Οι κλιματικές αλλαγές και η διαρκής άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, «φουσκώνουν» τις θάλασσές μας τουλάχιστον τρία χιλιοστά κάθε χρόνο, όπως προκύπτει από την ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων περίπου δύο δεκαετιών, τα οποία επιβεβαιώνουν τους φόβους των επιστημόνων τις έως τώρα εκτιμήσεις των επιστημόνων.
Ωστόσο τα τρία χιλιοστά εκπροσωπούν έναν μέσο όρο, αφού υπάρχουν και θάλασσες που ξεπερνάνε κατά πολύ αυτό το νούμερο. Για παράδειγμα, η θάλασσα των Φιλιππίνων ανεβαίνει πάνω από δέκα χιλιοστά το χρόνο, ενώ σε άλλες περιοχές η άνοδος της στάθμης είναι μικρότερη από τρία χιλιοστά.
Σε σχετικό συνέδριο στη Βρετανία, επιστήμονες παρουσίασαν έναν λεπτομερή χάρτη, στον οποίο καταγράφονται λεπτομερώς οι διαφορετικοί ρυθμοί ανόδου των υδάτων στα διάφορα σημεία του πλανήτη. Ο χάρτης, δημιουργήθηκε με τη σύνθεση δορυφορικών στοιχείων και ελπίζεται ότι θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα και να προβλέψουν την παγκόσμια εξέλιξη της κίνησης των ρευμάτων, της θερμοκρασίας και της στάθμης των υδάτων.
Ως βασικές αιτίες για την άνοδο της στάθμης παρουσιάζεται η θερμική επέκταση των υδάτων, καθώς απορροφούν ολοένα περισσότερη θερμότητα με συνέπεια να αυξάνεται ο όγκος τους, καθώς και το λιώσιμο των πάγων, που οδηγεί στη διαρροή μεγάλων ποσοτήτων φρέσκου παγωμένου νερού στις θάλασσες.
Η συστηματική δορυφορική παρατήρηση των ωκεανών ξεκίνησε το 1991 με τον Ευρωπαϊκό δορυφόρο ERS-1 , ενώ σήμερα το βασικό «εργαλείο» θαλάσσιων μετρήσεων είναι το ευρω-αμερικανό πρόγραμμα «Ιάσων/Ποσειδών». Ο δορυφόρος «Jason» περιφέρεται γύρω από τη Γη και κάθε δέκα μέρες παρουσιάζει έναν κατά 95% ακριβή τοπογραφικό χάρτη των ωκεανών.
Δυστυχώς φέτος τον Μάιο η ESA είχε μια σοβαρή απώλεια, όταν έχασε τον καλύτερο δορυφόρο της στον τομέα παρατήρησης του περιβάλλοντος της Γης, τον Envisat, ο οποίος, μετά από δεκαετή λειτουργία, ξαφνικά σταμάτησε να λειτουργεί, ενώ ετοιμάζεται ήδη ο διάδοχός του, ο Sentinel-3.