Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την προσχώρηση Λοβέρδου στη ΝΔ, έκανε για μια ακόμη φορά αυτό που ξέρει καλά. Μαζεύει όλο τον κεντρώο και φιλελεύθερο αφρό από το ΠΑΣΟΚ και αφήνει τους υπολοίπους να κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους.
Ο Λοβέρδος υπήρξε πάντοτε ένας κεντρώος, μετριοπαθής πολιτικός και ένα από τα πιο αξιόλογα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Άφησε άριστες εντυπώσεις στο κοινοβούλιο (από το οποίο απουσιάζει), αλλά και ως υπουργός. Ταλαιπωρήθηκε πολύ, όπως και άλλοι, από τη συμμορία των πολιτικών αντιπάλων του με την υπόθεση Novartis. Ταλαιπωρήθηκε, επίσης, επί πολλά χρόνια και μέσα στο ίδιο του το κόμμα και συγκρούστηκε ανοιχτά με την φιλο-ΣΥΡΙΖΑ πτέρυγα, η οποία τον καταδίωξε χωρίς οίκτο. Ο Λοβέρδος ασφυκτιούσε σε ένα κόμμα που ομνύει ακόμη στο κρατικιστικό – πατερναλιστικό μοντέλο του '70.
Η προσχώρησή του στη ΝΔ του Μητσοτάκη πρέπει να πόνεσε πολύ το ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο γιατί η πράσινη παράταξη συνεχίζει να χάνει τα αξιολογότερα στελέχη της και να περιορίζεται σε ένα περίκλειστο κομματικό ακροατήριο. Αλλά και γιατί η εκλογική δύναμη του Ανδρέα Λοβέρδου είναι υπολογίσιμη: στις ευρωεκλογές του 2024 πήρε 57.526 ψήφους με τον σχηματισμό του «Δημοκράτες», ψήφοι που θα λείψουν από ένα κόμμα που φυτοζωεί στο 12-13%.
Η πρόσθεση Λοβέρδου στο δυναμικό της ΝΔ δείχνει πόσο ο Μητσοτάκης έχει σαρώσει το Κέντρο μέσω εισοδισμού, όπως θα έλεγαν και οι σύντροφοι. Αυτό αποτελεί μεγάλη ήττα και για τον ίδιο τον Ανδρουλάκη, ο οποίος δεν έχει κατορθώσει να διευρύνει την παράταξή του τα τελευταία χρόνια και να προσελκύσει νέα πρόσωπα και νέα κοινωνικά κοινά. Και ήταν άκομψες οι ειρωνείες περί «ανταλλαγμάτων» που διέρρευσαν. Είναι κάπως άτοπο να λοιδορούν τον Λοβέρδο που πήγε στη ΝΔ, αυτοί που κάποτε υποδέχθηκαν μετά βαΐων και κλάδων τον Ζαγοράκη. Από όσους βλέπουμε και ακούμε να προσεγγίζουν το ΠΑΣΟΚ, ο Λοβέρδος είναι κατά γενική ομολογία κλάσεις ανώτερος πολιτικός.
Διάφοροι, κυρίως στα social media, έψεξαν τον Λοβέρδο για «Δεξιό», ότι πάντα ήθελε την συμπόρευση με τη ΝΔ. Πρόκειται για ένα επιπόλαιο επιχείρημα αφού α)το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη συγκυβερνήσει με τη ΝΔ στο πρόσφατο παρελθόν και β) δεν είναι μεμπτό να επιλέγεις τις πολιτικές συμμαχίες σου. Αντίθετα η αδυναμία του να περιγράψεις πώς και με ποιους θα κυβερνούσες, δείχνει πρόβλημα. Όταν δηλαδή κατηγορείς τον Λοβέρδο για συμπόρευση με τον Μητσοτάκη, υποτίθεται ότι διαθέτεις κάποιο πειστικότερο σχέδιο. Όταν κινείσαι στο 12%-13% στις δημοσκοπήσεις και μιλάς για ήττα του Μητσοτάκη, χωρίς να μπορείς να περιγράψεις τι θα διαδεχθεί αυτή την ήττα, είναι πρόβλημα. Ποιο πειστικότερο σενάριο σταθερότητας από τον Μητσοτάκη προτείνεις; Αν για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ βγει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, έστω και με μια ψήφο διαφορά όπως διακηρύσσει, με ποιον θα σχηματίσει κυβέρνηση; Έχοντας αποκλείσει τη ΝΔ, την άκρα Δεξιά και το ΚΚΕ, τι απομένει; Κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ συν Ζωή Κωνσταντοπούλου μαζί. Αν αυτό είναι το κρυφό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για να κυβερνηθεί η χώρα, τότε τρεχάτε ποδαράκια μου. Και προφανώς ο Λοβέρδος με αυτό το σχέδιο διαφώνησε.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η ΝΔ παραμένει σταθερά πρώτη δύναμη, με διπλάσια ποσοστά, παρά τα μύρια όσα προβλήματα. Η πλειοψηφία των πολιτών προτιμά μια σταθερή διακυβέρνηση, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και αναπτυξιακό σχέδιο. Και όχι μια κυβέρνηση αριστερο-συριζαϊκής συνεργασίας που θα μας οδηγούσε μετά βεβαιότητας σε περιπέτειες. Αυτό το σενάριο έχει ήδη δοκιμαστεί και απέτυχε το 2015. Και όπως εύστοχα είπε ο Λοβέρδος στον ΣΚΑΪ: «Όταν λες να φύγει κάποιος και δεν λες ποιος να έρθει, και αυτοί που το ζητούν δεν λένε ούτε καλημέρα μεταξύ τους, τότε ο κίνδυνος αστάθειας γίνεται πρώτος. Η ακυβερνησία δεν είναι καλό πράγμα».