Το stock των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και η αδυναμία αποτροπής δημιουργίας νέων, ήταν ένα από τα λίγα «αγκάθια» στις αξιολογήσεις από τους Θεσμούς.
Αν δεν είχε σκάσει η «βόμβα» της πανδημίας και τώρα η «βόμβα» της ενεργειακής κρίσης, η γλώσσα στις Εκθέσεις θα ήταν λιγότερο διπλωματική και πιο οξεία.
Ωστόσο αυτό που «καίει» το οικονομικό επιτελείο είναι η ουσία, δηλαδή το πώς οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης θα συμμορφωθούν με το σχεδιασμό και πώς θα φτάνουν εγκαίρως οι πληρωμές στους ιδιώτες σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία.
Η αρχή γίνεται από το σκληρό πυρήνα του Κράτους, δηλαδή τις επιστροφές φόρων. Τα στοιχεία του Φεβρουαρίου έδειξαν αυτές οι οφειλές που εκκρεμούν για πάνω από 90 ημέρες, είχαν φτάσει στα 356 εκατ. Ευρώ, ενώ άλλα 555 εκατ. Ευρώ ήταν οι περιπτώσεις που βρίσκονταν σε μικρότερη αναμονή. Άρα μιλάμε για 912 εκ ευρώ συνολικά, έναντι 774 εκατ ευρώ τον Ιανουάριο. Τα πρώτα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το Μάρτιο έδειξαν ότι καταβάλλεται προσπάθεια να περιοριστεί αυτό το stock.
Διαβάστε το αναλυτικό ρεπορτάζ του Γιώργου Παππού στο economistas.gr.