Τον Οκτώβριο του 2017 η Κονστάντσα Ουρμπάνου ντε Σόουζα, Υπουργός Εσωτερικών της Πορτογαλίας, υπέβαλε την παραίτησή της.
Είχαν προηγηθεί φονικές πυρκαγιές, με αποτέλεσμα 41 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και δεκάδες να τραυματιστούν σοβαρά. Η Υπουργός είχε καταγγείλει την εγκληματική αμέλεια πολιτών που έκαιγαν ξερόχορτα παρά την ξηρασία και τους δυνατούς ανέμους. Όπως όμως δήλωσε κατά την παραίτησή της «Μετά τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών και τα δεκάδες θύματα που θρηνήσαμε θεωρώ ότι δεν διαθέτω τις προϋποθέσεις ούτε πολιτικά, αλλά ούτε και σε προσωπικό επίπεδο να παραμείνω στη θέση μου στο Υπουργείο Εσωτερικών».
Εχτές στην Κύπρο και υπό το βάρος των ανατριχιαστικών αποκαλύψεων για τον στυγερό κατά συρροή δολοφόνο γυναικών παραιτήθηκε ο Ιωνάς Νικολάου, Υπουργός Δικαιοσύνης. Στη δήλωση παραίτησης του ο Υπουργός τόνισε ότι παραιτείται για λόγους πολιτικής ευθιξίας επεξηγώντας ότι δεν είχε καμία προσωπική ευθύνη για τις καταγγελίες.
Το υπόδειγμα των δυο προαναφερόμενων πολιτικών έρχεται να δώσει το ακριβές περιεχόμενο στην έννοια της ανάληψης της πολιτικής ευθύνης. Οι δύο πολιτικοί γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι η πολιτική τους ευθύνη προκύπτει αντικειμενικά εκ της αρμοδιότητας τους. Γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι ανεξάρτητα από την υποκειμενική ευχέρεια πράξεων ή παραλείψεων οι ίδιοι είναι απέναντι στο εκλογικό τους σώμα υπόλογοι. Υπηρετώντας τους κανόνες της δημοκρατικής διακυβέρνησης, «απολογήθηκαν» για την πλημμελή λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών που υπάγονταν στην αρμοδιότητά τους, με τρόπο που είχε ουσία και προσωπικό κόστος. Γιατί η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης προϋποθέτει ουσία και κόστος. Δεν νοείται ρητορική ανάληψη πολιτικής ευθύνης, χωρίς παρεπόμενες συνέπειες, χωρίς πολιτικό και προσωπικό κόστος.
Η σύγκριση αυτών των δύο υποδειγμάτων με το αντίστοιχο στη χώρα μας μετά την τραγωδία στο Μάτι είναι μοιραία. Στην Πορτογαλία και στην Κύπρο άμεσα αντανακλαστικά πολιτικής ευθιξίας και γενναιότητας. Εδώ επικοινωνιακοί χειρισμοί και ψέματα μπροστά στις κάμερες την ώρα της τραγωδίας.
Εκεί παραιτήσεις. Εδώ μια πρωτοφανής πατέντα. Ρητορική ανάληψη πολιτικής ευθύνης από τον Πρωθυπουργό και παραμονή στις θέσεις τους όλων των αρμοδίων Υπουργών και της Περιφερειάρχου! Η δίψα για παραμονή στην εξουσία καθοδήγησε τους χειρισμούς αποκλείοντας κάθε ίχνος δημοκρατικής ευθύνης και εντιμότητας.
Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης είναι συνώνυμη με την λειτουργία της δημοκρατίας και τη χρηστή διακυβέρνηση Συνιστά την οφειλόμενη λογοδοσία προς την κοινωνία και αντανακλά το συλλογικό ήθος κάθε κυβέρνησης.
Το γεγονός ότι για το Μάτι κανείς δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση και πολύ περισσότερο την ανθρώπινη ανάγκη να επωμιστεί εμπράκτως ένα κομμάτι από την αναλογούσα ευθύνη δεν πρέπει να ξεχαστεί. Είναι η ελάχιστη οφειλή σε όσους τόσο άδικα χάθηκαν.