Για το «μεγάλο πολιτικό παράδοξο της Αριστεράς» γράφει σε άρθρο του ο Αλέκος Αλαβάνος, υποστηρίζοντας ότι στην κυβέρνηση και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση υπάρχουν δύο κατ' όνομα αριστερά κόμματα, το ένα συνένοχο στην πολιτική που εφαρμόζεται το άλλο συνεργάτη στην «εκστρατεία τρομοκράτησης του ελληνικού λαού» για το ευρώ.
Στο άρθρο του που δημοσιεύεται στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ο πρώην επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο «Οι αναμνήσεις και το Σχέδιο Β», ο κ.Αλαβάνος τονίζει ότι η Αριστερά είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να είναι ο φορέας απελευθέρωσης της χώρας από την κρίση και ζητά εκ νέου δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεργασία στην εκστρατεία τρομοκράτησης
Ωστόσο, ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού αμφισβητεί το κατά πόσον η ΔΗΜΑΡ και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να θεωρηθούν «αριστερά» σήμερα. Μάλιστα, το ολοσέλιδο άρθρο του, ο κ.Αλαβάνος δεν αναφέρεται ούτε μια φορά ονομαστικά στην ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ, και αντίθετα τα ονομάζει κόμματα «αριστερής καταγωγής».
«Το πρώτο από αυτά τα κόμματα» σημειώνει ο κ.Αλαβάνος, «έχει φτάσει στο σημείο εκ των πραγμάτων να είναι συνένοχο στις ανατροπές των εργασιακών κατακτήσεων, σε αστυνομοκρατικές πρακτικές, ακόμα και σε επιστρατεύσεις» αναφερόμενος στη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη.
Ίδια και χειρότερη είναι η άποψή του για το πρώην κόμμα του τον ΣΥΡΙΖΑ, για το οποίο ο κ.Αλαβάνος γράφει ότι «έχει επιτύχει να αναδειχθεί στον υπ' αριθμόν ένα κομματικό αντίπαλο της κυβέρνησης. Όχι όμως σε προγραμματικό ούτε σε ιδεολογικό αντίπαλο. Το αντίθετο. Έχει πλήρως αποδεχθεί το πλαίσιο δράσης του συστήματος: με κάθε όρο παραμονή στην Ευρωζώνη. Η καλή Αμερική. Ο Σόιμπλε που το συζητάει. Το νέο διαπραγματευτικό πλαίσιο, επειδή έγινε αναφορά για το κατοχικό δάνειο και τη Siemens. Οι νοικοκυραίοι. Οι συμμαχίες με τη λαϊκή Δεξιά».
Κατά τον κ.Αλαβάνο, υπάρχουν «και ακόμη χειρότερα» καθ προσάπτει στον ΣΥΡΙΖΑ την «ενεργή συμμετοχή στην εκστρατεία φόβου του συστήματος σχετικά με την παραμονή στην Ευρωζώνη». Όπως γράφει, «όχι μόνο δεν έχει υπάρξει αντίθεση, όχι μόνο δεν παραπέμπεται ένα από τα κυρίαρχα προβλήματα της κρίσης στην ετυμηγορία του λαού με δημοψήφισμα, όχι δεν αναδεικνύεται η αποχώρηση από την Ευρωζώνη ως ένα έστω ενδεχόμενο, αν δεν υπάρξει στροφή της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η επίσημη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης "η αποχώρηση από το ευρώ αποτελεί εθνική καταστροφή", συνιστά εκ των πραγμάτων άμεση συνεργασία με την κυβέρνηση στην εκστρατεία τρομοκράτησης του ελληνικού λαού».
«Είναι λυπηρό που γίνονται όλα αυτά» καταλήγει, και επαναλαμβάνει το Plan B που έχει προτείνει: επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, απελευθέρωση από τους δανειστές έλεγχο στις κινήσεις του κεφαλαίου, λαϊκές τράπεζες, σχεδιασμό της οικονομίας, ανάκτηση της εσωτερικής αγοράς, αναβίωση της αγροτικής οικονομίας, επικέντρωση στην εκπαίδευση και στις τεχνολογίες, κλπ.