Neon: X-Factor, Satie και Καρυωτάκης - iefimerida.gr

Neon: X-Factor, Satie και Καρυωτάκης

NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Εμφανίστηκαν το 2004 με έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς δίσκους μινιμαλιστικής electronica, κυκλοφόρησαν ένα σωρό soundtrack χέρι με χέρι και, οχτώ χρόνια μετά, επιστρέφουν με ένα φιλόδοξο άλμπουμ με διασκευές σε Satie, Debussy και Ravel.

Οι Νeon σχηματιστήκαν από τον Βύρωνα και τον Χρήστο το 2004 και παίζουν ambient και πειραματική ηλεκτρονική μουσική. Το τρίτο μέλος των Neon είναι ο Νίκος στο μουσικό πριόνι που δεν εμφανίζεται σχεδόν ποτέ στις συνεντεύξεις, ενώ στα visuals τελευταία τους βοηθάει ο Άρης Μιχαλόπουλος. Έχουν κυκλοφορήσει αρκετά άλμπουμ με πιο αξιοπρόσεκτο το ντεμπούτο τους Au Theatre De Sons Imaginaires στη θρυλική πια Poeta Negra. Φέτος κυκλοφόρησαν το πιο φιλόδοξο πρότζεκτ τους μέχρι στιγμής, το Morphee, στο οποίο τολμούν να διασκευάσουν κλασσικά κομμάτια του Erik Satie, Maurice Ravel και Claude Debussy . Ένας περιπετειώδης και πολύ καλός δίσκος που για να κυκλοφορήσει χρειάστηκαν περίπου 3 χρόνια με αρκετές καθυστερήσεις και αναποδιές. Συνάντησα τους δύο τους ένα βροχερό απόγευμα πριν τα γεγονότα στις πλατείες και μεταξύ σοβαρού και αστείου ο Βύρωνας δίνει το στίγμα του τι ακριβώς σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης και να εμμένεις στο διαφορετικό το 2011 στην Ελλάδα. Λέει με παράπονο: «Είμαστε πάρα πολύ φτωχοί πλέον και αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο αν είναι πολύ καλό το άρθρο σου και αρχίσει να το αγοράζει ο κόσμος. Ο κόσμος δεν αγοράζει μουσική όπως παλιά».

Φωτο: Freddie F.

Β: Να ρωτήσω εγώ κάτι Μαρία; Θα κάνω εγώ τις ερωτήσεις. Έτυχε και μας πήρες τηλέφωνο ή έμαθες πως βγήκε ο δίσκος;

Έμαθα ότι βγήκε ο δίσκος μέσω mail. Ή στο Wire. Δεν θυμάμαι θα σου πω ψέματα.

B: Καιρός ήταν να βγει αυτός, αλλά άργησε να βγει λίγο.

Από πότε το συζητάμε αυτό το άλμπουμ;

X: Έ, νομίζω δυο χρόνια.

Β: Δεν το συζητάμε πλέον.

X: Για το πότε θα βγει λέμε.

B: Κοίταξε, όλα πάνε αργά στην Ελλάδα και αν είσαι ένας άνθρωπος που είσαι υπεύθυνος για τα πάντα είναι λογικό να μην προλαβαίνεις. Ο δίσκος ήταν να βγει από πέρσι.

Το αλλάξατε καθόλου το Morphee;

B: Λίγο, ναι. Όχι τρομερά όμως σε επίπεδο ήχου εννοώ. Λεπτομέρειες. Γράψαμε και το πριόνι αλλά αυτό ήταν προγραμματισμένο να το κάνουμε. Δεν θυμάμαι κιόλας.

Πείτε μου λίγο για άλμπουμ. Είναι δύο οι συνθέσεις οι δικές σας;

B: Είναι τρεις και τρεις. Τα τρία είναι δικά μας και τα άλλα είναι διασκευές κλασσικής μουσικής.

Πώς τις διαλέξατε τις συνθέσεις για τις διασκευές και γιατί επικεντρωθήκατε σ’ αυτές;

B: Γενικά δεν ξέρεις τι σε ιντριγκάρει για να αρχίσεις. Νομίζω είχαμε και άλλα κομμάτια που αφήσαμε έξω από το δίσκο.

Χ: Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, γιατί είπαμε ότι πρέπει να διασκευάσουμε.

Β: Δεν το είπαμε βασικά. Αυτό είναι το θέμα. Απλά είχαμε κάποια κομμάτια και ορισμένα ήταν διασκευές.

Χ: Νομίζω τότε είχαμε αρχίσει να πειραματιζόμαστε. Παίρναμε λούπες και τις πειράζαμε με διάφορα εφέ και κάπως έτσι τυχαία κρατήσαμε ορισμένα κομμάτια.

Β: Καθαρά τυχαίο είχαμε 11 με 12 κομμάτια και επιλέξαμε αυτά.

Χ: Μας άρεσε όμως αυτή η εποχή των Satie, Debussy.

Β: Ε, ναι. Δεν διασκευάσαμε ποτέ Μότσαρτ. Έχουμε φτιάξει Μπετόβεν για μια παράσταση αλλά αυτό ήταν παραγγελία. Απλώς έγινε ξεσκαρτάρισμα και διαλέξαμε τα πιο δυνατά κομμάτια ή αυτά που ταίριαζαν, αν το θες, για να φτιάξουμε μια συλλογή τραγουδιών. Η αλήθεια είναι πως είναι λίγο περίεργο όταν συζητάς ένα δίσκο ενώ ήδη έχεις προχωρήσει σε κάτι άλλο.

Και εξαφανιστήκατε και λίγο αυτό το διάστημα, συναυλιακά τουλάχιστον.

Χ: Κάναμε μια συναυλία πριν από ένα-ενάμιση χρόνο για την παρουσίαση του δίσκου που ήταν να βγει και τελικά δεν βγήκε. Οπότε το να ξαναπαίζουμε πάλι τα κομμάτια για κάποιο δίσκο που δεν είχε κυκλοφορήσει, το έβρισκα κάπως προσωπικά.

B: Εγώ θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να βλέπεις τους Neon συνέχεια live όπως κάποιους άλλους που έχουν κανονικά τραγούδια. Δεν είναι το ίδιο και πιστεύω πως το κοινό βαριέται. Σιωπή όμως δεν υπάρχει. Είχαμε εμφανιστεί δεύτερη φορά στο Synch. Και είπαμε αν εμφανιστούμε την επόμενη φορά κάπου να έχουμε π.χ. ένα δίσκο. Να υπάρχει και νόημα δηλαδή.

Τι κάνατε αυτά τα δύο χρόνια της αναμονής της κυκλοφορίας;

Χ: Για καινούργιο δίσκο δεν δουλέψαμε εκείνη την περίοδο. Δεν υπάρχει κάτι.

B: Ο καθένας έκανε τα δικά του. Σε φάση, o καθένας έκανε τα ντέμο του. Εγώ π.χ. έκανα το Opsis που θα βγει πάλι στην Creative Space. Σταματήσαμε να δουλεύουμε λίγο μαζί, όχι επειδή δεν γουστάραμε, απλώς θέλαμε λίγο να ξανά-εφεύρουμε τον τροχό. Θεωρήσαμε ότι δεν θέλαμε να βγάλουμε άλλον ένα δίσκο σαν το Morphee. Πρέπει κάτι δραστικά να αλλάξει και είμαστε σε αυτή τη φάση τώρα που πειραματιζόμαστε με τον μελλοντικό ήχο. Μια άλλη κατεύθυνση μουσικής. Σκεφτόμαστε διάφορα.

Χ: Σκεφτόμαστε προς τα πού θα το πάμε. Ακόμη στα λόγια, συζητιούνται.

Β: Αν δεν σκεφτούμε εμείς και τώρα…

Ποιες είναι οι επικρατούσες σκέψεις;

Β: Λέμε να κάνουμε μια προσπάθεια να είναι λίγο πιο οργανικά τα κομμάτια χωρίς να χάσει τον ηλεκτρονικό του χαρακτήρα. Απλώς να υπάρχουν πιο πολλά φυσικά όργανα.

Χ: Δηλαδή το live να στέκεται περισσότερο. Να είναι πιο live το live.

B: Το κλασσικό θέμα με το laptop. Θέλουμε να γίνει πιο live γιατί ανακαλύψαμε ότι μας αρέσει πιο πολύ να παίζουμε. Με ένα laptop και πάλι παίζουμε στις συναυλίες μας, ο Χρήστος παίζει κιθάρα και εγώ πιάνο αλλά δεν είναι εκατό τοις εκατό η συμμετοχή.

Χ: Ειδικά αυτός ο δίσκος επειδή έχει δουλευτεί πάρα πολύ στο στούντιο. Δεν θέλαμε στο live να βγάλουμε κάτι διαφορετικό και ήμασταν λίγο με δεμένα χέρια.

Τα μελλοντικά σας σχέδια ποια είναι;

Β: Θέλουμε να αρχίσουμε να κάνουμε πρόβες για ένα μελλοντικό μας υλικό. Έχουμε ήδη άλλον ένα δίσκο έτοιμο.

Χ: Είναι ένα πρότζεκτ που είναι παλιό που το δουλεύουμε τώρα. Τον Καρυωτάκη.

Β: Έχει αρχίσει πριν από 5 χρόνια ο Καρυωτάκης. Άρχισε ένα χρόνο πριν αποφασιστεί να παιχτεί η σειρά Καρυωτάκης. Το είχαμε μάθει μέσα από την ΕΡΤ που είχαμε ένα φίλο και είχαμε πει, κοίταξε να δεις τώρα σύμπτωση, να δεις που θα βγει και κάνας Καρυωτάκης CD. Δεν νομίζω ότι βγήκε αλλά είναι τόσο παλιό. Το δουλεύαμε πολύ καιρό, σιγά, σιγά μέχρι να κατασταλάξει λίγο μέσα μας. Ψάχναμε και φωνές. Βρήκαμε φωνές και ουσιαστικά αυτό κάνουμε τώρα δεν είμαστε τελείως άπραγοι. Είναι έτοιμα τα κομμάτια τώρα. Μένουν πλέον οι λεπτομέρειες.

Χ: Με λίγα λόγια είναι μελοποιημένα ποιήματα του Καρυωτάκη.

Β: Είναι δέκα ποιήματα του.

Χ: Και συμμετέχουν 5 φωνές. Ο Boy, η Etten, o Lolek, ο Βαγγέλης Στρατηγάκος ένας φίλος μας…

Β: …που είναι ηθοποιός και εξαιρετικός τραγουδιστής. Θα πω και δύο κομμάτια εγώ. Τις είπαμε νομίζω όλες.

Α, είναι υπερπαραγωγή δηλαδή από άποψη συμμετοχών;

Β: Ναι

Εταιρεία βρήκατε για τον Καρυωτάκη;

Β: Όχι. Δεν έχουμε ψάξει ακόμη.

Είναι ηλεκτρονικό πάλι;

Β: Είναι ηλεκτρονικό.

Χ: Αλλά δεν είναι στο ίδιο ύφος και στον ίδιο ήχο με τα προηγούμενα.

Β: Δεν είναι το κλασσικό neon γιατί έχει περισσότερη ποικιλία οργάνων και δομές πιο αυστηρές από ότι χαοτικές. Τα πνευστά ακούγονται πιο καθαρά.

Χ: Τα κομμάτια δεν είναι ομοιογενή στο ύφος.

Β: Υπάρχει μια ποικιλία ειδών. Είναι ένα ρίσκο γιατί είναι και πολύ μεγάλος ο ποιητής, παμμέγιστος.

Η Πλάτωνος δεν είχε κάνει Καρυωτάκη;

Β: Ναι τα ’80 και άλλοι τόσοι, απλά δεν ξέρω για ολόκληρους δίσκους. Τραγούδια πάρα πολλά και πολλές βλακείες. Θέλαμε απλά να το κάνουμε εμείς πιο σύγχρονο.

Σκεφτήκατε να τα παρατήσετε τελείως μετά από όλη αυτή την ιστορία με την καθυστέρηση κυκλοφορίας του δίσκου;

Β: Εγώ τουλάχιστον όχι!

Χ: Τελείως; Όχι.

Β: Μουσικά δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε, ούτως ή άλλως. Δεν έχει σημασία αν ηχογραφούμε ή αν θα βγάζουμε δίσκους ή αν θα παίζουμε σπίτι μας.

Χ: Απλώς και δεν έφταιγε και κανείς γι’ αυτήν την ιστορία, το ότι άργησε να βγει ο δίσκος. Σίγουρα περάσαμε κάποιες φάσεις που ξενερώσαμε.

Β: Το θεωρούσαμε το δίσκο και κάτι τελειωμένο γιατί δουλεύαμε τον Καρυωτάκη. Εγώ τώρα που έβαλα το βινύλιο και το άκουσα μου άρεσε. Για την ιστορία ήταν έτοιμο το 2008. Σίγουρα ήταν έτοιμο 3 χρόνια.

Χ: Μακάρι να το υποδεχτούν καλά τώρα στο εξωτερικό. Εγώ πάντως χαίρομαι με την δουλειά που έκανε ο Νίκος στην Creative Space.

B: Δεν είναι θέμα χαρά απλά βρίσκει τη θέση του εκεί γιατί εκεί απευθύνεται και που να τη βρει;

Χ: Που αλλού όμως να τη βρει;

Β: Μπορεί να το θάψουν βέβαια. Ε, και; Αυτός είναι ο χώρος. Εδώ το συζητάγαμε και με τη δισκογραφική εταιρεία, τα τελευταία δύο χρόνια ιδίως έχει πέσει το CD κατά 70-80% χωρίς υπερβολή, οπότε είμαστε και σε μια χρεοκοπημένη χώρα, πνευματικά πολύ πριν με την οικονομική κρίση ούτως ή άλλως. Στην Αγγλία π.χ. γίνεται πάντα κάτι. Εδώ πέρα ποιος νοιάζεται; Γι’ αυτό γίνονται πιο ποιοτικά πράγματα στο εξωτερικό. Εδώ πέρα είναι μόνο μονάδες. Δεν το λέω για να ηρωοποιήσω εμάς αλλά όσοι ασχολούνται με κάτι δύσκολο στον τομέα της τέχνης έχουν έναν ηρωισμό, πώς να το κάνουμε; Αυτό πιστεύω και δεν το λέω για να μας κάνω κομπλιμέντο.

Μα δεν μπορείς να ζήσεις κάνοντας τέχνη εδώ πια.

Β: Μα και οι δύο κάνουμε κάτι άλλο. Ξέρουμε ότι από το Morphee δεν θα γίνουμε πάμπλουτοι. Σε ένα παράλληλο σύμπαν ίσως μπορεί να πουλάει εκατομμύρια. Άπειρα τα σύμπαντα, άπειρες οι πιθανότητες.

Η κρίση πως επηρεάζει εσάς τους καλλιτέχνες;

Β: Όπως όλο τον κόσμο. Τι να πω; Δεν ξέρω. Βλέπεις τον κόσμο που δυσανασχετεί. Το βλέπω δηλαδή και από μένα και δεν το λέω με κατηγορία δηλαδή με ψόγο χθες πήρα ένα καφέ 4 ευρώ και 80 λεπτά! Από την άλλη σε εποχές τέτοιες που δεν είναι η πρώτη φορά που τις περνάει η Ελλάδα, δεν μπορείς να κλείνεσαι στο καβούκι σου. Ειδικά όσοι κάνουνε κάτι δημιουργικό δεν πρέπει να το κρατάνε μέσα τους. Ίσως είναι και πιο επιτακτικό. Δεν μπορείς να μείνεις μουγγός. Όλοι προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Υπάρχει και αυτή η εθνική κατάθλιψη. Εμείς βέβαια βοηθάμε με το Morphee και τον Καρυωτάκη (γέλια). Πρέπει να μελοποιήσουμε πιο ποπ πράγματα την επόμενη φορά. Όλοι έχουμε πρόβλημα αυτή τη στιγμή, εκτός και αν είσαι ο Βαρδινογιάννης. Φαντάζομαι. Δεν ξέρω. Είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα.

Χ: Δεν ξέρω τι να πω κι εγώ παραπάνω.

Β: Είναι αυτό που λέγαμε και πριν. Έξω στηρίζουνε τον πολιτισμό γιατί τους αφορά περισσότερο. Εδώ στηρίζουνε τους καλλιτέχνες που πάνε για πολιτική καριέρα. Οι κλασσικοί άνθρωποι παίρνουν τις επιχορηγήσεις του πολιτισμού και κάνουν συναυλίες για να ακούσουμε για 100η φορά π.χ. το τραγούδι του 65. Δηλαδή τι αναφορά έχει στο σήμερα. Μπορεί κάποια να είναι διαχρονικά αλλά δεν είναι όμως. Υπάρχουν άνθρωποι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα εν πλήρη άγνοια με τη μουσική για να μην μιλήσω για άλλους τομείς. Υπάρχει μια νέα γενιά που αγκομαχάει που φτιάχνει και δημιουργεί και να, κάνουμε ένα δίσκο και βγαίνει κάθε δύο χρόνια με τα χίλια ζόρια και έτσι χαντακωνόμαστε. Μια ολόκληρη δημιουργική γενιά χαντακώνεται. Αυτό είναι το τραγικό. Για να μην γκρινιάζουμε όμως και συνεχώς, γίνονται πράγματα που δεν τα φανταζόμαστε πριν 5-10 χρόνια. Αυτό είναι και ένα καλό το οποίο μάλλον θα σταματήσει τώρα με την κρίση.

Εντάξει αν έχεις όρεξη, δεν σταματάει.

Β: Δεν θα γίνονται τόσα πολλά όμως.

Καλά, ναι.

Β: Ούτως ή άλλως αν θυμάμαι όταν καταλάβανε ότι το έλλειμμα έχει ξεφύγει κόψανε από τον πολιτισμό αμέσως. Είναι ενδεικτικό κι αυτό. Κόψανε αμέσως από το υπουργείο πολιτισμού όχι από το γαμημένο το άμυνας. Να παγώσουνε π.χ. τα καινούργια αεροπλάνα. Συντηρείται πλέον η μουσική βιομηχανία από τη φτήνια της ελληνικής τηλεόρασης οπότε καταλαβαίνεις τι μέρος της πίτας έχουμε εμείς. Αν δεν βγούμε και εμείς να παίξουμε τον πόνο μας στο Big Brother, δεν παίζει τίποτα.

Άσε που μπορεί να σε πούνε και ατάλαντο αν πας στο Greek Idol.

Β: Α, σίγουρα θα μας πούνε. Φέτος παρακολούθησα για πρώτη φορά X-Factor από τότε που πρωτοξεκίνησε. Αυτά που λένε – που είναι τρεις άσχετοι βασικά – είναι ακριβώς τα αντίθετα που πρέπει να ακούσουν οι διαγωνιζόμενοι. Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Τους ετοιμάζουν για να γίνουν ένα προϊόν. Δεν είναι παραινέσεις, συμβουλές, οδηγίες προς ανθρώπους που πρέπει να ριχτούν στη μάχη της μουσικής. Είναι τραγικοί οι παρουσιαστές. Προφανώς όλο αυτό το πράγμα δεν έχει να κάνει με τη μουσική και το ξέρω ότι είμαι λίγο αυστηρός. Είναι ένα τηλεοπτικό κατασκεύασμα. Τους γαμάνε την αισθητική και του κόσμου κατ’ επέκταση. Είναι σαν να σου λένε μουσική είναι να πηγαίνουμε να σπάμε πιάτα και να πετάμε γαρδένιες. Ενώ δεν είναι αλλά δημιουργείται αυτή η αισθητική.

Χ: Μα άμα δεν ακούς κάτι που είναι πιο λαϊκό, λίγο χαβαλέ, θεωρείσαι κάπως. Είναι οι περισσότεροι για να τα σπάσουμε. Εμείς είμαστε μια μειονότητα που δεν βλέπουμε τέτοιες εκπομπές.

Β: Σίγουρα πάντως δεν είμαστε τρεις άνθρωποι.

Το Morphee κυκλοφορεί από την Creative Space και μπορείτε να το βρείτε στο Vinyl Microstore. Επίσης μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν στο http://www.creativespace.gr/releases/19 .

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ