχεται προσδοκά βεβαίως την αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων μέσα από τη φθορά που προκαλεί στην κυβέρνηση το υπ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας που είναι η ακρίβεια.
Χωρίς να υποτιμά κανείς τη δυναμική των προβλημάτων, εύκολα μπορεί να προβλέψει ότι για να αλλάξει ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων απαιτείται κάτι περισσότερο που έχει να κάνει με τη φυσιογνωμία των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία. Όσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται ως κόμματα διαμαρτυρίας, τόσο θα εδραιώνεται το πολιτικό σκηνικό του ενός μεγάλου κόμματος - παράταξης και των πολλών μικρότερων.