Φετιχιστικά οράματα σε μαυρόασπρο φορμαλιστικό φόντο. Το μονόκλ του Έριχ φον Στρόχαϊμ αντανακλά το φως του αρ νουβό λαμπατέρ που αποκαλύπτει κατά το ήμισυ ένα ζευγάρι ψηλά πόδια επενδυμένα με μαύρες κάλτσες μέχρι λίγο πιο πάνω από το γόνατο. Οι στιλπνές ψηλοτάκουνες γόβες, με το καμπυλωτό περίγραμμά τους, δίνουν μορφή μέσα σε μία ατμόσφαιρα πνιγμένη στον καπνό.
Από πίσω ξεπροβάλλει γυμνός, απόκοσμα ωραίος, ο Χέλμουτ Μπέργκερ. Στέκεται πλάι σε ένα μπαρόκ τζάκι, φορώντας μονάχα ένα χρυσό ρολόι που έχει μετρήσει όλες τις ώρες γυρισμάτων υπό το μανιακό βλέμμα του Λουκίνο Βισκόντι. Gruppo di famiglia in un interno...
Σμήνη αγέλαστων γυμνών μοντέλων παρελαύνουν μπροστά από τον τεράστιο δερμάτινο καναπέ, καλυμμένο ανά σημεία με κομμάτια ακριβής γούνας. Ο χτύπος των τακουνιών τους πάνω στο μαύρο μαρμάρινο πάτωμα τραντάζει τον κορμό τους, με τη δόνηση να μεταφέρεται κατά μήκος της σπονδυλικής τους στήλης απευθείας στο κέντρο του εγκεφάλου. Από στιγμή σε στιγμή θα σπάσουν και θα θρυμματιστούν σε εκατοντάδες μικρά κομμάτια καθρέφτη. Dance, dance, dance, dance,dance to the radio...
Aνάμεσά τους θα περάσει όπου να 'ναι, με απαράμιλλη nonchalanche, χωρίς καν να τα αγγίξει, μία λευκή γάτα. Θα τριφτεί στη robe de chambre του, ενόσω εκείνος πίνει μια γουλιά από τον καφέ του, ξεφυλλίζοντας την εφημερίδα του στον ήρεμο ηλιόλουστο κήπο του, κι έπειτα θα χαθεί μέσα στο ατημέλητο θαμνώδες όρος της Αφροδίτης μιας μεγαλοκυρίας που κρατάει το κολωνάτο ποτήρι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διαθλά την ωριμασμένη θηλή της...