Ο κρύος στιγμιαίος καφές (φραπέ) είναι στενά συνδεδεμένος με την «ελληνική νοοτροπία», ωστόσο η πραγματική του προέλευση είναι λίγο διαφορετική. Επίσης, αντίθετα με την γενική αντίληψη ότι είναι επιβλαβής για την υγεία, αποδεικνύεται ότι έχει μεγάλη διατροφική αξία.
Ο στιγμιαίος καφές εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελβετία την Άνοιξη του 1938, ωστόσο δεν ήταν φραπες με την έννοια που τον ξέρουμε σήμερα. Ο κρύος στιγμιαίος καφές όπως τον απολαμβάνουμε πλέον είναι καθαρά ελληνική «πατέντα» και αποτελεί εξέλιξη της προαναφερθείσας Ελβετικής συνταγής, ενώ τα εύσημα για την δημιουργία του αποδίδονται στη Θεσσαλονίκη!
Συγκεκριμένα τη μεγάλη ανακάλυψη που έμελλε να γίνει σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού, έκανε ένας εργαζόμενος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957 όταν απλά ανακάτεψε στο σέικερ στιγμιαίο καφέ με κρύο νερό.
Η ιδέα αυτή είχε μεγάλη ανταπόκριση και το παγωμένο ρόφημα στιγμιαίου καφέ διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο και ταυτίστηκε με την ελληνική κουλτούρα.
Ωστόσο κάτι που δε γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι εκτός από γρήγορο και δροσιστικό ρόφημα, ο φραπές έχει και μεγάλη διατροφική αξία αφού είναι πλούσιος σε πολυφαινόλες και άλλα συστατικά με αντιοξειδωτική δράση τα οποία αποτελούν την φυσική αντιγηραντική ασπίδα προστασίας του οργανισμού μας.