Η Γαλλία βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, μετά τις τελευταίες αποφάσεις της κυβέρνησης Μπαϊρού.
Τα νέα μέτρα, ύψους 43,8 δισ. ευρώ, με στόχο τη μείωση του δημόσιου χρέους της χώρας, που ανέρχεται σε 3,3 τρισ. ευρώ και την καταπολέμηση του υψηλού ελλείμματος, είναι πολύ πιθανό να αποτελέσουν θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων.
Τα μέτρα, που περιλαμβάνουν και την κατάργηση δυο αργιών (Δευτέρα του Πάσχα και 8η Μαΐου, ημέρα της νίκης στην Ευρώπη) αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που συνοψίζονται στον τίτλο που έδωσε ο ίδιος ο Μπαϊρού: «Η ώρα της αλήθειας».
Θα μπορούσαμε να δώσουμε κι έναν άλλον τίτλο, βιωματικό για εμάς τους Έλληνες, από τα χρόνια της δικής μας πρόσφατης οικονομικής κρίσης: Η αλήθεια είναι πικρή! Βεβαίως, η γαλλική κρίση πόρρω απέχει από την ελληνική - άλλωστε αυτήν επικαλείται ο Μπαϊρού για να πείσει τους Γάλλους ότι πρέπει να υποστούν θυσίες γρήγορα, για να μην πάθουν αυτά που πάθαμε εμείς οι Έλληνες.
Ο Μπαϊρού πρότεινε την κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, περικοπές 5 δισ. ευρώ στην Υγεία, πάγωμα μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και των κοινωνικών παροχών, συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων, οι οποίες συνήθως αναπροσαρμόζονται ετησίως ανάλογα με τον πληθωρισμό. Πρότεινε επίσης εισφορά αλληλεγγύης για τα υψηλά εισοδήματα, ξεχνώντας την υπόσχεση για περικοπή φόρων.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα μέτρα είναι απαραίτητα για την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και την ενίσχυση της οικονομικής σταθερότητας της Γαλλίας, σε μια περίοδο που οι προκλήσεις είναι περισσότερες παρά ποτέ. Ταυτόχρονα, όμως, επιβεβαιώνει ότι θα αυξήσει σημαντικά τις δαπάνες για την Άμυνα (6,5 δισ. ευρώ).
Όπως αναμενόταν, η αντιπολίτευση αλλά και πολλοί αναλυτές αμφισβητούν την αναγκαιότητα αυτών των πολιτικών, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις που δεν θα επιβάρυναν τους πολίτες. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση του Μπαϊρού είναι κοινοβουλευτικά εύθραυστη (στηρίζεται από το κόμμα του Μακρόν και έχει την ανοχή του δεξιού Εθνικού Συναγερμού), όλα είναι ανοιχτά για το τι μπορεί να συμβεί μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, όταν οι βουλευτές θα συζητήσουν τις προτάσεις του πρωθυπουργού.
Βουλευτές των Πρασίνων, των Σοσιαλιστών και της Αριστεράς (Ανυπότακτη Γαλλία) έχουν ήδη εκφράσει την σφοδρή αντίθεσή τους. Ο Εθνικός Συναγερμός, που είχε γνωστοποιήσει τον περασμένο μήνα ότι θα αποφασίσει για την τύχη του Μπαϊρού κατά την κατάθεση του σχεδίου προϋπολογισμού του, επέκρινε τον πρωθυπουργό, μόλις εκείνος αποκάλυψε τα επικείμενα μέτρα.
Ο πρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού, Ζορντάν Μπαρντελά, χαρακτήρισε την κατάργηση της δημόσιας αργίας της 8ης Μαΐου «άμεση επίθεση» στην ιστορία της Γαλλίας.
Η πρώτη γεύση της εφαρμογής των μέτρων είναι ήδη ορατή. Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις στους δρόμους δείχνουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των πολιτών, ενώ η δημοτικότητα του Γάλλου Προέδρου φαίνεται να έχει υποστεί πλήγμα. Ο Μακρόν, ο οποίος είχε ήδη να αντιμετωπίσει στην προηγούμενη θητεία του τις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων», βρίσκεται ξανά τώρα σε δύσκολη θέση, την ώρα που προσπαθεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη με αιχμή τα θέματα της Άμυνας και της νέας γεωστρατηγικής της ΕΕ.
Η γαλλική κρίση δεν είναι μόνο εσωτερικό ζήτημα, αλλά έχει και ευρωπαϊκές διαστάσεις. Η Γαλλία, ως μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης, παίζει κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών αποφάσεων στις Βρυξέλλες. Η πολιτική αστάθεια που προκύπτει από τις εξελίξεις ενδέχεται να επηρεάσει τις αποφάσεις της ΕΕ σχετικά με την οικονομική πολιτική, τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη διαχείριση κρίσεων.
Η Ευρώπη παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Γαλλία, καθώς οι αποφάσεις που θα ληφθούν τις επόμενες εβδομάδες θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές συνέπειες για τη συνολική σταθερότητα της ΕΕ. Η γαλλική κρίση μπορεί να αναδείξει με δραματικό τρόπο τις ανεπάρκειες της ευρωπαϊκής πολιτικής και να φέρει στο προσκήνιο την ανάγκη για μια πιο ενιαία και σταθερή προσέγγιση στην οικονομική διαχείριση των κρατών-μελών. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι ότι αυτή τη φορά η κρίση ενδέχεται να οδηγήσει στην ενίσχυση των άκρων. Μέχρι σήμερα η Γαλλία έχει καταφέρει να αποφύγει την επικράτηση της Ακροδεξιάς και των δυνάμεων της λαϊκιστικής Αριστεράς. Όπως φαίνεται, όμως, δεν έχει καταφέρει να αποφύγει αναίμακτα την οικονομική κρίση. Αν δεν το κατορθώσει τώρα, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.