Γιατροί και νοσηλευτές είχαν στη διάθεση τους επτά μήνες να εμβολιαστούν. Να προστατέψουν τον εαυτό τους και τους δικούς τους ανθρώπους από τον κορωνοϊό.
Και ήταν οι πρώτοι στους οποίους δόθηκε αυτή η δυνατότητα, γιατί στα χέρια τους εναποθέτουν τη ζωή τους όσοι νοσηλεύονται στα νοσοκομεία. Έχουν χρέος και ευθύνη να προστατέψουν και τους ασθενείς τους. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για τους εργαζόμενους σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ. Κι όμως. Πολλοί εξ αυτών γύρισαν την πλάτη σε αυτό το προνόμιο. Πρωτίστως, γύρισαν την πλάτη απέναντι στους ασθενείς τους και τους ανθρώπους που φροντίζουν. Προσβάλλοντας και την μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων τους που ανταποκρίθηκαν.
Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός ήταν μονόδρομος. Εκτός αν πρόκειται για τον Ανδρέα Ξανθό και τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που κατηγορούν την κυβέρνηση ως «νεοφιλελεύθερη και αυταρχική» επειδή «δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια εφαρμογής συναινετικών μέτρων». Μηδέν στα δύο. Πρώτον, διότι, δεν μιλά σοβαρά κάποιος, αν υποστηρίξει ότι μετά από εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως χρειάζεται ενημέρωση και επιχείρηση πειθούς για την σημασία του εμβολιασμού σε όσους ασκούν την ιατρική επιστήμη. Δεύτερον, διότι η τροπολογία, προβλέπει ως ποινή την υποχρεωτική άδεια, χωρίς μισθό και ασφαλιστικές εισφορές. Όχι απολύσεις.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι η καραμέλα περί νεοφιλελευθερισμού που έχει ανακαλύψει δια πάσαν νόσο η Κουμουνδούρου. Ούτε επειδή δεν αξιοποιεί «τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους σε άλλα καθήκοντα» όπως ζητούν ο Ξανθός και η Ξενογιαννακοπούλου, χωρίς να διευκρινίζουν να θα βάλουν στις νοσοκόμες στολή security. Είναι ότι μοιάζει το ίδιο αδύναμη απέναντι στο ταμπού των απολύσεων στο δημόσιο, όσοι και οι προηγούμενες. Μέχρι να κατατεθεί στη Βουλή η σχετική τροπολογία ξόδεψε περισσότερη ενέργεια για να επαναλαμβάνει ότι δεν θα απολυθεί κανείς, παρά για την ανάγκη να καταστεί υποχρεωτικός ο εμβολιασμούς των συγκεκριμένων εργαζομένων.
Προφανώς, ουδείς θέλει τις απολύσεις. Αλλά, από αυτό το σημείο, μέχρι να υπάρχει ασυλία για το οτιδήποτε η απόσταση είναι μεγάλη. Τι μας λέει η κυβέρνηση; Όταν με το καλό τελειώσει η πανδημία οι αντιεμβολιαστές του ΕΣΥ θα γυρίσουν κανονικά στις θέσεις τους! Γιατροί και νοσηλευτές που δεν έχουν κάνει το εμβόλιο όλους αυτούς τους μήνες, θέτοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς που βρίσκονται στη …βάρδια τους! Άραγε, πόσο καλά κάνουν τη δουλειά τους, που τα κυβερνητικά στελέχη αποφεύγουν ακόμα και να ψελλίσουν τη λέξη απόλυση;
Ας το δούμε και διαφορετικά. Αν βρισκόμασταν στο νοσοκομείο θα θέλαμε να μας νοσηλεύσει κάποιος που αρνείται επί της ουσίας ένα κορυφαίο επίτευγμα της επιστήμης όπως το εμβόλιο; Ή που μέχρι σήμερα μπορεί να μπει σε μια εντατική ή να βρεθεί πάνω από το κρεβάτι ενός ασθενούς σε κρίσιμη κατάσταση διακινδυνεύοντας να του μεταδώσει έναν ιό που μπορεί να αποβεί μοιραίος; Κάθε λογικός άνθρωπος θα απαντούσε όχι.
Η κυβέρνηση πρέπει να φανεί πιο τολμηρή και με ευθύνη απέναντι στους λογικούς ανθρώπους. Τα εκατομμύρια όσων έχουν εμβολιαστεί για το καλό της υγείας τους, αλλά και, την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Όχι τους ψεκασμένους της πλατείας Συντάγματος. Αν μπει στο παιχνίδι της πλατείας, όπως την ωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, θα βγει χαμένη.