Τον γύρο του διαδικτύου κάνουν τα δυο πρώτα αποσπάσματα από τη βιογραφία του Ανδρέα Μπάρκουλη. Εκεί που κάνει μια επισκόπηση της συγκλονιστικής ζωής του.
«Εγώ αυτά τα 3,17 γραμμάρια τα πλήρωσα ακριβά. Εφτασα εντελώς στον πάτο. Αλλά βγήκα καθαρός, ευπρεπής και μάγκας. Κι αν έφτασα εντελώς στον πάτο, να μην ξεχνάτε πως στο τέλος επιπλέουν μονάχα τα σκατά και οι φελλοί». Ενα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο για τη ζωή του Ανδρέα Μπάρκουλη (που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει δια χειρός της Βενετίας Μακρυνώρη) και το οποίο αναφέρεται στην περιβόητη σύλληψή του τη δεκαετία του 1970.
Ο αγαπημένος πρωταγωνιστής μιλάει κυριολεκτικά για τα πάντα. Ακόμη και για το γιατί δεν ξαναφόρεσε ποτέ την περούκα του: «Η μετακίνησή μου στην Αμερική σηματοδότησε μέσα μου οδυνηρά τη γνωριμία μου με την ανθρώπινη, που μετέδωσε την ευθύνη όλων στα δικά μου χέρια. Εκεί μόνο αισθάνθηκα άντρας, έμπαινα στην μαυράδικη ντισκοτέκ και δε γύριζε κανένας να δει τον, «Kορίτσια ο Μπάρκουλης» γύριζαν να δουν αυτόν που ήμουνα και είχα, δόξα το θεό πολύ νταλαβέρι εκεί. Όταν ζούσα εκεί, έκανα παρέα αποκλειστικά σχεδόν με έγχρωμους. Τότε φορούσα ακόμη περούκα και όλοι με αποκαλούσαν «silver man». Ένα βράδυ λοιπόν που έπινα σε ένα μαγαζί, βλέπω ένα υπέροχο θηλυκό με ξυρισμένο κεφάλι να με παίζει. Δεν τολμούσα να πλησιάσω μην βρεθώ με κάνα μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη μου ξαφνικά. Στο τέλος μου κάνει νόημα και πάμε στην τουαλέτα. Της είπα πως ήταν κούκλα και πως θέλω να της κάνω μια έκπληξη. Τράβηξα την περούκα και τα έχασε. Την έβαλα στην τσέπη και από τότε δεν την ξαναφόρεσα ποτέ».