Ξεκινά σήμερα στη Βουλή και ψηφίζεται αύριο ένα νομοσχέδιο που περιέχει μόνο δύο άρθρα μέσα σε μιάμιση σελίδα αλλά συμβολίζει πολύ περισσότερα.
Η άρση των περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους των εκλογέων εξωτερικού έρχεται να εκπληρώσει ένα εθνικό χρέος απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν έχουν τη δυνατότητα να προσέλθουν στο εκλογικό κέντρο που είναι εγγεγραμμένοι επειδή βρίσκονται στο εξωτερικό.
Με τον νόμο 4648/2019 είχε εισαχθεί για πρώτη φορά η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος για τους κατοίκους εξωτερικού, αλλά οι περιορισμοί που είχαν νομοθετηθεί περιόρισαν αφενός δραματικά τον αριθμό των Ελλήνων πολιτών που είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν σε εκλογικά κέντρα εκτός Ελλάδας, αφετέρου όμως προκάλεσαν ένα ανεπίτρεπτο ηθικό χάσμα μέσα στην ομογένεια. Σύμφωνα με τη ρύθμιση του 2019, δικαίωμα ψήφου εκτός Ελλάδας είχαν μόνο όσοι μπορούσαν να αποδείξουν διαμονή συνολικά δύο ετών εντός της Ελληνικής Επικράτειας κατά το χρονικό διάστημα των τελευταίων 35 ετών από την ημερομηνία της αίτησης εγγραφής και είχαν υποβάλλει φορολογική δήλωση κατά το τρέχον ή το προηγούμενο φορολογικό έτος.
Ο δεύτερος όρος ειδικά για την υποβολή φορολογικής δήλωσης τα δύο προηγούμενα χρόνια περιόρισε δραματικά τον αριθμό των Ελλήνων πολιτών που διαμένουν στο εξωτερικό, οι οποίοι είχαν δικαίωμα εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους. Ως αποτέλεσμα αυτών των περιορισμών, μόνο περίπου 23.000 Έλληνες πολίτες είχαν τελικά το δικαίωμα να ψηφίσουν στα 102 ειδικά εκλογικά κέντρα που δημιουργήθηκαν σε ελληνικές προξενικές αρχές του εξωτερικού. Από αυτούς ψήφισαν εντέλει 18.200 ψηφοφόροι στις εκλογές του Μαΐου και περίπου 17.500 στις εκλογές του Ιουνίου. Χαρακτηριστικό του παράλογου του όλου εγχειρήματος είναι πως για να ψηφίσει σε ειδικό εκλογικό κέντρο ένας Έλληνας πολίτης μόνιμος κάτοικος Αργεντινής θα έπρεπε να ταξιδεύσει μέχρι το Χιούστον των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όλη όμως η προσπάθεια της δημιουργίας ειδικών εκλογικών κέντρων για τους απόδημους ή τους κατοίκους εξωτερικού έγινε για να διευκολυνθούν όσοι από αυτούς δεν είχαν την πρακτική ή οικονομική δυνατότητα να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα για να ασκήσουν το αναφαίρετο εκλογικό τους δικαίωμα στο εκλογικό κέντρο της περιφέρειας στην οποία είναι εγγεγραμμένοι. Οι περιορισμοί που τέθηκαν δηλαδή με τον νόμο 4648/2019 δημιούργησαν Έλληνες πολίτες δύο κατηγοριών. Αυτούς που δεν μπορούσαν να ταξιδεύσουν στην Ελλάδα για να ψηφίσουν, είτε γιατί δεν είχαν τη δυνατότητα, είτε γιατί δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του νόμου, και αυτούς που, ακόμη και αν δεν είχαν ζήσει καθόλου στην Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια και δεν είχαν υποβάλλει καμία φορολογική δήλωση, είχαν τη δυνατότητα να μπουν σε ένα αεροπλάνο και να ταξιδέψουν στην Ελλάδα.
Όπως ήταν αναμενόμενο αυτή η κατάσταση προκάλεσε οργή και πίκρα στους Έλληνες του εξωτερικού που θέλουν να διατηρούν δεσμούς με τη μητέρα-πατρίδα και έριξε ακόμη μια μαύρη σκιά στο πολιτικό σύστημα, διότι ελάχιστοι απόδημοι γνωρίζουν ή ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι οι περιορισμοί ήταν αποτέλεσμα εκβιασμών από τον Σύριζα και το ΚΚΕ. Έστω όμως και έτσι, το ντροπιαστικό αποτέλεσμα αυτών των ρυθμίσεων φαίνεται πως δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί πλέον να νομοθετηθεί το αυτονόητο δικαίωμα των Ελλήνων του εξωτερικού να ψηφίσουν κοντά στον τόπο κατοικίας τους, αφού φαίνεται πως θα συγκεντρωθούν επιτέλους οι αναγκαίες από το Σύνταγμα 200 ψήφοι για να γίνει νόμος του κράτους.
Σε μια εποχή που η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη την ηθική αλλά και υλική στήριξη των Ελλήνων του εξωτερικού, η άρση των περιορισμών για την ψήφο των αποδήμων αποτελεί πραγματικά ένα εθνικό χρέος. Αρκεί να θυμηθούμε τον συνταγματικό νομοθέτη των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων που συμπεριέλαβε στο Σύνταγμα του 1975 και στο Άρθρο 108 την δέσμευση της Ελληνικής Δημοκρατίας να μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού, για τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα πατρίδα. Το νομοσχέδιο που αναμένεται να ψηφιστεί αύριο από τη Βουλή των Ελλήνων αποκαθιστά μια ιστορική αδικία εις βάρος των πολιτικών δικαιωμάτων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων πολιτών.