«Κατά Κηνσόρων» – Το νέο βιβλίο του Βύρωνα Πολύδωρα

Ο Βύρων Πολύδωρας με το ζόρι κρατούσε μέχρι τώρα το στόμα του κλειστό και έλεγε ένα σταθερό όχι σε όσους δημοσιογράφους του ζητούσαν να μιλήσει δημοσίως για τη στάση που έχει κρατήσει η ΝΔ απέναντι του το τελευταίο διάστημα αλλά και για το πως εκτιμά ο ίδιος τη συμπεριφορά στελεχών του κόμματος και τη συνολική πορεία της ΝΔ στο τιμόνι του κυβερνητικού σκάφους.

Φαίνεται όμως ότι η ώρα για να λύσει τη σιωπή του ήρθε. Ο τέως πρόεδρος της Βουλής μιλάει μέσα από τα γραπτά καθώς είναι ήδη έτοιμο το νέο του βιβλίο το όποιο μοιράζει ήδη στους δημοσιογράφους. Μέσα από τις 30 και πλέον σελίδες του ο κ. Πολύδωρας επιτίθεται σε στελέχη της ΝΔ για τη στάση που κράτησαν όταν ήρθε στην επιφάνεια ο διορισμός της κόρης του στη βουλή λέγοντας μεταξύ άλλων: «Έτσι κι εγώ σήμερα, μπορώ να επαναλάβω τα λόγια του Λυσία, εκφράζοντας την «ευγνωμοσύνη» μου προς τους θρασύδειλους υποκριτές και άνανδρους διώκτες μου, που με χτυπούν γιατί δήθεν «διόρισα», ως μετακλητή, δηλαδή ως προσωρινή και όχι μόνιμη, τη θυγατέρα μου Μαργαρίτα στη Βουλή! Γιατί τόσος πόλεμος τώρα; Έκανα κάτι κρυφά; Ή παράνομα; Μήπως γιατί κάποιοι δεν χώνεψαν ακόμη το γεγονός ότι εξελέγην Πρόεδρος της Βουλής με 179 ψήφους, όταν το κόμμα μου είχε μόνον 108 ψήφους στη Βουλή; Οι ιερόσυλοι συνεχίζουν ακάθεκτοι. Εκείνοι που δεν έχουν ιερό και όσιο παριστάνουν τους ιεροκήρυκες και τους ηθικολόγους. Και χρησιμοποιούν το επιχείρημα «νόμιμο και ηθικό» που γεννήθηκε για «νομιμοποίηση» offshores που τις αφήνουν άθικτες και ανεξερεύνητες, σαν αντίβαρο απύθμενης πονηρίας, και στην περίπτωση της μετακλητής θυγατέρας Γι΄αυτό και μας πληροφορούν ότι υπήρξα Πρόεδρος μιας ημέρας ή ολίγων ωρών».


Ακόμα διατυπώνει κομψά και την πικρία του γιατί η ΝΔ επέλεξε ως πρόεδρο της Βουλής τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και όχι τον ίδιο.

Η πικρία του κ. Πολύδωρα είναι τόσο μεγάλη που τα σκάγια φαίνεται ότι θα πάρουν και τον Αντώνη Σαμαρά αφού είναι σαφείς οι αιχμές που αφήνει στις σελίδες του βιβλίου του κατά του προέδρου της ΝΔ.

Το βιβλίο πάντως τελειώνει με το εξής υστερόγραφο: Το κύτταρο του γράφοντος δεν φοβήθηκε τους Τούρκους το 1821 και πριν, τους Βαυαρούς το 1834, τους Τούρκους ξανά το 1920-22, τους Ιταλούς το 1940-41, τους Γερμανούς το 1941-44. Ίσως αυτό σημαίνει κάτι. Εδώ είμαστε. Και εδώ θα μείνουμε.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ