Αυτή η τρέλα με τον Σόρος

Είναι Εβραίος και δισεκατομμυριούχος. Χρηματιστής και χρηματοδότης δράσεων υπέρ της «ανοιχτής κοινωνίας».

Με λίγα λόγια, ο ουγγρικής καταγωγής Τζορτζ Σόρος έχει το προφίλ που ανά τους αιώνες παρακίνησε τα πιο σκοτεινά ένστικτα και καλλιέργησε απίθανα σενάρια συνωμοσίας. Οι πλούσιοι Εβραίοι!


Στην Ελλάδα ο Τζορζ Σόρος έδωσε ψωμί σε πολιτικούς και πολλούς «αναλυτές» που έψαχναν πίσω από το όνομά του τις σκοτεινές δυνάμεις που υποτίθεται ότι ευθύνονται για τα κακά της μοίρας μας.


Αλλά, πρόσφατα, ο Σόρος ενέσκηψε επικίνδυνα στον ελληνικό δημόσιο διάλογο όταν ο Πάνος Καμμένος κατήγγειλε ότι χρηματοδότησε την κυβέρνηση -στην οποία συμμετέχει- για να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αυτά, τουλάχιστον, μετέδωσε ο Κοτζιάς ότι ειπώθηκαν, ενώπιον του πρωθυπουργού, στο υπουργικό συμβούλιο, την περασμένη εβδομάδα.


Δεν έχω ιδέα αν ο Σόρος χρηματοδότησε κανέναν στην Ελλάδα. Ολες τις θεωρίες συνωμοσίας που έχω ακούσει γι’ αυτόν δεν τις πιστεύω. Οπως και καμία θεωρία συνωμοσίας.


Δεν καταλαβαίνω, όμως, και τη στάση του πρωθυπουργού: σιωπά, ενώ βάζει την «Αυγή» να γράφει για «ψεκασμένες θεωρίες Καμμένου».

Καλά ξεμπερδέματα με τη ΝΔ που θα φέρει το θέμα στη βουλή και στη δικαιοσύνη!

Εγώ θα ήθελα απλώς να θυμίσω ποιοί έχουν ξεκινήσει από το 1990 τις ψεκασμένες θεωρίες με τον Σόρος: πρώτα οι Ρώσοι, μετά οι αυταρχικοί ηγέτες των πρώην Ανατολικών χωρών και τέλος οι κατά τόπους εθνικιστές της Ευρώπης. Την δάδα παρέλαβε από τα χέρια τους ο εξίσου ψεκασμένος Τραμπ που ακούει «ανοιχτή κοινωνία» και τρελαίνεται.


Λίγες πληροφορίες για τον Αμερικανό χρηματιστή δεν βλάπτουν.


Ο Τζορτζ Σόρος έγινε πρόσφατα το μαύρο πρόβατο του εθνικιστή ηγέτη της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν. Mε νομοσχέδιο που προώθησε η ουγγρική κυβέρνηση υποβαθμίστηκαν τα πτυχία όσων αποφοιτούσαν από το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Κεντρικής Ευρώπης (CEU), το οποίο ιδρύθηκε το 1991 από τον Σόρος, με έδρα το Βουκουρέστι.


Τρεις ημέρες αργότερα, το κόμμα του Ορμπάν, Fidesz, υποχρέωσε δια νόμου τις ΜΚΟ να δηλώνουν τις χορηγίες από το εξωτερικό άνω των 23 000 ευρώ το χρόνο. Ο Πούτιν είχε ανοίξει αυτό τον δρόμο, το 2012, και ο Ομπάν τον ακολούθησε.


Πράγματι, το Ιδρυμα Σόρος Open Society Foundation (OSF), με προϋπολογισμό 940,7 εκατομμύρια δολάρια το 2017, είχε χορηγήσει 3,6 εκατομμύρια δολάρια σε ΜΚΟ της Ουγγαρίας. Ο Ορμπάν κατηγόρησε τον Σόρος ότι «με την κολοσσιαία περιουσία του και τις διεθνείς επαφές του εργάζεται ακαταπόνητα για να μεταφέρει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες στην Ευρώπη».


Ποιός είναι ο Σόρος; «Ο αρχιτέκτονας του χάους», έγραψε το φιλορωσικό σάιτ Sputnik, σε ένα πορτρέτο του χρηματιστή το 2015. «Είναι ο ψυχοπαθής των ψυχοπαθών», πρόσθεσε το Russia Today το 2016.


Δεν είναι τυχαίο που ο Σόρος τραβάει τους κεραυνούς των φιλορωσικών ΜΜΕ. Το προφίλ του έχει πολλά αρνητικά για τον πολύ κόσμο. Καταρχήν είναι δισεκατομμυριούχος: το περιοδικό Forbes εκτιμά ότι η περιουσία του ανέρχεται στα 25,2 δις ευρώ. Επίσης, είναι Εβραίος και χρηματιστής στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, γνωστός για τα «χτυπήματά» του στις χρηματιστηριακές αγορές.


Ο Σόρος το 1992 έγινε «ο άνθρωπος που έριξε την Τράπεζα της Αγγλίας», σπεκουλάροντας εναντίον της λίρας στερλίνας. Από αυτή την χρηματιστηριακή πράξη ο Σόρος είχε βάλει στην τσέπη πάνω από 1 δις δολάρια σε 24 ώρες.


Σήμερα ο Τζορτζ Σόρος είναι γνωστός κυρίως για την φιλανθρωπική του δραστηριότητα, στη διεθνή σκηνή. Το 1984 ίδρυσε το Ιδρυμα Open Society Foundation, μια ονομασία προς τιμήν του Αυστριακού φιλοσόφου Καρλ Πόπερ. Ο φιλόσοφος υπερασπίζεται την έννοια της «ανοιχτής κοινωνίας», η οποία βασίζεται στην ελευθερία και στα ανθρώπινα δικαιώματα, σε αντίθεση με τις αυταρχικές κοινωνίες.

«Ο Σόρος σέρνει πίσω του όλες τις συλλογικές φαντασιώσεις επειδή είναι Εβραίος και χρηματιστής, αλλά και με το έργο του: υποστηρίζει όλα τα κινήματα στην Ανατολική Ευρώπη υπέρ της Δημοκρατίας, μέσω του Ιδρύματός του, Open Society, το οποίο αντιμάχεται όλες τις αυταρχικές τάσεις», δήλωσε στην γαλλική Libération ο καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Λιλ και ειδικός σε θέματα Βαλκανίων, Loïc Tregourès.

Πολλοί ηγέτες της κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων έχουν αναγάγει τον Σόρος σε δημόσιο εχθρό νούμερο 1. Τον κατηγορούν ότι παρεμβαίνει στις υποθέσεις των χωρών τους μέσω των ΜΚΟ που χρηματοδοτεί. «Το να αποκαλείς κάποιον «Σορο-ειδή» είναι ένας τρόπος να υποβαθμίζεις τους αντιπάλους λέγοντας ταυτόχρονα ότι είναι προδότες και ότι άγονται και φέρονται από την CIA», εξηγεί ο Loïc Tregourès.


Στην ΠΓΔΜ ο εθνικιστής πρώην πρωθυπουργός του κόμματος VMRO-DPMNE, Νίκολα Γκρουέφσκι, είχε καλέσει την χώρα του να «απο-Σοροποιηθεί» και είχε ξεκινήσει το κίνημα «Stop Operation Soros movement (SOS)».


Στην Πολωνία επίσης, ο ιδρυτής του κόμματος Δίκαιο και Δικαιοσύνη Γιαροσλάβ Κατσίνσκι, εκτιμά ότι οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τον Σόρος έχουν στόχο «κοινωνίες χωρίς ταυτότητα». Το Ιδρυμα Stefan-Batory, που δημιουργήθηκε το 1988 στην Πολωνία από τον Σόρος δέχεται απειλές και επιθέσεις στον Τύπο. «Μας κατηγορούν για αυτό που κάνουμε, δηλαδή ότι στηρίζουμε την δημοκρατική κουλτούρα και τον φιλελευθερισμό», δηλώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος, Aleksander Smolar.


Αυτό το κίνημα αντι-Σόρος δεν είναι καινούριο. Ξεκίνησε στη δεκαετία του 1990 όταν ο Κροάτης πρόεδρος Τούτζμαν κατηγορούσε τους αντιπάλους του ότι «έχουν πουληθεί στον Ιούδα». Ο εν λόγω Ιούδας ήταν ο Σόρος, ο οποίος σύμφωνα με τον Τούτζμαν χρηματοδοτούσε την πτώση του.


Αλλά και στις ΗΠΑ η μορφή του Σόρος διχάζει. Θερμός υποστηρικτής της Χίλαρι Κλίντον, ο Σόρος δεν χάνει ευκαιρία να μιλάει εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Τον αποκάλεσε «μαθητευόμενο δικτάτορα» και «καταδικασμένο να αποτύχει», στην ομιλία του στο Φόρουμ του Νταβός.


«Ο Ορμπάν και οι άλλοι εθνικιστές αυταρχικοί πολιτικοί της Ανατολικής Ευρώπης έχουν ένα κοινό με τον Τραμπ: την αντίθεσή τους στον Σόρος. Ο Τραμπ εκπροσωπεί το αντίθετο της ανοιχτής κοινωνίας και η άνοδός του στον Λευκό Οίκο νομιμοποιεί τις θέσεις αυτών των αυταρχικών πολιτικών. Νιώθουν κατά κάποιο τρόπο ότι ο άνεμος πνέει ούριος για αυτούς, όχι μόνο ανατολικά με την Ρωσία και την Τουρκία αλλά και στη Δύση, με το Brexit και τον Τραμπ, δείγματα και οι δύο της κλειστής κοινωνίας», αναλύει ο Loïc Tregourès.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ