Παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο έκθεσης, η οποία διεξάγεται στη Βιέννη (Freiraum Quartier21) από τον Ιούνιο μέχρι και τη 2η Σεπτεμβρίου 2012 και τιτλοφορείται Technosensual: Where fashion meets technology.
Τα εκτιθέμενα ενδύματα δεν κάνουν τίποτα άλλο από αυτό που έκαναν πάντα, αυτή τη φορά όμως κυριολεκτικά. Αν ανέκαθεν οι στυλιστικές επιλογές του καθενός συνιστούσαν ένα σύνολο εξωτερικών ενδείξεων του ψυχικού του τόνου και της διάθεσής του, της φαντασίας του και της ιδιοσυγκρασίας του, τα συγκεκριμένα ενδύματα κάνουν πραγματικότητα αυτή την εγγενή ιδιότητα των ρούχων να «δηλώνουν» ή να «υποδεικνύουν» κάτι γι' αυτόν που τα φοράει.
Αυτό συμβαίνει λόγου χάρη στην περίπτωση του φορέματος Bubelle, σχεδιασμένου από την Philips Design, το οποίο αποτελεί ένα πραγματικό ψυχοσυναισθηματικό πείραμα.
Αυτό το φουτουριστικό ρούχο φέρει ένα εσωτερικό στρώμα αποτελούμενο από αισθητήρες που «διαβάζουν» τη συχνότητα των παλμών της καρδιάς, το ρυθμό της; αναπνοής και την ευαισθησία του δέρματος. Τα συλλεχθέντα δεδομένα των μετρήσεων εισάγονται σε 18 προβολείς-μινιατούρες που παράγουν χρώματα, σχήματα, υφές και εντάσεις πάνω σε ένα εξωτερικό στρώμα υφάσματος, μετατρέποντας το φόρεμα σε αληθινή οθόνη ψυχολογικών καθεστώτων και εκείνη που το φοράει συναισθηματικά – και όχι πλέον σωματικά – γυμνή.
Άλλα ενδύματα τα οποία εκτίθενται αποδεικνύονται ακόμη πιο αποκαλυπτικά, όπως εκείνο που κατασκεύασαν οι Μελίσα Κόουλμαν και Λεόνι Σμελτ. Πρόκειται για έναν φορητό ανιχνευτή ψεύδους, ο οποίος αναγνωρίζει τα επίπεδα και τα patterns της φωνής, διαβάζει τις τονικότητες, υποβάλλοντας εκείνη που τον φοράει σε μικρά ηλεκτρικά σοκ, κάθε φορά που η τελευταία ψεύδεται.
Το πιο ενδιαφέρον όμως κομμάτι είναι το επονομαζόμενο Taiknam Hat. Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με καπέλο μάγισσας, καλυμμένο με πολυτελή μαύρα φτερά, το οποίο όμως ζωντανεύει, καθώς έχει τη δυνατότητα, μέσω ενσωματωμένου ανιχνευτή, να συλλέγει ραδιοκύματα του περιβάλλοντος και εν συνεχεία να στέλνει σε πραγματικό χρόνο σήματα σε έναν εξίσου ενσωματωμένο μικρο-υπολογιστή, ο οποίος θέτει σε λειτουργία έναν μηχανισμό μετάδοσης κίνησης στα φτερά που αφήνουν τους θεατές με ανοικτό το στόμα.
Κι εδώ προκύπτει το ουσιώδες ερώτημα, το οποίο έχει διατυπώσει πρόσφατα με εξαιρετικό τρόπο σε σχετικό με το θέμα συνέδριο ο ειδήμων καθηγητής σε θέματα φιλοσοφίας των μέσων και της τεχνολογίας από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Διονύσης Καββαθάς:
«Πότε θα φτάσουμε στο πολυπόθητο κατώφλι εκείνης της ύψιστης τεχνολογίας όπου τα ίδια τα σώματα θα αισθάνονται, θα επεξεργάζονται και θα εκπέμπουν όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε και επιθυμούμε - ως οι εκάστοτε άλλοι/άλλες - για να κινούμαστε αλάθητα και χωρίς χάσιμο χρόνου μόλις αντικρίσουμε το - επιτέλους - φωτεινό αντικείμενο του πόθου;».
Πληροφορίες για την έκθεση: freiraum quartier21 INTERNATIONAL // MuseumsQuartier Wien, 15.06. bis 02.09.2012 // täglich 10 bis 19 Uhr, Eintritt frei // www.technosensualexpo.com