Και στην απογευματινή συνεδρίαση της επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων συνεχίστηκε η κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση και την υπουργό Παιδείας.
Αυτή τη φορά όχι για τα επεισόδια στην ΑΣΟΕΕ, αλλά για την τοποθέτηση του Γιάννη Αντωνίου στη θέση του επικεφαλής του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Συγκεκριμένα, μετά την τοποθέτηση του κ. Αντωνίου οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποχώρησαν καταγγέλλοντας την αίθουσα. Ο δε Νίκος Φίλης σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους αναφέρθηκε στους λόγους της αποχώρησης, εξηγώντας πως ο κ. Αντωνίου ήταν από «τους πρωταγωνιστές της διάλυσης της εκπαίδευσης τα χρόνια του μνημονίου», ενώ σημείωσε με νόημα: «δηλώνουμε συμμεριζόμενοι την αγωνία των εκπαιδευτικών ότι η στενά κομματική αυτή επιλογή σηματοδοτεί μαύρες μέρες για τα σχολεία, τα παιδιά και τις οικογένειες».
Πάντως όπως εξήγησε ο πρώην υπουργός, η ενόχληση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφορά και στο γεγονός ότι ο κ. Αντωνίου δεν ανακάλεσε τα περί γκρεμίσματος των όσων έπραξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τοποθέτηση Ν. Φίλη στην ΕΜΥ για τον προτεινόμενο πρόεδρο του ΙΕΠ
Το έργο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) είναι πολύ σημαντικό διαχρονικά. Στη διάρκεια της κρίσης συνέβαλε στη δόμηση ενός ποιοτικού και ισότιμου σχολείου. Απευθύνουμε ευχαριστίες στον κ. Κουζέλη και τον κ. Χαραμή για το έργο τους.
Ο κ. Αντωνίου είναι γνωστός και από την πολύχρονη πολιτική και κοινωνική του δραστηριότητα. Η ΟΛΜΕ εξέδωσε σχετική ανακοίνωση, χαρακτηρίζοντάς τον ανεπιθύμητο και ακατάλληλο για το νευραλγικό πόστο του προέδρου του ΙΕΠ.
Πριν λίγες ημέρες ο κ. Αντωνίου στη διάρκεια εκδήλωσης, στην οποία ήταν παρούσα και η υπουργός Παιδείας, προέβη σε… προγραμματικές δηλώσεις για τη ανάγκη επιστροφής στην περίοδο 2010-2014. Για να χτιστεί ξανά, όπως είπε, «αυτό που γκρεμίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Είναι αυτές δηλώσεις που βοηθούν να επιτευχθεί συναίνεση και οι απαραίτητες συγκλίσεις για το κοινό καλό της εκπαίδευσης; Είναι μια επιλογή υπερκομματική;
Τι σημαίνουν άραγε οι δηλώσεις του περί γκρεμίσματος; Σημαίνουν μήπως:
- Το μη έγκαιρο άνοιγμα των σχολείων, όπως το ζήσαμε επί αρίστων;
- Την κατάργηση του προγράμματος "Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑΛ" (ΜΝΑΕ);
- Την κατάργηση του ολοήμερου;
- Την επαναφορά των εξετάσεων σε έντεκα μαθήματα στο γυμνάσιο;
- Την κατάργηση του συστήματος της ειδικής αγωγής που έχτισε ο ΣΥΡΙΖΑ;
- Την επαναφορά της εξωτερικής αξιολόγησης και του Π.Δ. 152; Οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει διαθεσιμότητα και μειώσεις.
Μήπως οι αναφορές του στην τράπεζα θεμάτων, στο πιστοποιημένο απολυτήριο, στην αυτονομία των σχολείων, στην ενίσχυση των διευθυντών, μεταφράζονται στην πράξη σε κατηγοριοποίηση των σχολείων σε άριστα, μέσης αριστείας και τελευταίας κατηγορίας με τη χρηματοδότηση να κατευθύνεται κατά προτεραιότητα προς τα πρώτα;
Από την πλευρά της πάντως, η υπουργός, Νίκη Κεραμέως εξέφρασε τη λύπη της για την αποχώρηση των βουλευτών, ωστόσο εμφανίστηκε ικανοποιημένη για το γεγονός πως τρία κόμματα στήριξαν την υποψηφιότητα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ελ. Λύση).