Σύμφωνα με το Science Today, οι επιστήμονες Τζορτζ Τσερτς, Γιουάν Γκάο και Σριράμ Κοσούρι αναφέρουν ότι κατάφεραν να καταγράψουν ψηφιακό βιβλίο μεγέθους 5.27 megabit σε DNA.
Η καταγραφή μηνυμάτων σε DNA επετεύχθη για πρώτη φορά το 1988, και ο μεγαλύτερος μέχρι σήμερα όγκος δεδομένων που είχε καταγραφεί ανερχόταν σε μόλις 7,920 bits.
Το DNA παρουσιάζει πολλαπλά πλεονεκτήματα ως προς τη χρήση του για αποθήκευση αρχειακών δεδομένων – πυκνότητα πληροφορίας, επάρκεια ενέργειας και σταθερότητα – ενώ παράλληλα εγγυάται την αναγνωσιμότητα των αποθηκευμένων δεδομένων, παρά την αναπόφευκτη φθορά που επέρχεται με το χρόνο υπό μη ιδανικές συνθήκες. Συγκεκριμένα, τα αποθηκευμένα δεδομένα μπορούν να «ζήσουν» μέχρι 400.000 χρόνια.
Αν ωστόσο προτιθέμεθα στο εγγύς μέλλον να χρησιμοποιήσουμε αυτή την τεχνολογία για ενεργό μακράς διάρκειας αποθήκευση πληροφοριών, θα πρέπει να προβλέψουμε και τα κατάλληλα ψηφιακά εργαλεία εύρεσης, αποκωδικοποίησής και αναγνωσιμότητάς τους.