Την πιο έντονη εφηβική του περιπέτεια περιέγραψε ο Χρήστος Πλαίνης σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Εκείνη που είχε σαν αποτέλεσμα να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το παιδικό του όνειρο.
«Ήμασταν επτά συμμαθητές που αποφασίσαμε, στη Β Λυκείου, να πάμε για είκοσι μέρες κάμπινγκ στην Σαντορίνη, παίρνοντας μαζί μας μόνο τρεις σκηνές κι ένα τσεκούρι. Δεν σκέφτηκε κανένας μας να κουβαλήσει ένα θερμός με νερό, αλλά το τσεκούρι το θεωρήσαμε απαραίτητο. Οπότε, όπως μπορείς να φανταστείς, δεν κοιμηθήκαμε ποτέ και πίναμε όλη την ώρα. Κρεπάλιασα τόσο πολύ που γυρνώντας έμεινα ενάμιση μήνα στο νοσοκομείο». Αυτό δήλωσε στο περιοδικό ΟΚ ο ταλαντούχος ηθοποιός.
Προσθέτοντας, σχετικά με την επίπτωση στη ζωή του που είχε αυτή η περιπέτεια «Στο νοσοκομείο διέγνωσαν ότι έχω περίπτωση μιτροειδούς βαλβίδας, μια δυσλειτουργία στην καρδιά που δεν σου επιτρέπει να κάνεις πρωταθλητισμό. Γιατί εγώ γυμναστής ήθελα να γίνω και στόχευα να περάσω στη Γυμναστική Ακαδημία. Αλλά αναγκάστηκα να αλλάξω κατεύθυνση. Σκέψου ότι μέχρι τότε δεν είχα εκδηλώσει καμιά καλλιτεχνική τάση. Το πρώτο θεατρικό που είδα -αν εξαιρέσεις παιδικές παραστάσεις που μας πήγαιναν με το σχολείο- ήταν η Μικρή μας πόλη, όταν ήμουν 18 χρονών».