Ο Αλέξης Τσίπρας, (και) με το Σκοπιανό, όπως το μεθόδευσε, ήλπιζε σε μια εσωκομματική διάσπαση την αντιπολίτευση. Με την ΝΔ, δεν τα κατάφερε. Τελευταία ελπίδα του, τώρα, το ΚΙ.ΝΑΛ...
Ας προσέξουν οι σύντροφοι της νεοσύστατης κεντροαριστεράς. Ο τελευταίος πολιορκητικός κριός (προηγήθηκαν ο εκλογικός νόμος και η αναθεώρηση του Συντάγματος) του κ. Τσίπρα για να τους διαλύσει και να θέσει κλήρον επί των ιματίων τους, είναι ο προσεταιρισμός και η χειραγώγηση τους, έστω κάποιων από αυτούς, να ταχθούν υπέρ της συμφωνίας με τα Σκόπια. Ενδεχομένως πριν... ακόμη τη μάθουν!
Αυτός ο εύθραυστος και ρηγματώδης συνεταιρισμός κομμάτων, προσωπικοτήτων, απόψεων και ιδεολογημάτων, απειλείται σοβαρά με κατάρρευση και διάλυση.
Παρά την θεαματική λαϊκή υποστήριξη της οποίας έτυχε η δημιουργία του και την αρχική δημοσκοπική επιτυχία που ακολούθησε, πολύ γρήγορα αποδείχθηκαν βάσιμοι οι φόβοι πολλών, πως οι αρχικές “ιδρυτικές” εγγενείς αδυναμίες (πρώτα η εκλογή του αρχηγού και... μετά η δημιουργία του κόμματος, φοβικές αντιδημοκρατικές διαδικασίες στην στελέχωση... δια διορισμού και ποσοστώσεων των οργάνων του, μη άμεση μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα κ.λ.π.) θα οδηγούσαν νομοτελειακά σε... πολυμερισμό!
Κάποιοι με το «καλημέρα» άρχισαν να πιέζουν για σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι αφορμή ζητούσαν να διατρανώσουν τις προσωπικές, πολιτικές, υστερόβουλες φιλοδοξίες και ιδιαιτερότητές τους. Κάποια κοινή γραμμή επεδίωκε η κ. Γεννηματά, κι’ αυτοί την... επομένη έτρεχαν να συνομιλήσουν με τον Τσίπρα στο Μαξίμου με κάποια πρόφαση. Με μια παιδαριώδη «λογική» να φανούν, να ξεχωρίσουν, να δηλώσουν την ιδιαίτερη παρουσία τους...
Έτσι, όμως, χωριό και... κόμμα, δεν στήνονται. Οι νουνεχείς και με πολιτική πείρα και στοιχειώδη σοβαρότητα, προσπαθούσαν να κρατήσουν τα μπόσικα, να μην περάσουν στην κοινωνία οι ερασιτεχνισμοί και οι παιδικότητες. Με υπεύθυνη παρουσία και λόγο στην Βουλή, με περίσκεψη και προσεκτικές παραινέσεις, με αποφυγή δημοσιοποίησης της όποιας διαφοράς απόψεων με την ηγεσία.
Με το πού ξεκίνησε η διαπραγμάτευση για το ονοματολογικό, και πριν ακόμη φανεί προς τα που κατευθύνεται σε όλο της το εύρος, οι...«Ποταμίσιοι» έσπευσαν, σαν έτοιμοι από καιρό, να υποστηρίξουν την «λύση», την όποια λύση θα προέκυπτε, για να πάψει το πρόβλημα να ταλανίζει την χώρα! Ακόμη δεν τον είδανε, Γιάννη τον εβγάλανε!
Δεν ήταν, φυσικά, οι μόνοι που ρεαλιστικά και απολογιστικά εκτιμώντας το χρόνιο πρόβλημα και τις επιπτώσεις του, συνηγορούσαν στο να επιλυθεί. Τέτοιοι προσεκτικοί και υπεύθυνοι, υπήρξαν σ’ όλα τα σοβαρά κόμματα. Αλλά δεν... έσπευδαν να συμφωνήσουν σε «γουρούνι στο σακί”. Συμβιβασμός, ναι. Διαλλακτικότητα, ναι. Κάτι παίρνεις κάτι δίνεις-αυτονόητο. Αλλά να δούμε και το τελικό πακέτο, και ποιο το κόστος του. Συμφέρει, ή όχι επειδή προκαλεί πρόσθετα (και σε προοπτική...) προβλήματα;
«Ναι σε λύση, αλλά όχι σε όποια λύση!», επέμεναν Γεννηματά, Βενιζέλος, Λοβέρδος και άλλα εκ του ΠΑΣΟΚ ( εντάξει, της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», πλην Θεοχαρόπουλου...) στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ. Θεοδωράκης, και τινές επιπλέοντες ακόμη «Ποταμίσιοι», συν φυσικά και ο Γιώργος Παπανδρέου, στο κλαρί! «Όχι, να στηρίξουμε την κυβέρνηση στο να φέρει λύση, εμείς πάντα υπέρ της λύσεως ήμασταν (σσ: υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες...), δεν ξέρουμε τι λέτε εσείς, εμείς θα ψηφίσουμε... ότι έρθει!» φώναζαν. Οι ήδη... αλληθωρίζοντες προς τον ΣΥΡΙΖΑ, διαπρύσιοι οπαδοί της... εκ των προτέρων ανακοίνωσης μετεκλογικής συνεργασίας της «κεντροαριστεράς» με το κυβερνών κόμμα. Έστω και με κόστος να δουν τα εκλογικά ποσοστά τους περί... το μηδέν! Τόσο νογάνε από πολιτική και λεπτούς χειρισμούς...
«Το ΚΙΝ.ΑΛ είμαι πεπεισμένος ότι αφού μελετήσει τις λεπτομέρειές της συμφωνίας θα κατανοήσει ότι δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη λύση στη διένεξη αυτή. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι το σύνολο του ΚΙΝ.ΑΛ -με ελάχιστες εξαιρέσεις - θα υποστηρίξει τη συμφωνία στη Βουλή...» δήλωσε προβοκατόρικα χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος, ρίχνοντας λιπαντικό στα γρανάζια των μυστικών διεργασιών.
Αλλά, και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, δεν παρέλειψε με χαμόγελα και έπαρση να δηλώσει, παρουσία του επικεφαλής του ESM κ. Ρέγκλινγκ με τον οποίο συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι είναι... καλός σκακιστής! Και ως τέτοιος ,παραλλήλισε τις κινήσεις του και τις εξελίξεις τόσο στο ονοματολογικό όσο και στην «καθαρή έξοδο»,με παρτίδα σκάκι όπου ένας παίκτης αντιμετωπίζει πολλούς αντιπάλους!
Αν ο κ. Τσίπρας είναι σκακιστής, ας σκεφθούν οι σύντροφοι στο ΚΙΝ.ΑΛ, ότι γι’ αυτούς έχει την άποψη ότι είναι... πιόνια! Και τους επιφυλάσσει τον ανάλογο αναλώσιμο ρόλο...