Ακούγοντας τις παρατηρήσεις Βενιζέλου για πανδημία, απλή αναλογική και Belh@ara, σκέφτηκα ότι ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να κάνει αντιπολίτευση και βρήκαν επιτέλους αφήγημα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΙΝΑΛ. Μαθαίνουν από κάποιον που ξέρει να παίζει μπάλα.
Δείτε, για παράδειγμα, τι έγινε στην περίπτωση της αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία, όπου ο Βενιζέλος, μαζί με τα συγχαρητήρια, κάλεσε την κυβέρνηση να διορθώσει το άρθρο 2. Επεσήμανε ότι καλύπτει μεν την ελληνική επικράτεια, αλλά όχι την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Τώρα, πώς μπορεί μια αμυντική συμφωνία να καλύπτει περιοχές που δεν έχουν οριοθετηθεί, αυτό δεν το γνωρίζω. Σωστό ή λάθος, τέλος πάντων, το άρπαξε ο ΣΥΡΙΖΑ και το έκανε σημαία. Όλα τα στελέχη της Κουμουνδούρου παπαγαλίζουν τώρα Βενιζέλο.
Τα ίδια και στο ΚΙΝΑΛ. Κάνει ωραία αντιπολίτευση ο Βενιζέλος, μου έλεγε κάποιος από τη Χ. Τρικούπη. Και εξηγούσε ότι η Φώφη θα ψηφίσει μεν την αμυντική συμφωνία, αλλά θα κάνει έντονη κριτική, στη «γραμμή Βενιζέλου».
Είχαν προηγηθεί οι ρουκέτες του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ για τον Ελπιδοφόρο, τους «300 νεκρούς την εβδομάδα από κορωνοϊό», αλλά και η διαφωνία του για το εκλογικό δίλημμα Μητσοτάκη. Ενώ, δηλαδή, ο πρωθυπουργός έχει διακηρύξει πως θα προσφύγει σε δεύτερες εκλογές με το δίλημμα «αυτοδυναμία ή χάος», ο Ευάγγελος Βενιζέλος τάχθηκε υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας -και αυτό έχει τη σημασία του ως προς τη στρατηγική που πιθανόν έχει στο μυαλό του.
Ποια μπορεί να είναι αυτή η στρατηγική; Θέλει να κάνει κόμμα, λόγω απλής αναλογικής, σκέφτηκαν διάφοροι κύκλοι. Γραφίδες της Κουμουνδούρου ενθουσιάστηκαν με τις παρεμβάσεις του: «Σφυροκόπημα», «κρεσέντο», «χαριστική βολή στο ΚΙΝΑΛ», έγραψαν αρκετοί. Ο αλλοτινός εχθρός έγινε αιφνίδιος σύμμαχος στο ροκάνισμα του Μητσοτάκη. Το χάρηκε ακόμη και ο Γιώργος Κύρτσος, που εξελίσσεται σε νέο Αντώναρο της κυβέρνησης. Κάποιοι υπέθεσαν ότι η επιλογή Βενιζέλου να ασκεί σκληρή αντιπολίτευση την ώρα που το ΚΙΝΑΛ βυθίζεται στην εσωστρέφεια, έχει μία και μόνη σκοπιμότητα: Να βγάλει την πρόεδρο και τους μνηστήρες της ηγεσίας του Κινήματος άχρηστους, και να καταδείξει ότι μόνον ο ίδιος μπορεί να ασκήσει αντιπολίτευση.
Όπως και να ’χει, ο άνθρωπος ξέρει να τραβάει την προσοχή. Σε αυτή την περίοδο ύστερης σοφίας και μετριοπάθειας που διανύει, οι παρεμβάσεις του νοούνται σαν όαση λογικής μέσα στον κυκεώνα της παλαβής αντιπολίτευσης. Δεν είμαι στο μυαλό του, αλλά γνωρίζω πως από καιρό ο Βενιζέλος γλυκοκοίταζε την απλή αναλογική που θα ισχύσει στις προσεχείς εκλογές. Δεν είναι τυχαίο πως πρόσφατα αρθρογράφησε σχετικά, σημειώνοντας πως η ισχυρότερη οικονομικά χώρα της ΕΕ, η Γερμανία, κυβερνάται και πορεύεται -επιτυχώς- με εκλογικό σύστημα που βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό που εδώ ονομάζουμε σύστημα απλής αναλογικής και πάντως με κυβερνήσεις συνεργασίας διαφόρων μορφών από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά (Οικ. Ταχυδρόμος 27/9/2021).
Πάω στοίχημα ότι ο Βενιζέλος πιστεύει πως είναι καλύτερος από τον (μη ρήτορα) Όλαφ Σολτς, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές κυρίως χάρη στην επιτυχία με την οποία ανταποκρίθηκε στα καθήκοντά του ως αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του «μεγάλου συνασπισμού» της Μέρκελ! Τηρουμένων των αναλογιών των διαφορετικών συνθηκών, θα σκέφτεται ο Βενιζέλος, αντίστοιχο ρόλο διαδραμάτισε στη συγκυβέρνηση του δικού μας «μεγάλου συνασπισμού» στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ως αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών και ο ίδιος.
Τι περιθώρια υπάρχουν για τον Βενιζέλο; Θα δείξει. Παρότι το μονοπώλιο Μητσοτάκη στο Κέντρο είναι συντριπτικό, ένα κομμάτι αυτής της πολιτικής περιοχής κινείται και ψάχνεται εκεί έξω. Υπάρχει ένα ακροατήριο που εντυπωσιάζεται ακόμη από τη δύναμη των επιχειρημάτων του. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ αποτελούν γι' αυτό το κοινό απωθητικά σχήματα. Εν αναμονή του μεγάλου ηγέτη της Κεντροαριστεράς, υπάρχουν, εξάλλου, ενδιάμεσα στάδια. Το όχημα του «Κύκλου Ιδεών» που έχει ιδρύσει ο Βενιζέλος είναι πολύ μικρό, αλλά μια μαγιά ανθρώπων υπάρχει. Κι ένας αιώνιος νάρκισσος σαν αυτόν, παρότι πολυτραυματίας μετά τη διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ, σίγουρα πιστεύει πως δικαιούται έναν τελευταίο γύρο.