Ενστάσεις διατυπώνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής για τις ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου, με το οποίο η Βασιλική Θάνου οδηγείται εκτός της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αφού πλέον προβλέπεται κώλυμα με την προηγούμενη θητεία της, ως άμισθης συμβούλου του πρώην πρωθυπουργού.
Οι νέες ρυθμίσεις που εισάγονται με το νομοσχέδιο, και σε μια προσπάθεια αποκομματικοποίησης της Αρχής, προβλέπουν ότι τα μέλη της, δεν θα πρέπει να έχουν θητεύσει σε υπουργικά γραφεία πριν αναλάβουν υπηρεσία στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Η ίδια η κυρία Θάνου, μιλώντας στην Επιτροπή της Βουλής, χαρακτήρισε τη ρύθμιση προσχηματική, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Ολομέλεια, κατηγόρησε την κυβέρνηση για υποκρισία.
Η Επιστημονική Υπηρεσία σημειώνει πάντως ότι η πρόβλεψη για αναδρομικότητα του κωλύματος που τίθεται μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ προστίθεται ότι η λήξη της θητείας των σημερινών μελών της Αρχής μπορεί να ερμηνευθεί ως εμπόδιο για την ανεξάρτηση άσκηση των καθηκόντων τους και να γίνει μόνο για «σπουδαίο και αντικειμενικά εξακριβώσιμο λόγο».
Αναφέρει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής:
«Ειδικότερα, έχει κριθεί ότι η λειτουργική ανεξαρτησία των εθνικών «αρχών ελέγχου, υπό την έννοια ότι τα μέλη τους δεν δεσμεύονται από καμία οδηγία κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, είναι (...) αναγκαία προϋπόθεση ώστε να πληρούν οι εν λόγω αρχές το κριτήριο της ανεξαρτησίας (…) Απλώς και μόνον ο κίνδυνος οι εποπτεύουσες κρατικές αρχές να μπορούν να ασκήσουν πολιτική επιρροή επί των αποφάσεων των αρχών ελέγχου αρκεί για να εμποδίσει την ανεξάρτητη άσκηση των καθηκόντων τους (...) Ωστόσο, αν επιτρεπόταν σε κάθε κράτος μέλος να θέσει τέρμα στη θητεία αρχής ελέγχου πριν την αρχικώς προβλεπόμενη λήξη της κατά παράβαση των κανόνων και των εγγυήσεων που έχουν προβλεφθεί προς αυτόν τον σκοπό από την εφαρμοστέα νομοθεσία, η απειλή τέτοιας πρόωρης παύσεως, η οποία θα επλανάτο επί της αρχής αυτής καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μιας μορφής υπακοή της στην πολιτική εξουσία, ασυμβίβαστη με την ως άνω απαίτηση περί ανεξαρτησίας (…).
Η απαίτηση περί ανεξαρτησίας (...) πρέπει, συνεπώς, να ερμηνευθεί κατ’ ανάγκην ως περιλαμβάνουσα την υποχρέωση σεβασμού της θητείας των αρχών ελέγχου μέχρι της λήξεώς της και του μη πρόωρου τερματισμού της παρά μόνον κατόπιν των κανόνων και των εγγυήσεων της εφαρμοστέας νομοθεσίας (...), με εξαίρεση σπουδαίο και αντικειμενικά εξακριβώσιμο λόγο».