Όπου και αν επιλέξετε φέτος να περάσετε λίγες ημέρες ξεκούρασης παρέα με το αγαπημένο σας κατοικίδιο, καλό θα είναι να προετοιμαστείτε κατάλληλα για να αποφύγετε τυχόν κινδύνους που παραμονεύουν και μπορεί να χαλάσουν την ηρεμία τόσο τη δική σας όσο και του μικρού σας φίλου. Οι κυριότεροι από τους θερινούς κινδύνους είναι:
1) Θερμοπληξία: μπορεί να απειλήσει σοβαρά τη ζωή του. Συμβαίνει όταν αφήνουμε το ζωάκι μας για αρκετή ώρα σε κλειστό χώρο και πολύ υψηλές θερμοκρασίες (αυτοκίνητο εκτεθειμένο στον ήλιο – πορτ μπαγκάζ ). Ο οργανισμός του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το θερμικό σοκ που υφίσταται και μπορεί να οδηγηθεί ακόμη και σε κώμα. Σε μια τέτοια περίπτωση μεταφέρουμε το ζωάκι μας σε σκιερό μέρος και τοποθετούμε δροσερές κομπρέσες στο σώμα και το κεφάλι. Επικοινωνούμε άμεσα με τον κτηνίατρό μας.
2) Ηλίαση: οφείλεται στην επίδραση υπεριωδών ηλιακών ακτινοβολιών που μπορεί να προκαλέσουν από απλό δερματικό ερεθισμό μέχρι και εγκεφαλική συμφόρηση. Αποφεύγετε να αφήνετε τα ζωάκια σας αρκετή ώρα εκτεθειμένα στον ήλιο.
3) Πέσιμο στο νερό – βόλτα στην παραλία: όσο διασκεδαστική και αν είναι για τους μικρούς μας φίλους αυτή η περιπλάνηση κρύβει ορισμένους κινδύνους! Καλό θα ήταν πάντα μετά από κάθε ¨βουτιά¨ να ξεπλένουμε το ζωάκι μας από το θαλασσινό νερό και ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στο καλό σκούπισμα και στέγνωμα των αυτιών ώστε να αποφύγουμε τυχόν δερματοπάθειες και πιθανές ωτίτιδες. Συχνά μετά από πολύωρο τρέξιμο στην παραλία το ζωάκι μας αδυνατεί να πατήσει τα πόδια του στο έδαφος και τα πελματικά φύματα φλεγμαίνουν. Αυτό συμβαίνει λόγω της έντονης τριβής των φυμάτων στην καυτή άμμο. Σε αυτή την περίπτωση καλό θα είναι να γίνουν ποδόλουτρα με νερό και ξύδι καθώς και να χρησιμοποιηθεί τοπικά μία ενυδατική αλοιφή. Στην περίπτωση που υπάρχουν τραύματα και εκδορές θα πρέπει να ζητήσετε τη γνώμη του κτηνιάτρου σας.
4) Ξένα σώματα στα αυτιά και στα μεσοδακτύλια διαστήματα: είναι συχνό στα ζώα που βγαίνουν βόλτα σε πάρκα και σε περιοχές που υπάρχουν ξερά χόρτα. Εκεί υπάρχουν τα λεγόμενα ¨άγανα¨ που μοιάζουν με μικρά στάχια και κολλούν εύκολα πάνω στο ζώο. Καθώς χώνουν τη μουσούδα και τα πόδια τους μέσα στα χόρτα, αυτά διεισδύουν στον έξω ακουστικό πόρο ή ανάμεσα στα δάχτυλα και προκαλούν πόνο και εκνευρισμό. Ξαφνικά αρχίζουν και κουνούν έντονα τα αυτιά τους γέρνοντας το κεφάλι προς την προσβεβλημένη πλευρά και κλαψουρίζουν. Αντίστοιχα για τα δάχτυλα, αδυνατούν να πατήσουν το προσβεβλημένο άκρο στο έδαφος ενώ γλείφουν έντονα την περιοχή που έχει διεισδύσει το άγανο. Καλό θα είναι να αφαιρεθούν το συντομότερο δυνατό.
5) Δήγματα εντόμων: κυρίως μέλισσες και σφήκες. Τις περισσότερες φορές είναι πολλαπλά και προκαλούν έντονο οίδημα στην περιοχή. Ιδιαίτερα επικίνδυνα θεωρούνται τα τσιμπήματα που συμβαίνουν μέσα στην στοματική κοιλότητα και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε αναπνευστική δυσχέρεια λόγω του έντονου οιδήματος. Μπορούμε τοπικά να εφαρμόσουμε μια αντιϊσταμινική αλοιφή ή κάποιο αμμωνιακό επίθεμα. Αν η κατάσταση είναι πιο σοβαρή επισκεφτείτε τον κτηνίατρό σας.
6) Δήγματα φιδιών: υπάρχουν πολλά είδη φιδιών που κυκλοφορούν αυτή την εποχή. Το πιο επικίνδυνο τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα, είναι η οχιά. Ένα ζώο που έχει δεχτεί τσίμπημα φιδιού φαίνεται τρομαγμένο ,ξύνεται έντονα στο σημείο του δήγματος και προοδευτικά εμφανίζει κατάπτωση που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε αναπνευστική και καρδιακή κάμψη, ανάλογα με το σημείο που δαγκώθηκε. Σε αυτή την περίπτωση καλό θα είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να ακολουθήσουμε τα εξής βήματα μέχρι να φτάσουμε στον κτηνίατρο μας : 1.περιορίζουμε την κινητική δραστηριότητα του ζώου μας, βάζοντας το να ξαπλώσει με το σημείο του δήγματος σε χαμηλότερο ύψος από αυτό της καρδιάς. Όσο πιο πολύ κινείται τόσο πιο γρήγορα εξαπλώνεται το δηλητήριο. 2. ακινητοποιούμε το άκρο που δέχθηκε το τσίμπημα και δένουμε σφιχτά πάνω από το δήγμα όταν αυτό βρίσκεται σχετικά χαμηλά .Ελέγχουμε συχνά την περίδεση και αν το άκρο ¨μελανιάσει¨ την χαλαρώνουμε . 3.δεν ρουφάμε το τραύμα για να απομακρύνουμε το δηλητήριο ,είναι επικίνδυνο για εμάς. 4. επικοινωνούμε με τον κτηνίατρο και πηγαίνουμε άμεσα το ζώο στο ιατρείο. Καλό θα είναι να τον ενημερώσουμε για το μέγεθος ,το χρώμα και όποια άλλη πληροφορία σχετικά με το φίδι υπάρχει για να τον κατευθύνουμε κατάλληλα.
7) Δηλητηριάσεις: είναι συχνές τους θερινούς μήνες καθώς τα ζωάκια μας περνούν αρκετό χρόνο εκτός σπιτιού και έτσι μπορούν πολύ εύκολα να βρουν. Οτιδήποτε έξω και να το μασουλήσουν. Οι συνηθέστερες αυτήν τη εποχή είναι οι τροφικές δηλητηριάσεις που οφείλονται στην κατάποση μουχλιασμένων και αλλοιωμένων τροφίμων ή ακόμη και νεκρών πουλιών – κουφαριών που μπορεί να βρεθούν στην εξοχή. Συνήθως εμφανίζεται με κατάπτωση και πολλαπλούς εμέτους, ενώ το ζώο χάνει τη διάθεσή του. Ιδιαίτερα επικίνδυνη θεωρείται η δηλητηρίαση από φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται αυτή τη εποχή και μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του. Τέλος η χρήση ποντικοφάρμακων , κυρίως σε αγροτικές περιοχές, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές (αιμορραγίες). Μην αφήνετε λοιπόν τους μικρούς σας φίλους να μασουλούν ότι βρουν .
Υπενθύμιση: δεν ξεχνούμε τους αποπαρασιτισμούς ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες ,που τα εξωπαράσιτα (ψύλλοι, τσιμπούρια, σκνίπες, κουνούπια) βρίσκονται στο μέγιστο της δραστηριότητάς τους. Ζητήστε από τον κτηνίατρο σας τις απαραίτητες συμβουλές για τις διακοπές σας καθώς και μια λίστα με τα κατάλληλα υλικά για το φαρμακείο του τετράποδου φίλου σας. Και μην ξεχνάτε ο ήλιος μπορεί να είναι επικίνδυνος τόσο για τα ζωάκια μας όσο και για εμάς.
Μαθιουδάκη - Πάλμου Ειρήνη, DVM
Ντόβα Ελένη, DVM