Οργισμένη απάντηση έδωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος στον πρώην επικεφαλής της ομάδας του ΔΝΤ για την Ελλάδα Πόλ Τόμσεν, που είπε ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα ήταν επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για να μην προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις.
Απαντώντας στον κ. Τόμσεν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε ότι το στέλεχος του ΔΝΤ έχει «απώλεια μνήμης», αφού, όπως είπε, τα υψηλά πλεονάσματα δεν ήταν επιλογή της κυβέρνησης αλλά των πιστωτών, η δε υπέρβασή τους οφειλόταν στα σφάλματα των επιστημονικών προβλέψεων του ΔΝΤ.
Αποκαλύψεις-φωτιά από Τόμσεν
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με την «Καθημερινή», ο Τόμσεν σχολίασε -μιλώντας στο London School of Economics- ότι αν και το ΔΝΤ πίστευε πως το κατά κεφαλήν εισόδημα θα επέστρεφε στα προ κρίσης επίπεδα μέσα σε 8 χρόνια, όπως συνέβη και στις ΗΠΑ με τη Μεγάλη Υφεση, τα πράγματα τελικά εξελίχθηκαν χειρότερα.
«Σήμερα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας είναι ακόμη 22% χαμηλότερο από τα προ κρίσης επίπεδα, συνεπώς έχουμε πολλές εξηγήσεις να δώσουμε», φέρεται να είπε ο κ. Τόμσεν. Μάλιστα, σχολίασε πως το ΔΝΤ ζητούσε από το 2012 χαμηλότερα πλεονάσματα για την Ελλάδα, αλλά η τότε κυβέρνηση «συμπαρατασσόταν με τους Ευρωπαίους υπέρ των υψηλότερων πλεονασμάτων θέλοντας να τους εντυπωσιάσει με την αποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα».
«Ο εκνευρισμός μας ήταν πολύ μεγαλύτερος πιο πρόσφατα, όταν η πρότασή μας για συνταξιοδοτικές και φορολογικές μεταρρυθμίσεις που θα δημιουργούσαν τον χώρο για φιλοαναπτυξιακές δαπάνες, παρουσιάστηκαν ως αίτημα για περισσότερη λιτότητα. Η κυβέρνηση μάλιστα υπερέβαινε εσκεμμένα τον στόχο του πλεονάσματος για να δείξει στους Ευρωπαίους ότι δεν χρειάζεται να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που προτείναμε», φέρεται να σχολίασε ο κ. Τόμσεν.
Η ειρωνική απάντηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου
«Η απώλεια της πρόσφατης μνήμης του κυρίου Τόμσεν»
Με ευκαιρία την ομιλία του κ. Τόμσεν στο London School of Economics να του θυμίσουμε τα εξής:
1) Ότι δεν «συμφωνήσαμε» υψηλά πλεονάσματα οικειοθελώς, αλλά κάτω από την πίεση των πιστωτών. Και παρά την πίεση αυτή ήταν σαφώς χαμηλότερα από αυτά που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
2) Ότι η υπέρβαση των συμφωνημένων στόχων δεν ήταν επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης αλλά αποτέλεσμα των συστηματικών αστοχιών στις "επιστημονικές" προβλέψεις των στελεχών του ΔΝΤ, που οδηγούσαν στην επιβολή περισσότερων μέτρων.
3) Ότι η παρέμβαση του ΔΝΤ ήταν πάντα ασύμμετρη, και πήρε την απόφαση του να μην συμμετέχει στο πρόγραμμα την τελευταία στιγμή. Μέχρι το τέλος του προγράμματος "συμβούλευε" τους πιστωτές να μειώσουν τα πλεονάσματα και να κάνουν περισσότερα για το χρέος, αλλά ποτέ αυτή η πίεση δεν είχε δόντια - δεν υπήρχε απειλή ότι αυτό πρέπει να γίνει έγκαιρα για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του ΔΝΤ.
4) 'Ότι αντιθέτως, η απειλή σε μας ήταν συστηματική, με κορυφαίο παράδειγμά το 2017 με την επιβολή νομοθετικής παρέμβασης μείωσης των συντάξεων και του αφορολόγητου, που τελικά καταφέραμε να αποτρέψουμε το 2018.
5) Ότι η εμμονή του κ. Τόμσεν για χαμηλότερες συντάξεις και χαμηλότερο αφορολόγητο έκανε και κάτι ακόμα. Ζημίωσε το επιστημονικό κύρος του ΔΝΤ. Με προβλέψεις για ανάπτυξη και πλεονάσματα που δεν στηριζόταν στα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας, αλλά χρησιμοποιούταν για άσκηση πίεσης για αντιλαϊκές πολιτικές. Ακόμα και στις αρχές του 2018 προέβλεπαν πρωτογενές πλεόνασμα 1% (!).
6) Κι ένα τελευταίο. Ας αποφασίσει κάποτε το ΔΝΤ αν το αφήγημα στο υψηλό επίπεδο για inclusive growth και άμβλυνση των ανισοτήτων είναι μόνο για το θεαθήναι. Γιατί η πίεση της ομάδας του κ. Τόμσεν την περίοδο 2015-2018 μόνο το inclusive growth και τη μείωση των ανισοτήτων δεν εξυπηρετούσαν.