Το ΣτΕ έχει αποφανθεί εδώ και περίπου 8 χρόνια ότι η παραγραφή των φορολογικών χρήσεων είναι 5ετής.
Με λίγα λόγια, χαρακτήρισε αντισυνταγματική την πρακτική της Φορολογικής Διοίκησης να δίνει παρατάσεις στο παρά 1’, λόγω των “ανοικτών” και ανέλεγκτων υποθέσεων.
Το μόνο “παράθυρο” που άφησε ανοικτό το ΣτΕ, για να παρατείνεται κατά περίπτωση η παραγραφή στη 10ετία, ήταν να προκύπτουν νέα, συμπληρωματικά στοιχεία. Το ίδιο το ΣτΕ έσπευσε, όμως, να βάλει “φρένο” στην προσπάθεια κάποιων εφόρων να εφαρμόσουν καταχρηστικά αυτή τη δυνατότητα παράτασης της παραγραφής, “βαφτίζοντας” κατά το δοκούν ως συμπληρωματικά, στοιχεία που θα έπρεπε να είχε λάβει εξαρχής υπόψιν ο φορολογικός έλεγχος. Έτσι, για παράδειγμα, κρίθηκε, ότι αν εντοπιστούν εκ των υστέρων λογαριασμοί σε τράπεζα του εσωτερικού, αυτό δεν συνιστά συμπληρωματικό στοιχείο, που επιτρέπει την παράταση της παραγραφής, άρα και τον έλεγχο του φορολογούμενου μετά την 5ετία.
Η απόφαση- βόμβα
Ώσπου φτάσαμε στο σήμερα και στην αίθουσα του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Θεσσαλονίκης, το οποίο έρχεται να ταράξει τα νερά με μια απόφαση- βόμβα. Με λίγα λόγια έκρινε ότι η ύπαρξη επώνυμης καταγγελίας συνιστά συμπληρωματικό στοιχείο, άρα μπορεί ο φορολογικός έλεγχος να επεκταθεί και πέραν της 5ετίας!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Θεσσαλονίκης εξέτασε ένσταση αγρότη κατά ατομικής ειδοποίησης εφορίας, που τον καλούσε να καταβάλει ΦΠΑ για τα έτη 2004–2011. Κατ' αρχάς, το δικαστήριο έκρινε ότι η ένσταση ήταν εμπρόθεσμη, επειδή η εφορία δεν απέδειξε με αποδεικτικό των ΕΛΤΑ ότι η ειδοποίηση είχε πράγματι παραδοθεί στον ενδιαφερόμενο· έτσι δεν ίσχυσε το τεκμήριο κοινοποίησης.
Αυτή ήταν η πρώτη (και μοναδική) νίκη του αγρότη, καθώς για τα έτη 2004–2005 το δικαστήριο έκρινε ότι οι απαιτήσεις είχαν παραγραφεί, οπότε ακύρωσε την ειδοποίηση κατά το μέρος που αφορούσε αυτά τα δύο έτη μαζί με τις προσαυξήσεις. Για τα έτη 2006–2011, όμως, το σκεπτικό του δικαστηρίου “πάγωσε” τον αγρότη, αφού έκρινε ότι επώνυμη καταγγελία το 2015 παρείχε νέες ουσιώδεις πληροφορίες. Η καταγγελία θεωρήθηκε «συμπληρωματικό στοιχείο» και έτσι βάσει νόμου επέκτεινε το χρονικό περιθώριο ελέγχου στη 10ετία.
Ο αγρότης- μυδοκαλλιεργητής υποστήριξε πως για να θεωρηθεί η καταγγελία συμπληρωματικό στοιχείο πρέπει να γνωστοποιεί στις φορολογικές Αρχές πληροφορίες που δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν στα πλαίσια του έργου τους, κάτι που δεν συντρέχει στην περίπτωση του, αφού διατυπώθηκε αορίστως η ύπαρξη μιας καταγγελίας ως συμπληρωματικού στοιχείου.
Το δικαστήριο δεν συμμερίστηκε αυτήν την άποψη. Σύμφωνα με το σκεπτικό του, «συμπληρωματικά στοιχεία» είναι στοιχεία νέα, τα οποία δεν είχε εξαρχής στη διάθεσή της η φορολογική Αρχή μέσα στην 5ετία της παραγραφής. Η από 15/7/2015 καταγγελία αφορά στην επίδικη παράβαση και αποτέλεσε τη βάση αφενός για την διενέργεια του ελέγχου στoν αγρότη, καθώς εισέφερε νέα στοιχεία, τα οποία δεν ήταν σε θέση να τα γνωρίζει η φορολογική Αρχή, αφετέρου για την σύνταξη της σχετικής έκθεσης, βάσει της οποίας εκδόθηκαν τα πρόστιμα. Με απλά λόγια, η ανωτέρω καταγγελία, που περιήλθε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. αφότου παρήλθε η πενταετής παραγραφή, κατά το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Θεσσαλονίκης αποτελεί συμπληρωματικό στοιχείο που δικαιολογεί την παρέκταση της 5ετούς παραγραφής σε 10ετή, αφού σε αυτό πέρα από την επώνυμη καταγγελία, περιέχονταν ουσιώδεις πληροφορίες για την υπόθεση του αγρότη.
Στο διά ταύτα, ο αγρότης καλείται να πληρώσει φόρους και προσαυξήσεις πάνω από 70.000 ευρώ για την περίοδο 2006- 2011, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι εν λόγω απόφαση δημιουργεί προηγούμενο για ανάλογες υποθέσεις.
«Βροχή» καταγγελιών στην πλατφόρμα της ΑΑΔΕ
Με αυτά τα δεδομένα, ο όγκος των πληροφοριών, που περιέχονται στις χιλιάδες καταγγελίες, οι οποίες πέφτουν “βροχή” στην ΑΑΔΕ, αποκτά νέο ενδιαφέρον.
Μέχρι και την Παρασκευή, είχαν υποβληθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, συνολικά 68.252 καταγγελίες, εκ των οποίων οι 59.700 είναι ανώνυμες και οι υπόλοιπες 8.552 επώνυμες. Από αυτές τις επώνυμες, θα γίνει ξεσκαρτάρισμα σε υποθέσεις ειδικού ενδιαφέροντος, δηλαδή σε υποθέσεις που φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχει “ψωμί”. Η εμπειρία δείχνει ότι συνήθως οι καταγγελίες αυτές προέρχονται από άτομα στο περιβάλλον του καταγγελλόμενου, όπως πρώην συνεργάτες, συγγενείς, πρώην σύζυγοι, οπότε έχουν και πληροφορίες από “μέσα”.
Από τις επώνυμες καταγγελίες, οι 7.009 αφορούν σε φορολογικές παραβάσεις και οι 74 σε τελωνειακές παραβάσεις (π.χ. λαθρεμπόριο). Οι υπόλοιπες 1.469 αφορούν σε περιπτώσεις διαφθοράς, για τις οποίες θα επιληφθεί το Εσωτερικών Υποθέσεων.