Mετά από έξι χρόνια πρωθυπουργικής θητείας, η φετινή ομιλία και η συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ θα είναι πιο δύσκολες απ' ό,τι συνήθως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κι αυτό διότι η εποχή της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας έχει παρέλθει, όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν. Μπορεί το κυβερνών κόμμα να εξακολουθεί να υπερισχύει στις δημοσκοπήσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να παραμένει πρώτη επιλογή για καλύτερος πρωθυπουργός, μπορεί οι αντίπαλοί του να υπολείπονται σε αξιοπιστία και κυβερνησιμότητα, αλλά τα ποσοστά της ΝΔ είναι χαμηλά και δεν επιτρέπουν την αισιοδοξία αλλοτινών εποχών. Πλέον το γενικό κλίμα απέχει πολύ από το 2019 ή το 2023. Η κόπωση από την εξαετία λειτουργεί ανασταλτικά στη σκέψη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Στην τελευταία δημοσκόπηση της Interview η ΝΔ εμφάνισε πτώση σχεδόν 5 μονάδων. Είναι η πρώτη φορά, επομένως, που η παρουσία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη σηματοδοτεί μια επείγουσα ανάγκη να ξαναπάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, μιας και το κλίμα έχει επιδεινωθεί ξανά, από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Καμία ΔΕΘ δεν μπορεί, φυσικά, να αλλάξει τη μοίρα μιας κυβέρνησης, παρά μόνο ίσως προς το χειρότερο. Θυμίζω ότι στην ιστορία του θεσμού μόνο αρνητικές αναμνήσεις μάς έμειναν, όπως π.χ. το «λεφτά υπάρχουν» του ΓΑΠ ή το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του Τσίπρα με την ξέφρενη και επικίνδυνη παροχολογία. Παρ' όλα αυτά, προσδοκίες υπάρχουν, κυρίως για τη μεσαία τάξη και τους ευάλωτους, που περιμένουν φοροαπαλλαγές και αύξηση εισοδήματος. Αλλά και ο πρωθυπουργός προσδοκά στη φετινή ΔΕΘ να προωθήσει το δικό του πολιτικό αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο η οικονομική πολιτική που ακολουθεί είναι τόσο πετυχημένη που το μέρισμα ανάπτυξης επιστρέφεται εν αφθονία στους πολίτες. Είναι σημαντικό για τον κ. Μητσοτάκη να αποδείξει ότι μοιράζει εκατομμύρια γιατί πέτυχαν οι πολιτικές, όχι γιατί επινοεί λεφτόδεντρα.
Εξίσου κρίσιμο στοιχείο είναι οι εξαγγελίες να μην παραπέμπουν σε επιδοματική πολιτική ή αποσπασματικές κινήσεις. Να μη φανούν δηλαδή σαν ένα γενναίο αντίδωρο που θα αποσπάσει για λίγο την προσοχή του κοινού από τα προβλήματα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ. Αλλά ότι, αντίθετα, αποτελούν μέρος ενός συνολικότερου πολιτικού αφηγήματος της κυβέρνησης το οποίο θα δημιουργεί ξανά προσδοκίες και ελπίδες στους πολίτες για το τι να περιμένουν από το 2027 και μετά.
Η αντιπολίτευση, προφανώς, θα πλειοδοτήσει στις παροχές, έτσι όπως μαστίζεται από έναν άτυπο ανταγωνισμό αριστεροσύνης και τοξικότητας στον δημόσιο λόγο. Ο ένας θα τάζει επιπλέον μισθούς, ο άλλος θα αποκαλεί «ψίχουλα» τα εκατομμύρια που θα εξαγγελθούν. Ως και ο Αλέξης Τσίπρας θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη, αυτή την εβδομάδα, για να προβάρει το νέο κοστούμι μιας επανεκκίνησης που γίνεται σε δόσεις.
Στη γενική εικόνα ο κ. Μητσοτάκης διατηρεί έναντι των αντιπάλων του σαφές προβάδισμα, με την έννοια ότι για την πλειοψηφία παραμένει η μοναδική επιλογή ασφάλειας και σταθερότητας. Αυτό δεν αλλάζει με καμία ΔΕΘ. Αντίπαλον δέος δεν υπάρχει στον ορίζοντα και κανένας από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς δεν είναι πρωθυπουργήσιμος. Του αναγνωρίζεται, προφανώς, ότι στην εξαετία έγιναν πολλά θετικά. Μένει τώρα να πείσει και όσους σοβαρά προβληματίζονται για όσα δεν έγιναν, ειδικά στο βαθύ κράτος.