Εκδήλωση για τον εορτασμό της 47ης επετείου από το Κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία του αντιτορπιλικού «Βέλος», το Μάιο του 1973, πραγματοποιήθηκε απόψε στο στο Πλωτό Ναυτικό Μουσείο, το «Θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ», στην μαρίνα Φλοίσβου.
Στην εκδήλωση ήταν παρούσα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, μαζί με τον υπουργό Αμυνας, Νίκο Παναγιωρόπουλο, καθώς και τους Κωνσταντίνο Τασούλα, Αλκιβιάδη Στεφανή, καθώς και την στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και εκπροσώπους της Εκκλησίας.
Κατά την ομιλία του, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σχολίασε μεταξύ άλλων: «Οι συμμετέχοντες στο κίνημα του Ναυτικού επέλεξαν το καθήκον βάσει αυτού που τους επέβαλε η δημοκρατική συνείδησή τους. Αυτό ακριβώς είναι το δίδαγμα, το οποίο πρέπει να κρατήσουμε σήμερα από τις εποχές εκείνες, όσο κι αν φαντάζουν μακρινές. Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής σ’ όλους αυτούς, που σε δύσκολους καιρούς δεν δίστασαν να αγωνιστούν για το καλό της πατρίδας και την προάσπιση της δημοκρατίας. Ο αγώνας τους αποτελεί φωτεινό φάρο, τόσο για εμάς, όσο και για τις μελλοντικές γενιές».
Ο κ. Παναγιωτόπουλος επεσήμανε πως «η πίστη στο καθήκον είναι η επιταγή της Πολιτείας για τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες είναι προσηλωμένες στην αποστολή τους», τονίζοντας πως οι «εξωτερικές απειλές για τη χώρα μας είναι πάντα υπαρκτές, όπως ήταν και κατά τα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας μας. Αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά, τόσο στα χερσαία, όσο και στα θαλάσσια και εναέρια σύνορά μας. Το βλέμμα μας, το έργο μας, η συγκέντρωσή μας εστιάζουν στις προκλήσεις που αναδύονται στην περιοχή μας και δεν έχουμε πολυτέλειες για περισπασμούς και παρεκκλίσεις από την αποστολή μας».
Ακόμη, ο αρχηγός του ΓΕΝ, Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, σημείωσε στην ομιλία του: «Το κίνημα του Ναυτικού αποτελεί κορυφαία στιγμή αντιδικτατορικής δράσης. Το κίνημα τυπικά απέτυχε, καθώς δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί και να υλοποιήσει τους άμεσους στόχους του. Όμως κι αυτή ακόμη η αποτυχία υπήρξε στην πραγματικότητα μια νίκη, καθώς άφησε πίσω της μια σημαντική παρακαταθήκη. Το γεγονός ότι το κίνημα ξεπήδησε από τους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων είχε τεράστια συμβολική σημασία. Απέδειξε ότι το καθεστώς, που ούτως ή άλλως δεν είχε την αποδοχή της κοινωνίας, δεν είχε ούτε τα ερείσματα που ήλπιζε στις Ένοπλες Δυνάμεις. Εξίσου σημαντικό όμως ήταν το γεγονός, ότι το κίνημα συνέβαλε στη διατήρηση των δεσμών των Ενόπλων Δυνάμεων με την κοινωνία, και λειτούργησε ως καταλύτης στη ανάκτηση της κοινωνικής συνοχής στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Το κίνημα αποτελεί τεκμήριο της αγάπης για την Πατρίδα. Σήμερα, τιμούμε με σεβασμό όλους εκείνους που συμμετείχαν στο κίνημα και τους διαβεβαιώνουμε ότι αναγνωρίζουμε την προσφορά τους και εμπνεόμαστε από τις πράξεις τους».