Αχός πολύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν στον ΣΥΡΙΖΟμαχαλά, για το «σπάσιμο» σε 12 των δήμων Λέσβου, Κέρκυρας, Κεφαλλονιάς, Σάμου και Κοζάνης.
Άλλοι θέλουν «σπασίματα» και σ’ άλλους δήμους (μπας και καταφέρει ο κόμμα να βγάλει δικό του δήμαρχο...), άλλοι δεν θέλουν ή και πιέζουν για συνενώσεις, για να μην χαθεί στις κάλπες και η τελευταία ευκαιρία να μην πατώσουν οι κομματικοί υποψήφιοι...
Κι’ όλες οι πλευρές, γκρινιάζουν γι’ αυτές τις μικροπολιτικάντικες προεκλογικές αλχημείες, 80 μέρες πριν στηθούν οι κάλπες, που εκπέμπουν τουλάχιστον φόβο και αγωνία. Πέντε χρόνια στο γκουβέρνο, στην τούρλα του Σαββάτου τους έπιασε ο... εκσυγχρονιστικός μεταρρυθμιστικός αυτοδιοικητικός οίστρος;
Κάποιοι κακεντρεχείς, κάνουν (στα μουλωχτά...) και καλαμπούρια με τον αρχηγό, λέγοντας πως ο Αλέξης αποφάσισε να «σπάσει» τον Δήμο Μυτιλήνης στα δύο, στον Δήμο Μυτιλήνης και τον Δήμο...Δυτικής Λέσβου (έτσι θα ονομαστεί ο δεύτερος, με έδρα την Καλλονή), για να... δικαιωθεί για το αμίμητο που είχε πει δημόσια τον Αύγουστο του ‘16 «πήγαμε στην Λέσβο, την Μυτιλήνη και άλλα νησιά...»! Αναίδειες και αυθάδειες...
Με αυτά και άλλα παρόμοια... σοβαρά θέματα ασχολείται το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Μικροκομματικές καντρίλιες, βουλευτές... με leasing ή Airbnb για να μην χαθεί η εξουσία, «Γέφυρες» και... απευθύνσεις πλατιού προοδευτικού καλέσματος (με ολίγη από... Παπακώστα, Κουντουρά, Κουίκ, Παπαχριστόπουλο και Μεγαλοοικονόμου!) μπας και καταφέρουν το αποτέλεσμα των εκλογών να μην είναι ταπεινωτικό...
Με μια κοινωνία σε απόγνωση που προσπαθούν να την παραπλανήσουν με εφ’ άπαξ χαρτζιλίκια, με ανύπαρκτες δομές κοινωνικού κράτους, με μιαν οικονομία που καταρρέει, με μιαν ολόκληρη χώρα να στερείται σοβαρού σχεδιασμού ανάταξης και ελπίδας, το... διακύβευμα για τα καλόπαιδα της κυβέρνησης είναι αν θα επικρατήσει η αριστερά, η δεξιά, η κεντροδεξιά ή η... κεντροαριστερά!
Η Ελλάδα δεν διαθέτει παραγωγικό πρόγραμμα, στην τεχνολογία και την έρευνα είναι... πιο κάτω και από την Μποτσουάνα, επενδύσεις δεν έρχονται (και πώς να’ ρθουν), οι τράπεζες μόνο στα χαρτιά λειτουργούν, οι φόροι (για τα «ματωμένα υπερπλεονάσματα» που μοιράζονται ως προεκλογικοί μποναμάδες και χρησιμοποιούνται για προσλήψεις) έχουν στερέψει την αγορά, μ’ αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται θέσεις εργασίας, τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν ως άντρα συμμοριών και ναρκεμπόρων, η τάξη και η ασφάλεια αποτελούν κατά την κυβέρνηση... «φετίχ της αντιπολίτευσης»!
Αλλά εμείς, ωραίοι σαν Έλληνες, δεν ασχολούμεθα με το προβληματικό σήμερα και το αβέβαιο αύριο. Οι ταγοί μας, συνειδητά και σχεδιασμένα, επιχειρούν μια βίαιη και πλασματική επιστροφή... στο παρελθόν! Ξεθάβουν ηλίθια ξεπερασμένα διλήμματα που μπορεί να ίσχυαν... τον περασμένο αιώνα, υπό άλλες συνθήκες, τα... γυαλίζουν και τα πλασάρουν ως σημερινά! Παλαιοκομματικός αυτισμός! Ως εάν ο καταιονισμός της κρίσης, τα παθήματα της τελευταία 10ετίας να μην μας τρόμαξαν, να μην μας έμαθαν τίποτε...
Διχαστικά, εμφυλιοπολεμικά συνθήματα και «διλήμματα», μπαμπούλες και φαντάσματα γεμάτος ο κυβερνητικός προεκλογικός λόγος. Και λαϊκίστικη απαξίωση κάθε ρεαλιστικής πρότασης της αντιπολίτευσης για σχέδιο ανάταξης, μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονισμό που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις να ξανάρθει η ελπίδα, η όρεξη για σκληρή δουλειά, η αυτοπεποίθηση στην κοινωνία που τελματώνει από τον φόβο πως «δεν υπάρχει σωτηρία».
Γιατί, έτσι την θέλουν οι ιδεοληπτικοί λαϊκιστές, για να μπορούν να την κανακεύουν με ψίχουλα, να εξαρτάται και να προσδοκά την... επιδοματική «γενναιοδωρία» τους, υποταγμένη, ελεγχόμενη και απολύτως προβλέψιμη.
Αυτοί, αυτό θέλουν και επιδιώκουν. Εμείς; Μοιραίοι και άβουλοι;