«Μετά από 4,5 χρόνια που ο κ. Τσίπρας με τον κ. Τσακαλώτο υπερφορολόγησαν συνειδητά τη μεσαία τάξη και διέλυσαν τα λαϊκά στρώματα κυβερνώντας ταξικά, θυμήθηκαν να δώσουν κάτι, λίγες μέρες πριν τις εκλογές», δήλωσε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Alpha ο Βασίλης Κικίλιας.
«Ο σκράπας που επί 4,5 χρόνια δεν ήξερε τι του γίνεται, κοιτάζει δεξιά και αντιγράφει από την κόλα του καλού μαθητή μήπως τυχόν και καταφέρει να μη μείνει κάτω από τη βάση. Χαιρετίζουμε ότι έστω και την τελευταία στιγμή μέσα στον πανικό του, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να δώσει κάποια πράγματα», συνέχισε ο βουλευτής της ΝΔ και πρόσθεσε: «Να σας πω και πού βρήκε τα λεφτά. Ο «Πρόεδρας» ήταν αραχτός στο ξύλινο ντεκ του κότερου με το πούρο. Ξαφνικά αφήνει το πούρο, βουτάει και βρίσκει στο βυθό της θάλασσας το σεντούκι με τις λίρες. Βγάζει το σεντούκι, το δίνει στον Ευκλείδη και δίνει τα λεφτά στον ελληνικό λαό. Υπάρχουν λεφτά, δεν το είχατε καταλάβει, τα έφερε από το βυθό της θάλασσας μπροστά στο κότερο και τα δίνει στον ελληνικό λαό».
Και συνέχισε: «Με βρίσκει σύμφωνο το ότι δε μπορεί να ποινικοποιούνται οι διακοπές του οποιουδήποτε. Όταν μιλάμε όμως για τον πρωθυπουργό της χώρας και θρηνούσε η χώρα για την εθνική τραγωδία στο Μάτι, όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος και η κοινή γνώμη έψαχνε να βρει πού είναι ο κ. Τσίπρας και αυτός απολάμβανε τέτοιου είδους διακοπές και τις κρατούσε κρυφές. Ο κ. Τσίπρας υπέπεσε σε ατόπημα. Δε συνάδει η στάση του με έναν Πρωθυπουργό ευαίσθητο και αριστερό, που υποτίθεται ότι νοιάζεται για το λαό του. Ο Πρωθυπουργός δεν είναι απλά ένα δημόσιο πρόσωπο. Είναι αυτός που «τρέχει» τη χώρα και έχει δικαίωμα ο ελληνικός λαός να ξέρει που βρίσκεται ανά πάσα στιγμή. Ούτε μπορεί να κάνει μυστική διπλωματία και να κάνει ταξίδια στο εξωτερικό χωρίς να τα γνωρίζουμε, ούτε μπορεί να κάνει τέτοιου είδους διακοπές χωρίς να το γνωρίζουμε. Δεν κρίνω τις διακοπές του, κρίνω ότι τις κράτησε κρυφές, την εποχή που είχαμε μια εθνική τραγωδία».
Σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ ο τομεάρχης Εθνικής 'Αμυνας της ΝΔ δήλωσε: «Το ζήτημα είναι πώς μπορεί να πιεστεί η Τουρκία και να μην παρανομεί, να μην καταπατά το δίκαιο της θάλασσας. Όλοι συμφωνούμε ότι μοχλός πίεσης είναι η διπλωματία και οι οικονομικές κυρώσεις. Προφανώς οι δίαυλοι επικοινωνίας πρέπει να είναι πάντα ανοιχτοί. Όταν τοποθετείται ένα τρυπάνι, ακόμα και αν δεν έχουν οι Τούρκοι την τεχνογνωσία και δε μπορούν να τρυπήσουν, δημιουργούνται κάποια δεδομένα».