Κρίση -ξεκρίση, η Αθήνα αδειάζει σιγά-σιγά...
Ο Ανδρέας, με το μοναδικό χάρισμα να «μιλάει» με την κοινωνία, είναι ο πρώτος που καθιέρωσε τον... σεβασμό «στα μπάνια του λαού»! Τούτοι εδώ, μια με το κολασμένο καλοκαίρι του ‘15 και τις «καπάκι» εκλογές τον (καλοκαιρινό...) Σεπτέμβρη, μια με τις «αξιολογήσεις» που κόλλαγαν μαζί με τα... αντηλιακά λάδια, μας έχουν αλλάξει τον αδόξαστο στην θερινή τσίτα...
Τώρα διακινούν σενάρια για αιφνιδιαστικές εκλογές, καλοκαιριάτικους ανασχηματισμούς, πιθανές... αντικαταστάσεις εταίρων στην κυβερνητική κολεγιά, ιστορίες με κατασκόπους και ίντριγκες, πετάνε και το (κατά την γνώμη τους...) δόλωμα της δημοψηφισματικής συνταγματικής αναθεώρησης σε υπόγειες ΚΟΒες και ανοικτές πλατείες στις γειτονιές. Ρίχνουν άδεια... δια πάσαν χρήση, και ελπίζουν να πιάσουν γεμάτα.
Αν το καλοκαίρι του ‘15, με τον κίνδυνο της κατάρρευσης της χώρας και της ευρωπαϊκής απομόνωσης επί θύραις, εκλογικά βόλεψε τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι και τούτο το καλοκαίρι με την πολιτική κάψα θα τους ευνοήσει. Τρία χρόνια εμπειριών και ανεκπλήρωτων προσδοκιών είναι αυτά. Και η αφέλεια, η καλοπιστία, έχουν τα όριά τους...
Οι περισσότεροι από τους φευγάτους και όσους ετοιμάζουν τα μπαγκάζια τους για τον Αύγουστο (τις Διονυσιακές τελετές για την «καθαρή έξοδο» θα τις παρακολουθήσουν στην τηλεόραση- αν την ανοίξουν, έστω και για να ...τσαντιστούν) θα αγνοήσουν τα θέρετρα και τα καλοκοσμικά ξενοδοχεία. Θα «επιλέξουν» τις διακοπές... στο χωριό, όσοι τυχεροί έχουν, ή την φιλοξενία σε σπίτια συγγενών και φίλων. Το τερπνόν της ηρεμίας, μετά του ωφελίμου της οικονομίας και της μη υπέρβασης του γλίσχρου οικογενειακού προϋπολογισμού...
Κι’ αυτή η... συγκατοίκηση αστικών κέντρων και περιφέρειας, ή όσμωση «προνομιούχων» και μη, οι κουβέντες και τα «τι βλέπεις;» τα δροσερά απόβραδα στους απλούς καφενέδες στα χωριά, με συνοδεία... πρέφας, ταβλιού και τσίπουρου, θα καταργήσουν στην πράξη τον κοινωνικό αυτοματισμό, την σύγκρουση της μιας «τάξης» με την «απέναντι» που με σύστημα και τέχνη φιλοτεχνεί το γκουβέρνο. Θα μιλήσουν χαλαρά και ειλικρινά για συντάξεις και μισθούς, ανεξόφλητες οφειλές στην εφορία, χαράτσια και κατασχέσεις, άνεργα παιδιά κι’ εγγόνια, για αδιέξοδα και απόγνωση.
Θ γίνουν και οι σχετικές πλάκες και... καζούρες! Θ’ ακουστούν τα καταλυτικά «μην μιλάς, εσύ τους ψήφισες...» και τα...Ιουδέϊκα, «εγώ, μόνο την... πρώτη φορά, όχι την δεύτερη...», θα γίνουν τοπικές αυθόρμητες δημοσκοπήσεις που θα «δείξουν» τάσεις, γιατί εκεί στα μικρά μέρη γνωρίζονται μεταξύ τους, και η «αδιευκρίνιστη ψήφος» θα επιμερισθεί καλύτερα, ασφαλέστερα από ότι στις επαγγελματικές σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης...
Ευλογημένα ελληνικά καλοκαίρια, ακόμη και όταν «τα μπάνια του λαού» γίνονται με την... μάνικα στις πλακοστρωμένες αυλές των σπιτιών στα χωριά!
Και δεν βλέπω την ώρα να «την κάνω» για την δροσερή Ασέα! Για τάβλια, πρέφες, τσίπουρα και μοναδική πολιτική «ζύμωση», στην πανέμορφη ορεινή Αρκαδία!