Επικρίνει τον Πρωθυπουργό γιατί δέχεται κάθε τρεις και λίγο κάποιον επιχειρηματία, μόνο και μόνο επειδή δηλώνει ότι επιθυμεί να κάνει η εταιρεία του επενδύσεις στην Ελλάδα, η εφημερίδα Τα Νέα.
Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος για την συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον επικεφαλής της γερμανικής εταιρείας λογισμικού επιχειρησιακών εφαρμογών SAP Τζιμ Χάγκερμαν Σνάμπε:
Τι καλοβλέπει ο κ. Σνάμπε
Εξαρχής είχα μια αποστροφή βλέποντας τον Πρωθυπουργό της χώρας μου να δέχεται στο γραφείο του κάθε τρεις και λίγο κάποιον επιχειρηματία, μόνο και μόνο επειδή δηλώνει ότι επιθυμεί να κάνει η εταιρεία του επενδύσεις στην Ελλάδα. Να έρθει στην Αθήνα ο Μπιλ Γκέιτς ας πούμε και να θελήσει να συναντηθεί με τον Eλληνα Πρωθυπουργό γιατί έχει να του παρουσιάσει ένα «πρότζεκτ» που σκέφτεται να προωθήσει εδώ, το καταλαβαίνω. Αλλά να δέχεται τον πάσα έναν που περνάει από την Ηρώδου Αττικού, βλέπει απέξω την Μερτσέντες του Πρωθυπουργού και σου λέει «α, μέσα είναι, ας μπω να του πω μια καλημέρα», και να φωνάζουν και τον φωτογράφο για να απαθανατίσει τη χειραψία, αυτό δεν είναι ούτε σωστό ούτε ορθό πολιτικά.
Θα αναφέρω το παράδειγμα – γιατί εμένα με ξέρετε, μιλώ μόνο με παραδείγματα – της συνάντησης του Σαμαρά προ ημερών με τον επικεφαλής της γερμανικής εταιρείας λογισμικού επιχειρησιακών εφαρμογών SAP Τζιμ Χάγκεμαν Σνάμπε (μεγάλη φωτογραφία). Δεν γνωρίζω ποιος έκλεισε – και αυτό – το ραντεβού, ούτε εάν ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για την πορεία και τις επιδιώξεις της συγκεκριμένης επιχείρησης. Σε όλους εμάς έμειναν οι δηλώσεις του κυρίου Σνάμπε, ο οποίος ανακοίνωσε ότι μεταφέρει την έδρα των επιχειρήσεών του για τη Νότια Ευρώπη στην Αθήνα. Ξέχασε να μας πει βεβαίως ότι ήδη η εταιρεία αυτή δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, άρα τι νόημα έχει η ανακοίνωση πέρα από το να μας δημιουργήσει την αίσθηση ότι «κάτι γίνεται»; Η αλήθεια είναι ότι «κάτι πάει να γίνει» ή για να είμαι πιο ακριβής «κάτι θα ήθελε πολύ (ο κύριος Σνάμπε) να γίνει». Και αυτό το «κάτι» είναι η ανάληψη του έργου «λογισμική διασύνδεση του δημόσιου τομέα» της χώρας αντί του ευτελούς ποσού των εννέα (αριθμός 9) εκατομμυρίων ευρώ, στην αρχική του φάση – γιατί το έργο έχει πολλά πολλά υποσυστήματα στη συνέχεια, άρα όποιος πάρει το αρχικό, μαθηματικά θα πάρει και τα επόμενα. Καλό;
Χρειάζεται προσοχή
Υποθέτω πως ναι! Γιατί κάπως έτσι ξεκίνησε και η Siemens και θυμάστε τι έγινε: όποια πέτρα και να σήκωνες στο Δημόσιο η Siemens ήταν από κάτω. Οδοντογλυφίδες να χρειαζόταν να προμηθευτεί, ο γερμανικός κολοσσός ήταν εκεί να τις προσφέρει σε «καλή τιμή», στην οποία περιλαμβανόταν φυσικά το «νόμιμο» 10% που ενθυλάκωνε ο κάθε λάμογας για την υπογραφή του. Δεν θέλω να συσχετίσω την επί τουλάχιστον έξι δεκαετίες «δράση» της Siemens με την SAP που προανέφερα. Ούτε καν το γεγονός ότι και αυτή είναι γερμανική. Προς Θεού. Θέλω απλώς να τονίσω ότι το άγχος της κυβέρνησης για ανάπτυξη δεν πρέπει να την παρασύρει να πανηγυρίζει με χάντρες και καθρεφτάκια....