Μπροστά σε μία απίστευτη ανακάλυψη βρέθηκαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ, όταν, ψάχνοντας για βρετανικούς βασιλικούς τάφους της Ελισαβετιανής εποχής, βρέθηκαν μπροστά σε ένα σκελετό που κατά τα φαινόμενα, ανήκε στον διαβόητο Βρετανό βασιλιά Ριχάρδο τον τρίτο.
Για αρκετούς αιώνες, η ιστορία του Ριχάρδου του ΙΙΙ είχε χαθεί στα βάθη του χρόνου, ενώ η σημαντικότερη και πιο γνωστή αναφορά σε αυτόν, έγινε από τον Άγγλο θεατρικό συγγραφέα Ουίλιαμ Σέξπιρ στο ομώνυμο έργο. Όπως αναφέρει ο δραματουργός, ο Ριχάρδος ήταν ένας άνθρωπος σκληρός και άκαρδος, ένα «τέρας με ανθρώπινη μορφή» που «ακόμα και τα σκυλιά ούρλιαζαν στο πέρασμά του». Ο ίδιος είχε δολοφονήσει πολλά μέλη της οικογένειάς του και είχε γίνει ο τρόμος της Βρετανίας, μέχρι που ηττήθηκε στη μάχη του Μποσγουορθ το 1485 από τον διάδοχο της δυναστείας των Τυδώρ, Χένρι VII
Προκειμένου να ρίξουν περισσότερο φως στην ιστορία της Ελισαβετιανής εποχής, μία ομάδα Βρετανών ερευνητών ξεκίνησε να ψάχνει τον τάφο του βασιλιά Ριχάρδου του τρίτου από τον περασμένο Αύγουστο, συνεχίζοντας τις έρευνες των προκατόχων τους, οι οποίες μέχρι σήμερα είχαν αποβεί άκαρπες.
Χρησιμοποιώντας ιστορικούς χάρτες και στοιχεία, τα βήματά τους τους οδήγησαν σε ένα παλιό υπαίθριο πάρκινγκ, το οποίο πιθανόν να ήταν ο βασιλικός τάφος. Σύμφωνα με την ιστορία, οι υπασπιστές των Τυδωρ μετά τη μάχη, μετέφεραν το πτώμα του Ριχάρδου ΙΙΙ στο Λέστερ και εκεί το έθαψαν οι Φραγκισκανοί πατέρες, έξω από την πόλη.
Πράγματι κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, η ομάδα των ερευνητών εντόπισε έναν σκελετό, ο οποίος έφερε ξεκάθαρα βίαια τραύματα μάχης, ενώ είχε εμφανή σκολίωση (σημειώνεται ότι ο Σέξπιρ στο έργο παρουσιάζει τον Ριχάρδο τον ΙΙΙ με μορφή σαν του Κουασιμόδου). Το συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι τελικά οι Τυδώρ παράτησαν τον νεκρό βασιλιά στο πεδίο της μάχης κι από εκεί κάποιος το μετέφερε και το έθαψε με βασιλικές τιμές στο σημείο όπου πλέον βρισκόταν το υπαίθριο πάρκινγκ.
Παρά τα εμφανή ιστορικά στοιχεία, οι επιστήμονες διεξάγουν έρευνες και μελετούν το DNA του σκελετού προκειμένου να βεβαιωθούν ότι πράγματι ανήκει στον για χρόνια χαμένο βασιλιά Ριχάρδο τον ΙΙΙ, πριν προβούν σε επίσημες ανακοινώσεις.