Ποιος είπε ότι μόνο στον κόσμο των ανθρώπων κακομαθαίνουν οι μητέρες τα παιδιά τους; Ένα τρανταχό παράδειγμα υπερπροστατευτικής μητέρας και κακομαθημένου μαμόθρεφτου γιου είναι η περίπτωση της φονικής φάλαινας όρκας.
Οι μητέρες όρκες, σύμφωνα με τους επιστήμονες του πανεπιστημίου Exeter, περνούν το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής τους φροντίζοντας τους γιούς τους και μάλιστα προσπαθούν να ζουν όσο το δυνατόν περισσότερο προκειμένου να μη τους αφήσουν μόνους.
Οι φάλαινες δολοφόνοι έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής, σχεδόν όσοι και του ανθρώπου. Γεννούν περίπου στα 30 τους όμως έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν άλλα 50 χρόνια. Αναζητώντας τους λόγους για τους οποίους η εμμηνόπαυση στις όρκες έχει τόσο μεγάλη χρονική διάρκεια, οι ερευνητές ανέλυσαν αρχεία 36 χρόνων για 500 φάλαινες σε ΗΠΑ και Καναδά και διαπίστωσαν ότι όταν η μητέρα όρκα πέθαινε, σε αντίθεση με τις κόρες, τα ποσοστά επιβίωσης των ενήλικων γιων ήταν πολύ μικρά.
Έτσι όπως διαπίστωσαν, η παρατεταμένη εμμηνόπαυση της όρκας οφείλεται στο γεγονός ότι η μητέρα όρκα πρέπει να ζήσει όσο το δυνατόν περισσότερο, αφού ο γιος της είναι ανίκανος να επιβιώσει χωρίς αυτή.
«Η έρευνά μας δείχνει ότι αν μια αρσενική φάλαινα δολοφόνος άνω των 30 ετών χάσει τη μητέρα της, έχει 14 φορές αυξημένο κίνδυνο να πεθάνει και η ίδια τον επόμενο χρόνο», τόνισε σε δηλώσεις της η Δρ. Ντάρεν Κρόφτ, επικεφαλής της μελέτης.
Αντίθετα με τις αρσενικές όρκες, η εικόνα για τις κόρες ήταν εντελώς διαφορετική. Όσον αφορά τον κίνδυνο για μια θηλυκή όρκα, κάτω των 30, μετά το θάνατο της μητέρας της, οι πιθανότητες θανάτου δεν μεταβάλλονταν είτε ζούσε η μητέρα είτε όχι.
Ένας ακόμη λόγος που οι μητέρες φάλαινες φροντίζουν τόσο τους γιούς τους έχει να κάνει με τη διαιώνιση του οικογενειακού γονιδίου. Όταν οι αρσενικές φάλαινες ζευγαρώνουν, το μωρό ζει σε διαφορετική αγέλη από τον πατέρα, όπου και μεταφέρει τα γονίδιά του. Με βάση αυτή τη θεωρία οι μητέρες όρκες επικεντρώνονται περισσότερο στους γιούς τους, οι οποίοι περνούν τα γονίδιά τους στις επόμενες γενιές, σε διαφορετικές αγέλες.