Μόλις τελείωσαν οι ιστορίες για αγρίους των Τεμπών, το πράγμα γύρισε στη βία.
Είδαμε, λοιπόν, «αγανακτισμένους» να μπουκάρουν στο βιβλιοπωλείο «Ιανός» για να τραμπουκίσουν μια συζήτηση που αποκάλυπτε ακριβώς τα παραμύθια με το ξυλόλιο. Αμέσως μετά άλλοι μπαχαλάκηδες έστειλαν στο νοσοκομείο, χτυπώντας τον με πυροσβεστήρα, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή που έκανε το λάθος να επιχειρήσει να προστατέψει τους καθηγητές στη Νομική. Λίγες ημέρες αργότερα έδειραν μια γυναίκα στο κυλικείο του Πολυτεχνείου που προσπάθησε να τους εμποδίσει στην αφισοκόλληση.
Και, την ίδια ώρα, διάφοροι καλοθελητές αφήνουν υπονοούμενα ότι όλα αυτά είναι... προβοκάτσιες της κυβέρνησης Μητσοτάκη [Μαρκάτος, ΟΡΕΝ] για να προωθήσει, δήθεν, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και ταυτοχρόνως εγκαλούν την κυβέρνηση για αδυναμία να τους συλλάβει. Που, αν τους είχε συλλάβει και παραδειγματικά τιμωρήσει, θα την εγκαλούσαν για αστυνομοκρατία. Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, σε ανακοίνωσή του μετά τα πρόσφατα επεισόδια βίας, αφού αθώωσε εμμέσως τους μπουκαδόρους, ποια ήταν η μόνη λύση που πρότεινε; Να παραιτηθεί ο Χρυσοχοΐδης [Καραμέρος]! Ενώ ο πανεπιστημιακός και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παρασκευόπουλος αρθρογράφησε για το «βαλλόμενο πανεπιστήμιο» επαναφέροντας τη θεωρία της προβοκάτσιας και διατυπώνοντας τη θεωρητική βάση της βίας ως απάντηση στη βία της εξουσίας!
Όλοι οι νοήμονες πολίτες διαπιστώνουν, φυσικά, ότι δεν πάει άλλο. Τα περισσότερα πανεπιστήμιά μας έχουν παραδοθεί σε καταλήψεις, γκράφιτι και βρωμιά, αφίσες που καλούν σε «επανάσταση». Έρμαια στις ορέξεις του κάθε μπαχαλάκια να στήσει μαγαζάκι, να μπουκάρει και να δείρει κόσμο. Οι κατ' εξοχήν χώροι μάθησης, ανησυχιών, ιδεών και κουλτούρας, μόνο στην Ελλάδα παρουσιάζουν τέτοια χάλια. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι τόσο... προοδευτικοί, που επιβάλλεται να χτίζουν πρυτάνεις, να καταστρέφουν την περιουσία των φορολογουμένων και να εκφοβίζουν ή να δέρνουν όποιον διαφωνεί μαζί τους. Κάθε έννοια ακαδημαϊκής σοβαρότητας έχει καταλυθεί από φοιτητικές παρατάξεις του αριστερού χώρου ή από τις πιο ακραίες αναρχικές ομάδες που απαιτούν διά της βίας να ακούγονται στα πανεπιστήμια μόνο οι δικές τους απόψεις. Ήθελαν το άσυλο για τη δική τους ασυδοσία και την ταυτόχρονη φίμωση των άλλων.
Δυστυχώς, πρόκειται για «φαινόμενο δεκαετιών». Μια υποκουλτούρα βίας, που υιοθετεί ο χώρος της αντιεξουσιαστικής Αριστεράς και δικαιολογεί η κοινοβουλευτική Αριστερά στην προκειμένη περίπτωση. Και είναι λυπηρό ότι, με αφορμή αυτά τα φαινόμενα βίας, τα κόμματα της Αριστεράς δεν ξεκαθαρίζουν τις σχέσεις τους με τη δήθεν επαναστατικότητα ή αποφεύγουν να το κάνουν ή προσπαθούν να τη δικαιολογήσουν, ψάχνουν να βρουν προβοκάτορες κ.λπ.
Θα συμφωνήσω με τον καθηγητή κ. Αλιβιζάτο που δήλωσε ότι για το μπάχαλο στα πανεπιστήμια φταίνε κυρίως οι πρυτάνεις. Αρνούνται να νοικοκυρέψουν τα του οίκου τους. Όπως εξήγησε, παλαιότερα υπήρχε μια δικαιολογία για αυτή την ανοχή, ότι είχαν ανάγκη την ψήφο των φοιτητών για να εκλεγούν. Τώρα πλέον δεν υπάρχει ούτε αυτή η δικαιολογία. Γιατί εδώ και δέκα χρόνια δεν ψηφίζουν οι φοιτητές στις πρυτανικές εκλογές.
Λύσεις υπάρχουν, άπειρες. Πρέπει να ληφθούν δραστικά και αυστηρά μέτρα, με κάρτες εισόδου, κάμερες, και με ιδιωτική ασφάλεια σε όλα τα ΑΕΙ, όπως γίνεται σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου. Το 2019 στη Βρετανία 27 δημόσια πανεπιστήμια πλήρωναν περίπου 3 εκατ. λίρες στην αστυνομία προκειμένου να έχουν έξτρα προστασία για κλοπές και άλλες παρανομίες, σημείωσε η Βάσω Κιντή. Όποιος φοιτητής είναι αντίθετος στην ομαλή λειτουργία των ΑΕΙ στείλτε τον σπίτι του. Ένας κόκκινος και μαύρος φασισμός απειλεί κάθε μέρα τις σχολές. Τα πανεπιστήμια δεν είναι τσιφλίκι της αναρχο-αριστεράς.
Το κυριότερο είναι τα αριστερά κόμματα να αναλάβουν και εκείνα τις ευθύνες τους για αυτό το θέμα. Να μην αρχίσουν να λένε δικαιολογίες σαν κι αυτές που ακούστηκαν πάλι τις τελευταίες ημέρες μετά τα τραγικά γεγονότα της Νομικής, ότι είναι πρόσχημα για να επιβληθεί η νέα τάξη πραγμάτων ή για να ευνοηθούν τα ιδιωτικά κολέγια. Και, επίσης, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να αποσυνδεθεί από τους δήθεν προοδευτικούς της Αριστεράς και να υπερασπιστεί τη λογική, την κανονικότητα και την πρόοδο.